Σε ανάρτησή της στο Facebook η Unicef επισημαίνει ότι το lockdown έχει προκαλέσει σημαντική ψυχολογική επιβάρυνση στα παιδιά. Δίνει δε οδηγίες για το πώς μπορούμε να τα βοηθήσουμε.
Τί συμβαίνει μέσα μας όταν το φαγητό παύει να αποτελεί απλώς ένα μέσο για την κάλυψη των πρωταρχικών μας βιολογικών αναγκών; Πώς θα μπορούσαμε να ελέγξουμε την τάση μας για υπερφαγία τη στιγμή που αισθανόμαστε άβολα με το σώμα μας;
Ενισχύοντας το παιδί συναισθηματικά, ενισχύεται και η μαθησιακή του επίδοση και η διάθεση του, διακόπτοντας το φαύλο κύκλο μεταξύ σχολικής αποτυχίας και κακής ψυχολογίας.
Ένα από τα πρώτα προϊόντα που κόντεψαν να εξαφανιστούν από τα ράφια των απανταχού καταστημάτων εν μέσω πανδημίας του κορωνοϊού, ήταν τα χαρτιά τουαλέτας.
Όλοι χρειαζόμαστε μια αγκαλιά. Αυτού του είδους την αγκαλιά, που σε κάνει να επικοινωνείς τα συναισθήματά σου στον άλλο. Σφιχτές αγκαλιές. Τα λόγια περισσεύουν. Απλώς κρατάς κάποιον και του μεταφέρεις τα συναισθήματά σου, όλα όσα έχεις μέσα σου και οι λέξεις δεν αρκούν για να τα εκφράσουν και να τα εξηγήσουν.
Υπάρχει ένας πολύ βοηθητικός τρόπος αντιμετώπισης του άγχους. Πρόκειται για μια διαδικασία που ονομάζεται “χρόνος ανησυχίας”, κατά την οποία προγραμματίζετε το χρόνο ενασχόλησής σας με τις αρνητικές σας σκέψεις.
Η Ψυχολογία είναι ο Κόσμος μας 
