Αν υπάρχει κάποιο πλεονέκτημα σε μια ψυχική κρίση είναι το ότι, όταν την ξεπεράσουμε, καταλήγουμε να διαλέγουμε τη ζωή και όχι απλώς να τη βλέπουμε ως δεδομένη συνήθεια.
Μπορούμε να εξηγήσουμε στα παιδιά μας πως όταν δεν παρεμβαίνω ενώ γνωρίζω, συμβάλλω στην διαιώνιση και διατήρηση μιας δυσλειτουργικής πραγματικότητας. Όταν παρεμβαίνω, σημαίνει ότι γνωρίζω να σέβομαι τους άλλους, σημαίνει ότι τους συναισθάνομαι, σημαίνει ότι γνωρίζω να σέβομαι τον εαυτό μου.
Αν δεν είσαι ευτυχισμένος και ήρεμος μέσα στη σχέση σου, εάν δεν νιώθεις την ελευθερία να είσαι απόλυτα ο εαυτός σου μαζί με τον άλλο, αν ο σύντροφός σου δεν σε ελκύει και δεν σε εξιτάρει ερωτικά, πνευματικά, συναισθηματικά, για ποια σχέση μιλάμε;
Δεν υπάρχει ένας αξιόπιστος και αποτελεσματικός τρόπος να μάθουμε πως να είμαστε καλοί ερωτικοί σύντροφοι στην ζωή μας. Αυτό που κάνουμε σχεδόν όλοι όταν ξεκινάμε την ερωτική μας ζωή είναι να εφαρμόζουμε ασυνείδητα την μέθοδο της δοκιμής και του λάθους. Παρόλο που, λειτουργώντας έτσι, μαθαίνουμε σταδιακά ποιος μας ταιριάζει και ποιος όχι και ποια κριτήρια θα θέλαμε να πληροί ο ερωτικός μας σύντροφος, υπάρχουν φορές που αξιολογούμε τις επιλογές του «τότε» και του «τώρα» και βρίσκουμε μόνο…λάθη.
Το πρώτο βήμα για να απαλλαγείς από τον πόνο που σου προκαλλεί το παρελθόν είναι να συγχωρήσεις τον εαυτό σου, ακόμα κι αν στην ουσία δεν έφταιγες σε κάτι. Έκανες περισσότερα από αρκετά. Έχει έρθει η ώρα να ζήσεις τη δική σου ζωή και όχι αυτή που σου υπαγορεύουν οι προσδοκίες των άλλων.
Ένα από τα συχνότερα ερωτήματα των γονέων, είναι πως θα κάνω το παιδί μου να διαβάζει μόνο του – ιδιαίτερα φυσικά και εν μέσω καραντίνας, όπου πολλοί γονείς προσπαθούν να ανταποκριθούν και έχουν αναλάβει ρόλο «δασκάλου» – “εξαναγκαζόμενοι” και από τη νέα πραγματικότητα της τηλε-εκπαίδευσης.
Οι οικογένειες των χρηστών, μπορούν να βοηθήσουν μόνο εάν παρακινήσουν το άτομο για θεραπεία. Είναι σημαντικό μέσα από όλη τη διαδικασία της κινητοποίησης να παρατηρούν όχι μόνο τις υποτροπές του, αλλά και σημάδια προσπάθειάς του.