Η προτεραιότητα της υγείας μας είναι μεν αυτονόητη αλλά δυστυχώς δεν παίρνει πάντα τη θέση που της αξίζει. Αν για οποιονδήποτε λόγο νιώθετε ότι μπορεί η Επαγγελματική Εξουθένωση να σας αφορά και αδυνατείτε να βγείτε από αυτόν τον φαύλο κύκλο μόνοι σας, ζητήστε βοήθεια. Η εξασφάλιση ενός ποιοτικού τρόπου ζωής και η εξισορρόπηση εργασιακής και προσωπικής ζωής δεν είναι πολυτέλεια, είναι βασική ανάγκη.
Ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε να περάσουμε σταδιακά στην γνωστική και συναισθηματική αποδοχή της απώλειας είναι να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να βιώσει τον ψυχικό πόνο, χωρίς να τον αποφύγουμε ή να τον καταπιέσουμε.
Μιλώντας για ένα κοινωνικό παιδί, συνήθως περιγράφουμε ένα παιδί αγαπητό, αποδεκτό, με αυτοπεποίθηση, που πλησιάζει τους ανθρώπους χωρίς καχυποψία ή φόβο και δεν απειλείται από την παρουσία όσων δεν γνωρίζει.
Μπορείς να αγαπηθείς, μη φοβάσαι! Μη σε κρατάει ο φόβος πίσω και δράσε εσύ πρώτα με αγάπη προς εσένα, μην περιμένεις να σου γεμίσουν οι άλλοι το κενό σου. Ας γίνουμε λοιπόν οι γονείς που θέλαμε να έχουμε για τους εαυτούς μας!
«Νομίζω ότι το πιο βαρύ για εμάς τους ανθρώπους είναι το να παραδεχθούμε τους περιορισμούς. Και να πορευθούμε με αυτή την επίγνωση. Η παντοδυναμία την οποία ο καθένας επιθυμεί για τον εαυτό του είναι ανέφικτη».
Η Ψυχολογία είναι ο Κόσμος μας 
