Η σχέση μας με το διαδίκτυο είναι άλλωστε σχέση μερικού αντικειμένου, όπως εννοούσε η Melanie Klein: εκείνη τη στιγμή που είμαστε συνδεδεμένοι, παλινδρομούμε σε ένα στάδιο όπου το αντικείμενο γίνεται αντιληπτό μόνο ως καλό, ως ανακουφιστικό από τις εσωτερικές μας συγκρούσεις.
Το παιχνίδι παρέχει τεράστιες δυνατότητες υποστήριξης της ανάπτυξης σε μια σειρά από εξελικτικούς τομείς, όπως η νόηση, η γλώσσα, η κοινωνική ενσωμάτωση, η κοινωνική επικοινωνία και η συναισθηματική ρύθμιση.
Μια νέα μελέτη δείχνει ότι περιοχές του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για την κίνηση συνδέονται με δίκτυα που εμπλέκονται με τη σκέψη και τον προγραμματισμό και ελέγχουν την αρτηριακή πίεση και τον καρδιακό παλμό, καθώς και άλλες ακούσιες σωματικές ενέργειες.
Η αίσθηση ότι μπορεί να μην μοιάζουμε με τους άλλους είναι ο λόγος που μας κρατάει απομακρυσμένους και μόνους, ενώ στην πραγματικότητα το μόνο που αποζητάμε είναι η σύνδεση.
Ο homo sapiens φαίνεται να αγνόησε το μισό κομμάτι της ύπαρξης του. Έδωσε έμφαση στη σκέψη και άφησε στην άκρη την κοινωνική του υπόσταση. Θαρρώ πως η φράση που θα έλεγε σήμερα ο Καρτέσιος θα ήταν connectum ergo sum. Συνδέομαι άρα υπάρχω.
Έχεις ένα σώμα. Δικό σου μόνο. Που είναι διαρκώς σε αλληλεπίδραση με το μέσα σου και με το έξω σου. Πάντα μέρος της διεργασίας σου και της ολότητάς σου. Που καταγράφει και κινηματογραφεί την προσωπική σου ιστορία. Που σου μιλάει μέσα από μεταφορές και εικόνες, ως ένας ανώνυμος «ποιητής» που «ποιεί» συνεχώς καθώς κατασκευάζει, εκτελεί, δημιουργεί για σένα και μέσα από εσένα.
Ασκώ το επάγγελμα του ψυχολόγου 20 χρόνια. Έχω δει χιλιάδες ανθρώπους, έχω αφουγκραστεί ψυχές, έχω γνωρίσει ζωές, έχω συμπορευτεί σε άγνωστα μονοπάτια και έχω συγκατασκευάσει αλλαγές. Εμείς οι θεραπευτές είμαστε ευλογημένα πλάσματα. Συνδεόμαστε διαρκώς. Οι άνθρωποι μας εμπιστεύονται τις ψυχές τους. Είμαστε μάρτυρες θαυμάτων. Ανατροφοδοτούμαστε διαρκώς. Είμαστε πάντα σε ένα εξελικτικό μονοπάτι ύπαρξης είτε το θέλουμε είτε όχι. Είμαστε απίστευτα τυχεροί.
Η Ψυχολογία είναι ο Κόσμος μας 
