Οι πρωταγωνιστές της ταινίας «Οδηγός αισιοδοξίας» παλεύουν να ξεπεράσουν τη διπολική διαταραχή και την κατάθλιψη με σύμμαχους τη δυνατή τους θέληση για αποκατάσταση και τη δημιουργία ισχυρών δεσμών. Πρόκειται για μία όντως αισιοδοξία ταινία που δείχνει ότι μετά από μία δύσκολη περιπέτεια με την ψυχική ασθένεια, έρχεται η ελπίδα.
Πρόκειται για μία αισθηματική δραματική κομεντί, βασισμένη στην ομότιτλη νουβέλα του Μάθιου Κουίκ. Αφηγείται την ιστορία του πρώην καθηγητή Πατ Σολιτάνο, ο οποίος επιστρέφει στο πατρικό του σπίτι, όπου αναγκάζεται να μείνει με τους γονείς του, μετά από νοσηλεία οχτώ μηνών σε ψυχιατρείο καθώς πάσχει από διπολική διαταραχή. Ο Πατ κατά την επιστροφή του έχει χάσει τα πάντα: το σπίτι του, τη δουλειά του και τη σύζυγό του. ‘Όμως είναι αποφασισμένος να φτιάξει από την αρχή την ζωή του και να παραμείνει αισιόδοξος παρά τις αντιξοότητες που συναντά, ξεκινώντας από την προσπάθεια να προσεγγίσει την σύζυγό του.
Οι προκλήσεις που θα αντιμετωπίζει αυτός- ο εκ πρώτης όψεως- αντισυμβατικός νέος είναι πολλές, με κυριότερη αυτή της επανένταξης και ενσωμάτωσής του στο κοινωνικό σύνολο. Κατά την διαδικασία αυτή, η γνωριμία του με τη νεαρή, γοητευτική αλλά και ιδιαίτερη Τίφανι θα περιπλέξει ακόμη περισσότερο τα πράγματα, καθώς είναι μια νεαρή χήρα, με ασυνήθιστο χαρακτήρα και με άστατο και πονεμένο παρελθόν, νυμφομανής και άνεργη.
Ένας απροσδόκητος δεσμός αρχίζει να αναπτύσσεται μεταξύ τους και μία ιδιόμορφη φιλία ξεκινά μέσω των νευρώσεων που μοιράζονται. Αυτοί οι δύο χαρακτήρες συναντιούνται –ευτυχώς- γιατί έχουν πολλά να μοιραστούν ο ένας με τον άλλον.
Η ιστορία αυτή είναι βαθιά ανθρώπινη. Μεταφέρει τα μηνύματα που επιδιώκει να περάσει στον θεατή με απλότητα αλλά και με τραγικό χιούμορ. Η ταινία αναφέρεται στις σχέσεις των ανθρώπων γενικά αλλά και των μελών της οικογένειας με αρκετά αληθοφανή τρόπο, αναπαριστώντας διαπροσωπικές σχέσεις και αλληλεπιδράσεις. Ενώ ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην αλληλοσυγκρουόμενη σχέση μεταξύ πατέρα και γιου, η οποία συνοδεύεται από ρήξεις, αγάπη και στοργή.
