Φαινομενικά ο Σωτήρας είναι «από κάτω», αφού παραγκωνίζει τον εαυτό του για τους άλλους, αλλά στην πραγματικότητα είναι θέση «από πάνω». Γιατί το σώσιμο, δεν έρχεται χωρίς αντάλλαγμα. Στον Σωτήρα μας πάντα χρωστάμε. Το χρέος είναι ανεξόφλητο.
Οι οικογένειες είναι συστήματα. Και όλα τα συστήματα αναζητούν πάντα ομοιόσταση και ισορροπία. Όταν μια οικογένεια περνάει δυσκολίες – και όλες οι οικογένειες περνάνε δυσκολίες – η ισορροπία κλονίζεται και το σύστημα κινδυνεύει.
Στη ζωή μας τυχαίνει να υιοθετούμε διάφορους ρόλους σύμφωνα με τις εκάστοτε συνθήκες που βρισκόμαστε και σύμφωνα με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε. Ένας ρόλος όμως, όταν παγιώνεται, δεν εναλλάσσεται από άλλους και γίνεται αντιπροσωπευτικός της συμπεριφοράς μας τότε μπορεί να εγείρει προβληματικές σχέσεις και καταστάσεις.