Η ταινία “The Stanford Prison Experiment” είναι «περίπου 90% ακριβής», δήλωσε ο Philip G. Zimbardo, ψυχολόγος του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ στην προβολή της ταινίας που πραγματοποιήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Αμερικάνικου Ψυχολογικού Συλλόγου, στο πλαίσιο του ετήσιου συνεδρίου του συλλόγου.
Κατά την προβολή, ο Ζιμπάρντο – ο οποίος πραγματοποίησε το διάσημο πείραμα του 1971 για να προσομοιώσει τις συνθήκες της φυλακής και να εξετάσει τη δύναμη των κοινωνικών καταστάσεων πάνω στη προσωπικότητα – μοιράστηκε ορισμένες από τις διαφορές ανάμεσα στο τι πραγματικά συνέβη στο υπόγειο του κτηρίου του Ψυχολογικού Τμήματος του Stanford και του τί απεικονίζεται στην ταινία.
Μεταξύ των μεγαλύτερων διαφορών είναι ότι η ταινία δείχνει έναν μαθητή που «συλλαμβάνεται» από την αστυνομία του Palo Alto στο σπίτι του για να ξεκινήσει η μελέτη, παραλείποντας το γεγονός ότι και οι εννέα φοιτητές που είχαν αναλάβει το ρόλο του φυλακισμένου μεταφέρθηκαν πρώτα στο αστυνομικό τμήμα του Palo Alto μετά τη σύλληψη τους. Εκεί, πέρασαν από τη διαδικασία της κράτησης, τους πήραν δακτυλικά αποτυπώματα και μεταφέρθηκαν και κρατήθηκαν σε ένα κελί για αρκετές ώρες πριν οδηγηθούν στο πανεπιστήμιο.
Άλλες διαφορές περιλαμβάνουν:
Ο καθηγητής του Στάνφορντ που συναντά τον Ζιμπάρντο μία νύχτα έξω από τα κελιά των κρατουμένων και τον ρωτά: Ποια είναι η ανεξάρτητη μεταβλητή στη μελέτη σας; Αυτό είναι ένα πείραμα, σωστά, όχι απλά μια προσομοίωση; τον υποδύεται ένας παλαιότερος ηθοποιός στην ταινία. Στην πραγματικότητα, το άτομο που θέτει αυτό το ερώτημα ήταν ο γνωστός πειραματικός ψυχολόγος Γκόρντον Μπάουερ, συνάδελφος του Ζιμπάρντο από το Στάνφορντ και μεταπτυχιακός φοιτητής του Yale και συγκάτοικός του.
Ο Ζιμπάρντο δεν συμμετείχε ποτέ στις «ακροάσεις αναστολών» που πραγματοποιούνταν για τους φυλακισμένους, όπως παρουσιάζεται στην ταινία. Αντί εκείνου, κάποιοι γραμματείς διηύθυναν τις συναντήσεις αυτές, μαζί με τον Carlo Prescott (που εμφανίζεται στην ταινία) – ένα άνθρωπο που ο Ζιμπάρντο έφερε να βοηθήσει με το πείραμα επειδή είχε πρόσφατα απελευθερωθεί από τη φυλακή αφού εξέτισε 17 χρόνια ποινής.
Στη πραγματική μελέτη, υπήρξε λιγότερο συχνή σωματική κακοποίηση από τους φρουρούς, σημείωσε ο Ζιμπάρντο. Η μόνη σωματική κακοποίηση ήταν κατά τη διάρκεια της εξέγερσης, όταν οι φρουροί μπήκαν μέσα και οι κρατούμενοι άρχισαν να τους επιτίθενται, είπε.
Ο Ζιμπάρντο είπε στους παρευρισκόμενους στην προβολή ότι το πείραμα τον οδήγησε τελικά να μετατοπίσει τον τομέα της έρευνας στη Δειλία, την οποία σπούδασε για τα επόμενα 20 χρόνια. Ένα από τα μηνύματα της μελέτης είναι ο βαθμός στον οποίο όλες οι φυλακές είναι φυλακές του νου, είπε. Η Δειλία είναι μια αυτο-επιβεβλημένη ψυχολογική φυλακή.
Είπε επίσης ότι ο ίδιος απομακρύνθηκε από το project Η δημιουργία του κακού προς το Εμπνέοντας τον Ηρωισμό και ξεκίνησε το Heroic Imagination Project, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που διδάσκει τα παιδιά σχετικά με τον ηρωισμό και προωθεί τη χρήση της έρευνας των κοινωνικών επιστημών για να διδάξει στους ανθρώπους τρόπους να αντισταθούν στον εκφοβισμό και την καταπίεση.
Ο Ζιμπάρντο οργάνωσε την προβολή της ταινίας The Stanford Prison Experiment για τον πρόεδρο Ομπάμα στο Λευκό Οίκο, καθώς ο πρόεδρος έκανε την πρώτη προεδρική επίσκεψη συνεδρίασης σε μια ομοσπονδιακή φυλακή και ζήτησε τη μεταρρύθμιση των φυλακών.
Το The Stanford Prison Experiment θα προβληθεί σε κινηματογράφους με περιορισμένες προβολές και ενδεχομένως να έρθει και στην Ελλάδα.
Πηγή: APA Convention
Απόδοση – Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
