Η πανδημία αποτελεί μια συστημική αλλαγή που απαιτεί μιαν απάντηση συστημική, ένα μέλλον πιο ανθεκτικό, πιο ανθρώπινο, πιο καινοτόμο.
Η επιδημία COVID-19 δεν επηρεάζει την κοινωνία μόνο στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης και οικονομίας: και ο κόσμος της αλληλεγγύης εμπλέκεται βαθιά σε αυτόν σε διάφορα επίπεδα, όπως καταδεικνύεται με τα όσα ζούμε αυτές τις εβδομάδες!
Τι μας λένε σε βαθύτερο επίπεδο; Ποιές αλλαγές εχουν έρθουν με αυτές τις επιρροές; Η Αιμιλία Αξιωτίδου, Οικογενειακή Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια, Ψυχοπαιδαγωγός,
Επιστημονικός Συνεργάτης Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ, Α ΠΡΠ ΑΧΕΠΑ που ασχολείται με διάφορες δράσεις εθελοντισμού εδω και χρόνια στην περιοχή, εκφράζει τις σκέψεις της σε αυτά τα θέματα. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης COVID-19 είναι επίσης μια ευκαιρία να συναντηθούμε ξανά για άλλη μια φορά. Η ικανότητα των πολιτών να κινητοποιούνται για να υποστηρίξουν όλους εκείνους που βρέθηκαν σε συνθήκες μεγαλύτερης ανάγκης είναι εντυπωσιακή.
Ποια είναι τα πρόσωπα της αλληλεγγύης σήμερα;
Η πρακτική της αλληλεγγύης αποδείχθηκε ιδιαίτερα σημαντική από την αρχή της πανδημίας στην Θεσσαλονίκη, και ιδιαίτερα από την αρχή της πανδημίας η δικηγόρος Αλεξάνδρα Γωγούση και πρόεδρος της εθελοντικής οργάνωσης Μ.Α.Ζ.Ι. Με Αλληλεγγύη Ζούμε Ισότιμα, είχε την ιδέα της οργάνωσης ενός δικτύου εθελοντών ψυχολόγων και ειδικών ψυχικής υγείας σε συνεργασία με τον Δήμο Θεσσαλονίκης, για να προσφερθεί το πολύτιμο αγαθό της ψυχικής στήριξης σε όσους δοκιμάζονται πολύ αυτή την δύσκολη περίοδο.
Από την αρχή ήδη της πανδημίας μέσα στον Μάρτιο, μέσα σε ελάχιστο χρόνο μαζί με την κ. Γωγούση, συντονιστήκαμε και οργανώθηκε το δίκτυο ψυχολογικής υποστήριξης. Ήταν πολλοί οι συνάδελφοι μου που ανταποκρίθηκαν άμεσα με το που τους κάλεσα και τους εξέφρασα την ιδέα της Αλεξάνδρας και τους ευχαριστώ όλους για την ζεστή και έντονη παρουσία που είχαν από τα σπάργανα του δικτύου!!
Το σημαντικό κομμάτι του να παίρνει κανείς μέρος σ΄ένα πρόγραμμα εθελοντισμού, είναι η συμμετοχή σε κάτι που είναι κοινό και έχει ένα μεγαλύτερο στόχο, να βοηθήσουμε και να σταθούμε δίπλα σε άλλους ανθρώπους.
Στο λεξικό, ο όρος εθελοντισμός ορίζεται ως η εργασία που δεν είναι υποχρεωτική, μη αμειβόμενη και δεδομένου αυτού του ορισμού έχω κάνει πολλά χιλιόμετρα εδώ και 12 χρόνια στην Κλινική Παχυσαρκίας και Διακοπής Καπνίσματος ως Επιστημονικός Συνεργάτης Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ, Α ΠΡΠ ΑΧΕΠΑ και ήμουν σε θέση να διακρίνω τις δυνατότητες και τις προκλήσεις που δεν θα υπήρχαν χωρίς τον εθελοντισμό σε τέτοια πλαίσια.
Είναι πολύ σημαντικό να μπορεί κανείς να δώσει πίσω στην κοινότητα του. Αν μόνο παίρνει κανείς δεν θα μείνει τίποτα και το να συμμετέχει κάνεις σε κάτι πιο μεγάλο από τον εαυτό του του δίνει την αίσθηση ότι αποτελεί μέρος ενός συνόλου, τον κάνει να νιώθει πιο συνδεδεμένο με τους άλλους ανθρώπους, με την κοινότητα, με τον πλανήτη ολόκληρο.
Έτσι δημιουργείται μια καλύτερη αίσθηση της κοινότητας, του Μαζί, και το να μπορούμε να συμβάλλουμε σε μια μικρή αλλαγή των ανθρώπων με αντάλλαγμα μόνο λίγο από το χρόνο μας, είναι κάτι που είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς μας, που είναι μια δουλειά που εστιάζεται στην στήριξη των συνανθρώπων μας.
Ταυτόχρονα αυτή η εμπειρία του να νιώθει κανείς πως βρίσκεται στην “πρώτη γραμμή” από την αρχή της πανδημίας, και τώρα ξανά στη δεύτερη φάση αποτελεί μεγάλο ψυχικό όφελος και για μας τους ίδιους καθώς είναι μία εμπειρία πρωτόγνωρη και μας δίνεται η δυνατότητα να είμαστε κοντά στους ανθρώπους σε στιγμές ευάλωτες, δύσκολες που μας εμπιστεύονται και ανοίγουν την πόρτα της ψυχής τους και μας επιτρέπουν να ψηλαφήσουμε, μερικά από τα πολύ ευαίσθητα και ευάλωτα κομμάτια τους.
Επειδή αυτός ο δεύτερος εγκλεισμός μας βρήκε πιο κουρασμένους και απογοητευμένους, και περισσότερους ανθρώπους που μπορεί να έχασαν τη δουλειά τους, η σταμάτησαν να εργάζονται, άλλους πάλι που είναι ηλικιωμένοι και είναι υγιείς αλλά έμειναν μόνοι, άλλους να είναι άρρωστοι, άλλους να μένουν σε πολύ μικρά σπίτια συνωστισμένοι ο ένας πάνω στον άλλον, άλλους που που μπορεί να υφίστανται οικογενειακή βία, δεν θα μπορούσαμε όλοι εμείς, το Δίκτυο Εθελοντών Ψυχολόγων του Δήμου Θεσσαλονίκης, μαζί με την υποστήριξη του Μ.Α.Ζ.Ι. και της προέδρου του Αλεξάνδρα Γωγούση να μείνουμε αμέτοχοι σ' αυτή τη δύσκολη στιγμή, κι έτσι για δεύτερη φορά, θα είμαστε μαζί σας !
Σας καλούμε όσοι έχετε ανάγκη και θέλετε να μιλήσετε να μη διστάσετε να καλέσετε στην Γραμμή Ψυχολογικής Υποστήριξης του Δήμου Θεσσαλονίκης η οποία επαναλειτουργεί από την Δευτέρα 30/1/20 . Στην γραμμή έχουν προστεθεί και νέοι εθελοντές ψυχικής υγείας ενισχύοντας την αρχική γραμμή που λειτουργούσε από τον Μάρτιο ως τις αρχές Ιουνίου.
Η Γραμμή θα λειτουργεί από Δευτέρα έως Παρασκευή από τις 08.00 ως τις 20.00.
Τα τηλέφωνα στα οποία μπορούν να απευθύνονται οι ενδιαφερόμενοι είναι 2313 317641 και 2313 317642.
Οι άνθρωποι είμαστε από τη φύση μας γεμάτοι ενσυναίσθηση και αλτρουισμό. Όταν κανείς νιώθει συνδεδεμένος με τους άλλους, αυτό μετατρέπεται σε δράση, δηλαδή εκφράζεται μέσα από την προθυμία του να βοηθήσεις τους άλλους.
Ας διασπείρουμε όλοι μαζί τον ιο της προσφοράς ως αντίποδα στον ιό της ασθένειας, του φόβου, της απογοήτευσης και της μοναξιάς!
Αιμιλία Αξιωτίδου
Οικογενειακή Σύμβουλος – Ψυχοθεραπεύτρια – Ψυχοπαιδαγωγός,
Επιστημονικός Συνεργάτης Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ, Α ΠΡΠ ΑΧΕΠΑ.
