Οι ψυχολόγοι εκφράζουν την ανησυχία τους ότι η παραβίαση των δικαιωμάτων των παιδιών επηρεάζει την καθημερινή ζωή τους, το μέλλον τους και συνεπώς και το κοινό μέλλον των κοινωνιών μας γενικότερα.
Η καθιέρωση μιας Παγκόσμιας Ημέρας Παιδιού από τον ΟΗΕ το 1989 αποσκοπούσε να εστιάσει την προσοχή σε ένα σημαντικό θέμα: την ευημερία των παιδιών σε όλο τον κόσμο.
Η σημερινή κατάσταση στην Ευρώπη και στον κόσμο παρέχει πολλά παραδείγματα ότι η Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού δεν υλοποιείται. Αυτό αφορά, για παράδειγμα, στα παιδιά που ζουν σε συνθήκες φτώχειας, στα οποία συχνά δεν παρέχεται ούτε η κατάλληλη εκπαίδευση ούτε η διατροφή, στα παιδιά με αναπηρία που συχνά στερούνται ίσα δικαιώματα και αξία λόγω αποκλεισμού και τα παιδιά πρόσφυγες τα οποία συχνά υποφέρουν από τη στέρηση πολλών δικαιώματων τα οποία θα δικαιούνταν σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Uli Wagner από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Ψυχολογίας της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συλλόγων Ψυχολογίας:
η παραβίαση των δικαιωμάτων των παιδιών επηρεάζει την καθημερινή ζωή των παιδιών, το μέλλον τους και συνεπώς και το κοινό μέλλον των κοινωνιών μας γενικότερα. Η ψυχολογική έρευνα έχει δείξει ότι η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για τα παιδιά οδηγεί σε ατομική δυστυχία και ψυχολογικό τραύμα στα παιδιά, μειώνει την εκπαιδευτική επιτυχία και έτσι μειώνει δραματικά τις πιθανότητες συμμετοχής στην κοινωνία και στην απασχόληση. Και η παραβίαση των δικαιωμάτων των παιδιών μπορεί να οδηγήσει σε αισθήματα απελπισίας για τα παιδιά και τους νέους, με σοβαρές συνέπειες και για τις κοινωνίες. Όπως έχει αποδείξει η ψυχολογική έρευνα, οι εμπειρίες αυτές συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο να στραφούν οι νέοι στη βία.
Τα παιδιά και οι νέοι είναι οι σημαντικότεροι παράγοντες για την κοινωνική και οικονομική αλλαγή καθώς μπορούν να είναι καινοτόμοι, βλέποντας τον κόσμο με νέα μάτια. Για να αποκτήσουν τις δυνατότητες και τις δημιουργικές τους ευκαιρίες, πρέπει να προστατεύονται τα δικαιώματά τους και όλοι πρέπει να εκπληρώσουν το δικό τους ρόλο: από τις κυβερνήσεις, τον ιδιωτικό τομέα, τους επαγγελματίες μέχρι και την κοινωνία των πολιτών.
Η καθηγήτρια ψυχολογίας Margarida Gaspar de Matos από την επιτροπή Προαγωγής και Πρόληψης της EFPA προσθέτει ότι: Η ψυχολογική γνώση μπορεί να συμβάλει στην οικοδόμηση ασφαλών και υποστηρικτικών κοινοτήτων και χωρών. Αυτό σχετίζεται με πολλά διαφορετικά πράγματα για την προώθηση της κοινωνικής ένταξης, την πρόληψη της βίας, την ολοκληρωμένη εκπαίδευση και τη βελτίωση της υγειονομικής περίθαλψης. Η ψυχολογική έρευνα και πράξη έχουν αναπτύξει προγράμματα παρέμβασης και απέδειξαν την αποτελεσματικότητά τους. Δηλαδή, υπάρχουν διαθέσιμες επιστημονικές προσεγγίσεις για την ψυχολογική γνώση και την επαγγελματική πράξη για να ξεπεραστούν οι παραβιάσεις των δικαιωμάτων των παιδιών. Η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συλλόγων Ψυχολογίας ζητά από τις κοινωνίες και τους πολιτικούς να τις χρησιμοποιήσουν.
Πηγή: efpa.eu
Επιμέλεια: Psychologynow.gr
