Για πρώτη φορά στην ιστορία της, η Αυστραλιανή Εβδομάδα Μόδας παρουσίασε μια προσαρμοσμένη πασαρέλα μόδας με δημιουργίες σχεδιασμένες για ΑμεΑ.
To fashion show με τίτλο Adaptive Clothing Collective περιλάμβανε δημιουργίες των brands: JAM the Label και Christina Stephens.
Τα ρούχα είναι σχεδιασμένα για να καλύπτουν μια ποικιλία αναγκών, με σχέδια που περιλαμβάνουν συχνά μαγνητικά κουμπιά, παπούτσια με φερμουάρ και υφάσματα ελέγχου θερμοκρασίας.
Η Κάρολ Τέιλορ, σχεδιάστρια και συνιδρύτρια της «Christina Stephens», άρχισε να σχεδιάζει τα δικά της ρούχα αφότου έγινε τετραπληγική.
Η κ. Τέιλορ ανέφερε ότι μετά τον τραυματισμό της στον νωτιαίο μυελό, ήταν απογοητευμένη από την έλλειψη επιλογών που προσφέρει η κύρια τάση της μόδας (mainstream fashion).
Τα ρούχα έχουν δυναμική και μου άρεσε η μόδα πριν από τον τραυματισμό μου, είπε.
Η μόδα δεν με χωρούσε, ένιωθα πολύ μόνη και πολύ αποκλεισμένη… Όταν άρχισα να σχεδιάζω για τον εαυτό μου, βρήκα τη φωνή μου.
Τα ρούχα έχουν άμεσο αντίκτυπο στον τρόπο που σε αντιλαμβάνεται ο κόσμος και τόσο συχνά (ο κόσμος) υποτιμά κάποιον με αναπηρία.
Η κ. Τέιλορ σημείωσε ότι ήθελε τα άτομα με αναπηρία να μπορούν να απολαμβάνουν τη mainstream μόδα και την εμπειρία του να αγοράζουν ρούχα.
Το μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε είναι ότι η προσαρμοσμένη μόδα είναι mainstream μόδα. Θέλουμε να απομακρυνθούμε πολύ απ’ αυτό το ιατρικό μοντέλο προσαρμοσμένων ρούχων, είπε.
Στο εμπόριο έχουμε μόδα για plus size, έχουμε ρούχα μητρότητας και τόσες άλλες κατηγορίες… Αλλά, ένας στους πέντε Αυστραλούς έχει αναπηρία, πού εκπροσωπείται με την mainstream μόδα;
«Η mainstream μόδα πρέπει να ξυπνήσει και να δει ότι υπάρχει ζήτηση για αυτό»…
Η παράσταση που δημιούργησε ιστορία παρουσίασε 10 μοντέλα με αναπηρία από όλη την Αυστραλία, συμπεριλαμβανομένης της συγγραφέως Λίζα Κοξ, της ηθοποιού Κλόι Χέιντεν και του Δρ. Ντίνες Παλιπάνα.
Ο Δρ. Παλιπάνα είπε ότι η εμπειρία της συμμετοχής στο συγκεκριμένο fashion show ήταν «απερίγραπτη».
Σε όλο αυτό το ταξίδι αφού είχα τραυματισμό νωτιαίου μυελού και έγινα τετραπληγικός, πολλοί άνθρωποι μου έλεγαν για τα πράγματα που μπορούσα και δεν μπορούσα να κάνω, σημείωσε.
Ένα από τα μεγαλύτερα πράγματα που παρατήρησα, όταν έκανα για πρώτη φορά την εγχείρηση στον νωτιαίου μυελό, ήταν ότι υπήρχαν τόσα πολλά που έπρεπε να σκεφτείς: Ρούχα που δεν σε πιέζουν, ρούχα που είναι εύκολο να τα βάζεις και να τα βγάζεις, ρούχα που σου επιτρέπουν να κινείσαι με ευκολία όταν είσαι σε αναπηρικό αμαξίδιο, αλλά θέλεις και να είσαι εσύ και να εκφράζεις τον εαυτό σου.
Το άρθρο αναδημοσιεύεται από το www.kathimerini.gr
