Πέφτεις πάνω σε ένα σύντροφο, ο οποίος στην αρχή φάνταζε ένα ασφαλές ταίριασμα. Πριν να το καταλάβεις τοποθετήθηκαν οι κρίκοι του ελέγχου και με την πάροδο του χρόνου γίνονταν όλο και πιο σφικτοί. Όμως, οι τοξικοί σύντροφοι μπορούν να καταστρέψουν ζωές.
Άνθρωποι που αγαπήθηκαν, ερωτεύθηκαν, πολέμησαν για να είναι μαζί, να δημιουργήσουν οικογένεια και να αποκτήσουν παιδί, καταλήγουν συχνά οι πιο στυγεροί εχθροί.
Αποδεικνύοντας για ακόμη μία φορά πως η πρόληψη είναι το παν, η χώρα βοηθά τους νέους στις προσωπικές τους σχέσεις, θεωρώντας πως έτσι θα «αναχαιτίσει» τα υψηλά ποσοστά ενδοικογενειακής βίας στο μέλλον.
Ένας βασικός, κοινός ανθρώπινος φόβος είναι αυτός της μοναξιάς. Φοβάμαι να είμαι μόνος μου. Να μείνω μόνος μου. Φοβάμαι να με απορρίψουν, να με εγκαταλείψουν, να με περιθωριοποιήσουν.
Αναζητάμε την ιδανική λύση: και έρωτας και ταίριασμα. Και συναίσθημα και λογική. Αυτή κι αν είναι ψευδαίσθηση! Ο έρωτας a priori αφορά τη διάχυση του εαυτού, τον συμβολικό θάνατό του, το βύθισμά του στην άμορφη μάζα του εμείς.
Αναζητούμε το ταιριαστό μας άλλο ολόκληρο αντί για το άλλο μας μισό. Αυτή είναι μια διεργασία η οποία επιτρέπει στους ανθρώπους να μεγαλώνουν, να ωριμάζουν, να κινούνται ελεύθερα εντός της σχέσης.
Όταν χάνετε κάποιον επειδή πέθανε ή εξαφανίστηκε, η αγάπη σας παραμένει. Η απουσία του σας κάνει να κλαίτε και είναι ακόμα παρών στην σκέψη σας. Ακόμα, η αγάπη σας παραμένει σε μια αδρανή κατάσταση, με έναν διαφορετικό τρόπο από πριν.
Μεταμορφωνόμαστε σχεδόν ερήμην μας σε αναζητητές νέων ηδονών, ενοικιαστές σωμάτων χωρίς καμία πρόθεση να παραχωρήσουμε στον Άλλο κάτι από τον εαυτό μας.
Η Ψυχολογία είναι ο Κόσμος μας 
