Και αυτό το καλοκαίρι κηλιδώθηκε από γυναίκες που έχασαν τη ζωή τους από το χέρι του πρώην ή του νυν συζύγου τους. Σύντροφοι που αγαπήθηκαν ή έστω πέρασαν παρέα τη ζωή τους, έκαναν παιδιά μαζί, έφτασαν στο σημείο να περάσουν στην άλλη όχθη.
Είναι μία θεωρία που αναφέρεται σε ένα από τα βαθύτερα, οικουμενικά κίνητρα των ατόμων: την ανάγκη να νιώθει κανείς ότι έχει σημασία, αξίζει, χαίρει σεβασμού από τους άλλους.
Οι άνθρωποι έχουν μια ανάγκη να γνωρίσουν. Όταν αυτή η ανάγκη στρέφεται προς τον ίδιο τον εαυτό γιατί απλώς κάτι μου κλωτσάει, τότε αυξάνεται η πιθανότητα να μπορεί κανείς να μιλά για αλλαγή.
Το στρες αφορά την ανταπόκριση και την θυμική ένταση του ατόμου, σε εξωτερικές ή εσωτερικές συνθήκες, οι οποίες κατά την κρίση του, υπερβαίνουν τις δυνατότητες του και την ικανότητα του να τις διαχειριστεί αποτελεσματικά (Lazarus & Folkman, 1984).
Είμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού και πολλοί/ές «φλερτάρουμε» επικίνδυνα με την ιδέα των διακοπών, αν δεν έχουμε υποκύψει ήδη δηλαδή στον πειρασμό. Ο Αύγουστος είναι ο κατ’ εξοχήν άλλωστε μήνας που επιλέγουμε να αποδράσουμε από όλους και όλα- την πόλη, τη δουλειά, τις υποχρεώσεις αλλά και τις σκέψεις που μας απασχόλησαν όλο τον χειμώνα. Τα καταφέρνουμε άραγε με επιτυχία;