Μιρέλλα Κορομπίλια

Cine-δρία: Η Μέρα της Μαρμότας τον καιρό της πανδημίας. Εγκαταλείποντας τις προβλέψιμες ζωές

Cine-δρία: Η Μέρα της Μαρμότας τον καιρό της πανδημίας. Εγκαταλείποντας τις προβλέψιμες ζωές

Μιρέλλα Κορομπίλια
αφίσα της ταινίας Μέρα της Μαρμότας

Πριν αρκετά χρόνια είχα δει την ταινία «Η μέρα της Μαρμότας (Groundhog Day) υπήρξε μία από τις αγαπημένες μου ταινίες έως και σήμερα. Στο έργο ο πρωταγωνιστής στην ετήσια Μέρα της Μαρμότας, βρίσκει τον εαυτό του παγιδευμένο στο χρόνο και αναγκασμένο να ζει την ίδια μέρα ξανά και ξανά.


ΥΠΟΘΕΣΗ

Ο εκκεντρικός μετεωρολόγος της τηλεόρασης Φιλ, η παραγωγός ειδήσεων Ρίτα και ο κάμεραμαν Λάρι ταξιδεύουν στο Πανξατόνι της Πενσυλβάνια για να καλύψουν την ετήσια Μέρα της Μαρμότας. Την επόμενη μέρα, ο Φιλ, απρόθυμα κάνει το ρεπορτάζ για τον εορτασμό της μέρας. Αργότερα μαζί με την ομάδα παίρνουν το δρόμο του γυρισμού αλλά μια χιονοθύελλα δεν τους επιτρέπει να ταξιδέψουν. Η ομάδα επιστρέφει αναγκαστικά στο Πανξατόνι και μένουν εκεί για μία ακόμη νύχτα.

Ο Φιλ ξυπνάει και ανακαλύπτει ότι ξαναζεί την ίδια μέρα. Η μέρα εξελίσσεται όπως ακριβώς η προηγούμενη, μόνο με τον Φιλ να καταλαβαίνει τι συμβαίνει. Στην αρχή είναι μπερδεμένος αλλά όταν το φαινόμενο αυτό συνεχίζεται και τις επόμενες μέρες, αποφασίζει να εκμεταλλευτεί την κατάσταση: μαθαίνει μυστικά από τους κατοίκους της πόλης, κλέβει χρήματα από την τράπεζα, μεθάει, οδηγεί απρόσεκτα κ.α.

Ωστόσο, οι προσπάθειές του να έρθει πιο κοντά στη Ρίτα, η οποία αρχίζει να του αρέσει, αποτυγχάνουν παρόλο που συλλέγει πληροφορίες για αυτήν. Ο Φιλ κάποια στιγμή φαίνεται να παθαίνει κατάθλιψη και να προσπαθεί όλο και πιο δραστικά να βάλει τέλος στο πάγωμα του χρόνου. Πώς γίνεται αφού ξέρει το μέλλον να μην μπορεί να ορίσει το παρόν με την αγαπημένη του; (η συνέχεια στη ταινία)


Διαβάστε σχετικά: Κορωνοϊός - Προσοχή στο κενό


Αναρωτιόμουν αν αυτές τις μέρες είναι ένα φαινόμενο που ζούμε σχεδόν όλοι μέσα στα σπίτια μας, αν έχουμε βρεθεί παγιδευμένοι μέσα στο χώρο και στο χρόνο και νιώθουμε εγκλωβισμένοι να ζούμε χωρίς να μπορούμε να αλλάξουμε την παρούσα κατάσταση. Οι αφηγήσεις που έρχονται από τους ανθρώπους γύρω μου είναι σαν να μην υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ των ημερών για αυτούς, να έχει χάσει το νόημα της η Δευτέρα και η Κυριακή, να μην μπορούν να ορίσουν πλέον τη δομή στη ζωή τους.

Η πίεση που δεχόμαστε όλοι από τις απαιτήσεις των ημερών να κρατούμε τους ρυθμούς της καθημερινότητας και να έχουμε μία λειτουργική ζωή και κάποιοι από μας μια λειτουργική οικογένεια, κατασκευάζει ένα σορό ερωτήματα. Η κανονικότητα των ημερών πώς ορίζεται άραγε, αναρωτιέμαι πώς δημιουργείς ένα χρονοδιάγραμμα για να προστατέψεις τον εαυτό σου και τα αγαπημένα σου πρόσωπα από τον πανικό, την βαρεμάρα, την ένταση του εγκλεισμού.

Το φαινόμενο της επανάληψής της ημέρας στην ταινία δείχνει ότι ο πρωταγωνιστής επανεξετάζει τη ζωή του και τις προτεραιότητές του αλλά αυτό συμβαίνει σιγά-σιγά περνάει από διάφορες ψυχολογικές διακυμάνσεις ξεκινώντας από την άρνηση σε καταστάσεις ευδαιμονίας, αγωνίας, θυμού, πλήξης κ.α.

Νομίζω ότι το φαινόμενο της απορρύθμισης και της αγωνίας είναι κάτι που δεν μπορούμε να αποφύγουμε αυτό τον καιρό. Και έτσι μέσα στα σπίτια μας ο χρόνος επαναπροσδιορίζεται και ίσως έρχονται να μας υπενθυμίσουν την παρουσία τους όλες οι ιστορίες αδικίας από το παρελθόν που κουβαλάμε και μετατράπηκαν σε ιστορίες προσκόλλησης.

Η έννοια της «άρνησης» όπως και στον πρωταγωνιστή της ταινίας εκπροσωπεί την προσπάθεια του να αναστείλει το χρόνο για ένα διάστημα σε ένα γεγονός που δεν μπορεί να αφομοιώσει, ώσπου το νόημα του να μπορεί να γίνει κατανοητό σε όλες του τις οδυνηρές διαστάσεις. Το άτομο λοιπόν αποτυγχάνει να φανεί «αντάξιο» να προβλέψει, να εξηγήσει και να επιλύσει τα γεγονότα.

Ίσως ήρθε η στιγμή να συναντηθούμε με τις ιστορίες των παιδικών μας φόβων και να δούμε πώς τα αντισώματα που δημιουργήσαμε για να φτάσουμε στο εδώ και τώρα έχουν μετατραπεί σε μικρές φυλακές. Ζώντας στο επώδυνο παρελθόν μένουμε σε κατάσταση στέρησης από το παρόν.

Έτσι λοιπόν μέσα στα σπίτια μας ήρθε η ώρα να ανακαλύψουμε, να αφουγκραστούμε τι υπάρχει γύρω μας και να επαναπροσδιοριστούμε. Ο πρωταγωνιστής της ταινίας ζει την επόμενη μέρα όταν έχει πενθήσει σε αυτή διαδικασία της επανάληψης τις απώλειες, τις πεποιθήσεις και τις συνήθειες της ζωής του που δεν τον «φροντίζουν» πια.

Ο Steve Jobs είχε πει: H σκέψη του επικείμενου θανάτου μου είναι το σημαντικότερο εργαλείο που μου έτυχε να χειριστώ στη ζωή. Αυτό με βοήθησε να κάνω τις μεγάλες μου επιλογές, αφού σχεδόν όλα – οι προσδοκίες, η δόξα, ο φόβος της ντροπής ή της αποτυχίας – εξανεμίστηκαν μπρος στο θάνατο, αφήνοντας όρθιο μόνο ότι έχει πραγματική αξία. Η επιτρεπτικότητα, η σύνδεση με το παρόν θα μας βοηθήσει να συναντηθούμε με τους άλλους ακόμη και στη μοναξιά μας.

Δοκιμάζοντας να ταξιδέψουμε με την μνήμη και τη φαντασία στις ευεργεσίες που δεν έχουμε αναγνωρίσει και στις επιθυμίες που θα νοηματοδοτήσουν την ζωή μας. Η ψυχική ανθεκτικότητα χτίζεται μέσα στις σχέσεις εκεί που θα αλληλεπιδράσουμε, θα ανακατασκευάσουμε την ταυτότητά μας μέσα από τις προσωπικές μας απώλειες.

Είναι γεγονός ότι δεν μπορούμε να αναχαιτίσουμε τα δυσάρεστα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας, όμως μπορούμε να συναντήσουμε τους άλλους με γνήσια περιέργεια για να μεταβολίσουμε τις πραγματικότητες του κόσμου μας. Η «εχθρότητα» που βιώνουμε καμία φορά μέσα μας ή και γύρω μας μπορεί να ειδωθεί ως η ανάγκη μας να «συμμορφώνουμε» τα γεγονότα με το νόημα που έχουμε κατασκευάσει για αυτά.


Διαβάστε σχετικά: Κορωνoϊός: Ευκαιρία προσωπικής ανάπτυξης


Ως αποτέλεσμα επιλέγουμε το ταξίδι στη σκοτεινή πλευρά όπου κατοικούν οι παιδικοί δαίμονες και η εμπλοκή μας μετατρέπετε σε βάρος συνεχίζοντας να συνομιλούμε μαζί τους μέσα από την ενοχή και την ευθύνη. Τώρα είναι η ώρα να νιώσουμε ευάλωτοι και δυνατοί συνάμα. Η ενεργή συμμετοχή μας στο παρόν είναι το πρώτο θετικό βήμα για την επανένταξη στη ζωή, για αναδιοργάνωση των στόχων και των προτεραιοτήτων.

Αποδομούμε την προηγούμενη κανονικότητα μας, αποδεχόμαστε την απώλεια καθημερινών μας συνηθειών και αποδεχόμαστε την πρόκληση των καιρών. Η ψυχική ανθεκτικότητα γεννιέται μέσα από την επαναστατική γνήσια περιέργεια των ημερών για να ζήσουμε παρόντες στο τώρα πιο ενεργοποιημένοι παρά ποτέ.

Παρατηρείστε την αναπνοή σας, παρατηρείστε ξανά ότι υπάρχει γύρω σας με γνήσια περιέργεια και συνδεθείτε με τους άλλους ανοίγοντας χώρο για εναλλακτικές επαφές και νέους διαλόγους.

Δείτε το Trailer

Κάντε like στην σελίδα μας στο Facebook 
Ακολουθήστε μας στο Twitter 

Διαβαστε ακομη

Βρείτε μας στα...