Η οριοθέτηση της συμπεριφοράς των παιδιών και των εφήβων, αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο στοίχημα που καλούνται να κερδίσουν οι γονείς στη σημερινή κοινωνία, δεδομένου ότι όλα τείνουν να «ξεχυλώνουν».
Αν ρωτήσεις ένα παιδί που αγχώνεται πολύ να σου διευκρινίσει την πηγή, την αιτία του άγχους του είναι πιθανόν να σου απαντήσει: Το άγχος έρχεται από μόνο του.
Τα έντονα συναισθήματα και η σύγχυση που ακολουθούν ένα τραυματικό γεγονός ή μια φυσική καταστροφή μπορεί να είναι ακόμη πιο έντονα στα παιδιά – είτε έζησαν άμεσα το τραυματικό συμβάν, είτε επανειλημμένα είχαν εκτεθεί σε τρομακτικές εικόνες μέσω των ΜΜΕ.
Μικροί και μεγάλοι βιώνουν συναισθήματα και σκέψεις φόβου και άγχους ως απόκριση στην καταστροφή. Ευρήματα εμπειρικών μελετών υποστηρίζουν πως τα παιδιά είναι περισσότερο ευάλωτα από τους ενήλικες σε συνθήκες φυσικών καταστροφών.
Ο ερχομός ενός τρίτου προσώπου στη ζωή του ζευγαριού, προκαλεί μια βαθιά τομή στη σχέση. Ο νέος πατέρας πρέπει να είναι υποστηρικτικός ως προς τη στενή σχέση μητέρας-παιδιού, αλλά και ο ενήλικας που θα επαναφέρει τη μητέρα στην ενήλικη ζωή.