Η καλλιτέχνις Τζέσικα Λέντγουιτς μέσα από μία προκλητική (ή μήπως εφιαλτική;) φωτογραφική έκθεση με τίτλο “The Ferocious, Monstrous Feminine” (το Άγριο, Τερατώδες Θηλυκό), δίνει τη δική της οπτική για τον ψυχολογικό αντίκτυπο της εμμονής των γυναικών, προκειμένου να ανταποκριθούν στα αναμενόμενα πρότυπα ομορφιάς.
Το “The Ferocious, Monstrous Feminine” είναι μια συλλογή από εξωπραγματικές εικόνες που απεικονίζουν τις υπερβολικές διαστάσεις που μπορεί να λάβει η συλλογική εμμονή των γυναικών με τα καλλυντικά και την ομορφιά. Κάθε φωτογραφία είναι και μία σουρεαλιστική απεικόνιση των τρόπων που οι γυναίκες προετοιμάζονται να περιποιηθούν τους εαυτούς τους, όπου συχνά περιλαμβάνουν και τη συνειδητή(;) άσκηση βίας. Είτε η ηρωίδα της σειράς χρησιμοποιεί ένα γυαλιστικό αυτοκινήτου για να αποτριχώσει τα πόδια της,είτε κόβει τα δάχτυλα της με σκοπό το τέλειο μανικιούρ, η Λίντγουιτς εξυψώνει την καθημερινή σχηματική ομορφιά σε επίπεδο γκροτέσκο.
Όπως και οι περισσότερες γυναίκες, έτσι και εγώ πέρασα πολύ χρόνο διαβάζοντας περιοδικά μόδας και ομορφιάς και έμεινα έκπληκτη με το πόσο αυτά τα μέσα διαμόρφωσαν τις αντιλήψεις των φίλων μου αλλά και τις δικές μου για το πώς θα πρέπει να δείχνει μία γυναίκα, αναφέρει η καλλιτέχνης.
Όταν έφτασα στην ηλικία των 20 ετών, ένιωσα ξαφνικά την επίγνωση της αυξημένης πίεσης που ασκείται στα νεαρά κορίτσια για να δείχνουν με ένα συγκεκριμένο τρόπο και το κατάφωρο ύφος που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης φιλοδοξούν να μιλήσουν σε αυτές τις γυναίκες, υποθετικά με τις καλύτερες των προθέσεων – προβάλλοντας όμως μία προπαγάνδα ομορφιάς.
Τα λεγόμενα γυναικεία καθήκοντα προβάλλονται υπό μία παράδοξη σύνδεση σε αυτή τη σειρά φωτογραφιών με εκείνα των δουλειών του σπιτιού. Η μαγειρική των αυγών σε μία φωτογραφία, για παράδειγμα, είναι ένα έργο που αναμειγνύεται εδώ με την έγχυση των φαρμάκων γονιμότητας, ενώ μια άλλη εικόνα αποκαλύπτει μια γυναίκα που σκουπίζει με ηλεκτρική σκούπα το σπίτι της, ενώ ταυτόχρονα κάνει λιποαναρρόφηση στον εαυτό της. Αν και η σύνδεση σε αυτές τις φωτογραφίες είναι αριστοτεχνική, προφανώς η καλλιτέχνις άφησε περιθώρια για αυθορμητισμό, καθώς τη δημιουργούσε.
Έχω πάντα μια ιδέα για το πώς θέλω να δείχνει η φωτογραφία πριν αρχίσω», λέει η Λέντγουιτς «αλλά πάντα υπάρχει ένα επίπεδο πειραματισμού μέχρι να φτάσουμε στο ιδανικό αποτέλεσμα.
Καθώς η φωτογραφική συλλογή χρησιμοποιεί πολύ τα στοιχεία του παράλογου και της υπερβολής, η πραγματικότητα των στερεοτυπικών συνθηκών που βάζουν οι γυναίκες τον εαυτό τους να υπομείνει,δεν είναι και τόσο μακριά από την αλήθεια, λέει η Λέντγουιτς. Ορισμένες διαδικασίες θα μπορούσαν απλώς να είναι δυσάρεστες, όμως άλλες είναι επικίνδυνες, έτσι ώστε να φιλοδοξούμε να μοιάζουμε με τα μοντέλα, χωρίς να καταλαβαίνουμε ότι έχουμε επηρεαστεί κατά πολύ από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
