Το σύνδρομο νυχτερινής σίτισης περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1955 από τον Stuncard ως μια διατροφική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από πρωινή ανορεξία, βραδινή υπερφαγία (κατανάλωση 25% της ημερήσιας πρόσληψης τροφής μετά το βραδινό γεύμα) και αϋπνία.