Η αυτορρύθμιση είναι η ικανότητα ενός ανθρώπου να «ρυθμίζει» την συμπεριφορά του προς όφελος της λειτουργικότητάς του. Σύμφωνα με τον Bandura επηρεάζει την αυτοπαρατήρηση, την αυτοαξιολόγηση και την αυτό-αντίδραση (Καραγεωργίου, 2015). Στην ουσία αποτελεί το μετα-γνωστικό οπλοστάσιο ενός ανθρώπου για να καταστεί ψυχικά και κοινωνικά ώριμος.
Η δημιουργικότητα συνδέεται με ένα πλήθος ακαδημαϊκών, επαγγελματικών και προσωπικών πλεονεκτημάτων. Με μια ελαφριά ώθηση, μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να αναπτυχθεί και να χρησιμοποιεί τη φαντασία του όσο το επιθυμεί.
Στόχος είναι το παιδί να ανεξαρτητοποιηθεί, να μάθει να ακούει τις ανάγκες του, να βρίσκει τρόπο να τις ικανοποιήσει μέσα από σωστές επιλογές, να ξέρει πότε πρέπει να αρχίσει και πότε να σταματήσει να τρώει.
Τι δείχνει νέα έρευνα του Ιατρικού Κέντρου της Βοστώνης και μελετητών του Χάρβαρντ. Η νοοτροπία των γονέων και οι νέες παιδαγωγικές αντιλήψεις βοηθούν στο «στήσιμο» μιας ώριμης και σωστά ανεπτυγμένης προσωπικότητας.
Οι γονείς οφείλουν να θυμούνται ότι μεγαλώνουν δύο παιδιά και όχι ένα παιδί και έναν ενήλικο. Οφείλουν να αφιερώνουν τον ίδιο ποιοτικό χρόνο ανάμεσα στα παιδιά τους και να μην τους αναθέτουν ευθύνες που δεν αναλογούν στις ηλικίες τους. Μα πάνω από όλα, οφείλουν να ακούν τους προβληματισμούς και τις ανάγκες των παιδιών τους καθώς όσο δύσκολη μπορεί να φαντάζει για αυτούς η αναπηρία, άλλο τόσο (ίσως και περισσότερο) είναι για τους κρυφούς πρωταγωνιστές…
Ο φόβος είναι ένα λειτουργικό συναίσθημα που ενεργοποιείται όταν το άτομο εκτιμήσει ότι βρίσκεται σε κάποιου είδους κίνδυνο. Η αίσθηση του κινδύνου – μικρός ή μεγάλος- πραγματικός ή φανταστικός, κινητοποιεί μια σωματική αντίδραση (κλάμα-αποφυγή- επίκληση κάποιου δυνατότερου) με σκοπό το άτομο να προστατευθεί από τον δυνητικό/επικείμενο κίνδυνο.
Η εσωτερίκευση των στάσεων και των συμπεριφορών των γονιών μας από την παιδική ηλικία επηρεάζει τον τρόπο που βλέπουμε και φροντίζουμε τον εαυτό μας ως ενήλικες.
Η Ψυχολογία είναι ο Κόσμος μας 
