Ο όρος αφορά μια διαρκή διαδικασία αντοχής, εξέλιξης, αυτοδιόρθωσης, ανάκαμψης, ανάπτυξης, αλλά και θετικής προσαρμογής σε αντιξοότητες και δυσκολίες με τις οποίες ερχόμαστε αντιμέτωποι κατά τη διάρκεια της ζωής μας.
Το ερώτημα για τη διαδικασία που διατηρεί στον πληθυσμό σταθερή ανά τους αιώνες την παρουσία κληρονομικών ποικιλοτήτων με μειονεκτικά χαρακτηριστικά, όπως η σχιζοτυπία, η κατάθλιψη και η χρήση ψυχοδραστικών ουσιών, παραμένει μια παγκόσμια επιστημονική πρόκληση.
Όταν τα κρούσματα μετριούνται σε εκατομμύρια η απάθειά μας μεγαλώνει και οδηγεί σε αποστασιοποίηση. Δεν φταίμε εμείς! Είμαστε έτσι σχεδιασμένοι από την εξέλιξη, λένε οι ειδικοί και προτείνουν λύσεις για να ξανασυνδεθούμε με τον συμπονετικό εαυτό μας.
Η ψυχογνωστική ανάπτυξη των παιδιών, η οποία έχει περιγραφεί αρχικά από τον Jean Piaget και επιβεβαιώνεται από νευρολογικές σύγχρονες μελέτες, περιλαμβάνει 4 κύρια στάδια, το καθένα απ’τα οποία παρουσιάζει τις δικές του ιδιαίτερες εξελικτικές διαδικασίες και προκλήσεις.
Οι επιστήμονες ψυχολόγοι χρησιμοποιούν την έρευνά τους για να εξελίξουν τα διαθέσιμα εργαλεία, τα προγράμματα και τις παρεμβάσεις που βοηθούν στην ανάπτυξη ενός πιο υγιεινού, πιο ευτυχισμένου και πιο βιώσιμου κόσμου.