Διαθέσιμη πλέον στην ελληνική πλατφόρμα του Cinobo, η δημοφιλής παραγωγή των δικτύων BBC και Hulu θίγει θέματα που είναι απαραίτητο να συζητάμε.
Δεν ταιριάζω με πολλούς ανθρώπους, στην πραγματικότητα είναι κάτι που με δυσκολεύει (…) και σκέφτηκα ότι αν μετακόμιζα εδώ, θα ήταν καλύτερα. Οτι θα έβρισκα κόσμο που θα είχε την ίδια νοοτροπία με μένα. Σε μια από τις πιο χαρακτηριστικές και συναισθηματικά φορτισμένες σκηνές της βραβευμένης αισθηματικής/δραματικής τηλεοπτικής σειράς «Normal People» (2020), που εδώ και λίγες μέρες είναι διαθέσιμη στην ελληνική πλατφόρμα του Cinobo, ο Κόνελ Γουόλντρον (Πολ Μέσκαλ) ξεσπάει στην ψυχοθεραπεύτρια που βρίσκεται απέναντί του.
Στον ολιγόλεπτο μονόλογό του, ο νεαρός και αμήχανος άνδρας μιλά με δάκρυα στα μάτια για τον χαμό ενός από τους σχολικούς του φίλους όπως επίσης και για τον δικό του αγώνα να ενταχθεί σε ένα νέο κοινωνικό περιβάλλον. Αυτή είναι η πρώτη φορά που τον παρακολουθούμε να εκφράζει όλα όσα νιώθει μέσα του, καθώς είναι λιγομίλητος και πολύ ευαίσθητος. Η στρεσογόνα κατάσταση που βιώνει στο Πανεπιστήμιο Τρίνιτι στο Δουβλίνο εντείνεται, με αποτέλεσμα ο Κόνελ να παρουσιάζει τα πρώτα συμπτώματα κατάθλιψης. Στη συνέχεια, μαθαίνουμε ότι η ψυχική του διαταραχή έχει τις ρίζες της πιο πίσω και συγκεκριμένα στη στιγμή που ο ίδιος μετακόμισε από το σπίτι για σπουδές, έτοιμος να ξεκινήσει μια νέα ζωή κάπου όπου δεν τον γνωρίζει κανένας. Είναι διχασμένος ανάμεσα σε δύο κόσμους: αυτόν της παιδικής του ηλικίας και εκείνον της ενηλικίωσης. Η απόγνωση είναι επακόλουθο της συνειδητοποίησης ότι δεν ανήκει πια σε κανέναν από τους δύο.
Η συμπαραγωγή των δικτύων BBC και Hulu, επαινέθηκε από κριτικούς και θεατές για το γεγονός ότι τονίζει τη σημασία που έχει η φροντίδα της πνευματικής υγείας, σημειώνοντας πως και οι άνδρες έχουν ανάγκη για επικοινωνία και υποστήριξη.
Υπάρχουν στιγμές που φαίνεται να νοσταλγεί λίγο το παρελθόν του. Στο σχολείο του, σε μια μικρή πόλη δυτικά της Ιρλανδίας, ο συμπαθής και εμφανίσιμος αθλητής από οικογένεια εργατικής τάξης αναπτύσσει σχέση με μια εύπορη, αντιδημοφιλή και μοναχική κοπέλα, τη Μαριάν (Ντέιζι Εντγκαρ – Τζόουνς). Τη σχέση αυτή είναι αποφασισμένοι και οι δύο να κρατήσουν κρυφή.
Παλεύοντας με τους δαίμονες
Τα συμπτώματα της κατάθλιψης απεικονίζονται κλιμακωτά και με ρεαλιστικό τρόπο: είναι άσχημα, εξουθενωτικά αλλά θεραπεύσιμα. Η θεραπεία, όμως, δεν έρχεται αμέσως. Κάθε επεισόδιο, από την επίσκεψη στην ψυχοθεραπεύτρια και έπειτα, αποκαλύπτει περισσότερα για τον ψυχικό κόσμο του Κόνελ. Τα σημάδια είναι ορατά: το βλέμμα του χάνεται την ώρα που παρακολουθεί τηλεόραση, στο μπάνιο υπάρχει ένα κουτί με χάπια. Οι στιγμές που αισθάνεται μόνος συνυπάρχουν αρμονικά με εκείνες όταν στο πλευρό του έχει την Μαριάν και το πρόσωπό του λάμπει από ευτυχία. Οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί, η Μαριάν είναι πλέον μια ανεξάρτητη και κοινωνική φοιτήτρια και ο Κόνελ κλείνεται όλο και περισσότερο στον εαυτό του. Ωστόσο, παρά τους εσωτερικούς δαίμονες που έχει να αντιμετωπίσει, ο ίδιος είναι λειτουργικός.
Η συγκινητική βρετανική σειρά προσεγγίζει όσα συμβαίνουν στο μυαλό μας, διακριτικά και ανθρώπινα. Δεν κάνει σύντομες, επιπόλαιες αναφορές στο τραύμα αλλά δείχνει πώς αυτό μπορεί να γίνει διαχειρίσιμο.
Η απόδοση της πολυπλοκότητας μιας διαταραχής αποτελεί ένα από τα πιο δυνατά στοιχεία της τηλεοπτικής μεταφοράς του επιτυχημένου βιβλίου της Σάλι Ρούνεϊ (στην Ελλάδα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη με τον τίτλο «Κανονικοί Ανθρωποι», σε μετάφραση της Μαρίας Φακίνου). Μάλιστα, η συμπαραγωγή των δικτύων BBC και Hulu, επαινέθηκε από κριτικούς και θεατές για το γεγονός ότι τονίζει τη σημασία που έχει η φροντίδα της πνευματικής υγείας, σημειώνοντας πως και οι άνδρες έχουν ανάγκη για επικοινωνία και υποστήριξη.
Το «Normal People», που αγαπήθηκε πολύ από το κοινό παγκοσμίως, κυκλοφόρησε στο πρώτο στάδιο της πανδημίας και του εγκλεισμού. Σε μια χρονική στιγμή που κυριαρχούσαν το άγχος, η αβεβαιότητα και η πλήρης απομόνωση από τους κοντινούς μας ανθρώπους, το τηλεοπτικό αυτό πρόγραμμα παρουσίασε θέματα με τα οποία μπορούσαμε να ταυτιστούμε όπως η απώλεια, η μοναξιά, η αποδοχή.
Σε αντίθεση με παρόμοια χολιγουντιανά πρότζεκτ που έχουν ψυχολογικό υπόβαθρο στο σενάριο, η συγκινητική βρετανική σειρά προσεγγίζει όσα συμβαίνουν στο μυαλό μας, διακριτικά και ανθρώπινα. Δεν κάνει σύντομες, επιπόλαιες αναφορές στο τραύμα αλλά δείχνει πώς αυτό μπορεί να γίνει διαχειρίσιμο. Η ψυχική υγεία βρίσκεται «στην καρδιά» των 12 κεφαλαίων από τον εκφοβισμό που δέχεται η Μαριάν στο σχολείο και την επιρροή που έχουν σε εκείνη ο κακοποιητικός αδερφός και η αμελής μητέρα της, μέχρι το «σύνδρομο του απατεώνα» («imposter syndrome») του Κόνελ. Οι διακυμάνσεις στην καθημερινότητα των δύο νεαρών ανθρώπων, όπως παρουσιάζονται στα επεισόδια, είναι κάτι φυσιολογικό. Και το «Normal People», απαραίτητη τηλεόραση.
Το άρθρο αναδημοσιεύεται από το www.kathimerini.gr
