Οι φόβοι μας αφορούν συναισθήματα, ιδέες, καταστάσεις, πολλές φορές αφορούν αντικειμενικά παράλογες συνθήκες ή ερεθίσματα (φοβίες) με υποκειμενική όμως σημαντικότητα και καταλήγουν να εγκλωβίζουν τον άνθρωπο ως αποτέλεσμα της επαναλαμβανόμενης βίωσής τους.
Το βραβευμένο animation “But Milk Is Important” επιδιώκει να προβάλλει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους οι άνθρωποι που βιώνουν τη Διαταραχή Κοινωνικού Άγχους.
Αυτή είναι η ιστορία του Barnie, ενός άνδρα ο οποίος παίζει με την παιδική του αντανάκλαση μέσα στο αστικό τοπίο. Η παιδικότητα όμως και η διασκέδαση που πηγάζει από αυτή, χάνεται απότομα όταν ο Barnie εισέρχεται βιαίως στον κόσμο των ενηλίκων, ο οποίος τον αλλάζει και τον μεταμορφώνει σε έναν ενήλικο, ακριβώς όπως τους υπολοίπους.
Έχετε βιώσει άραγε μία δύσκολη ημέρα, χαμογελώντας και συζητώντας με τους άλλους, σαν να είναι όλα φυσιολογικά αλλά την ίδια στιγμή να νιώθετε ότι κουβαλάτε τόσο πολύ βάρος και δυστυχία που να μη βλέπετε την ώρα να τελειώσει η μέρα; Ή στην αντίθετη περίπτωση να θέλετε τόσο πολύ να εκφράσετε συναισθήματα χαράς και αγάπης και να τα μειώνετε με αποτέλεσμα αυτό που εκφράζεται να είναι ένα επίπεδο συναίσθημα δίνοντας την εντελώς αντίθετη εικόνα;
Tί μπορεί να σχεδιάζουν ένας άνδρας και μία γυναίκα που βρίσκονται για πρώτη φορά μαζί και δε γνωρίζουν πώς να έρθουν πιο κοντά; Πίσω από τις προσωπικές δυσκολίες, τις αναβάσεις και τις αμφιθυμίες, υπάρχει η ανάγκη της σχέσης και η επιθυμία να βρεθούν ερωτικά μαζί.
Όταν ο πατέρας του αποφασίζει ότι ο γιος είναι αρκετά μεγάλος για να αφήσει το πατρικό του σπίτι, τον στέλνει έξω στον κόσμο. Μόνο που ο γιος συνεχίζει να επιστρέφει στο σπίτι: κάθε φορά και με πιο περίεργο τρόπο. Φαίνεται ότι κάπως συνδέεται με το σπίτι. Όταν μια δυσάρεστη αλλαγή συμβαίνει στη ζωή του, ο γιος αναγκάζεται να σταθεί στα πόδια του.
Στην τελευταία από τις καλλιτεχνικές αναζητήσεις του εσωτερικού κόσμου του εγκεφάλου, ο Greg Dunn, ένας νευρολόγος που στράφηκε προς την τέχνη και ο συνεργάτης του Brian Edwards, βρήκαν ένα τρόπο να αποτυπώσουν τόσο την ομορφιά όσο και την κομψότητα αυτού του πολύπλοκου οργάνου.
«Ο εγκέφαλος είναι ένα ασύλληπτα κομψό και πολύπλοκο ‘μηχάνημα’», δήλωσε ο Dunn. «Και παρά την αυξανόμενη κατανόηση μας τα τελευταία 30 χρόνια για αυτόν, τα μυστήρια του είναι ριζωμένα πολύ βαθιά. Υπάρχει ένα τεράστιο εύρος γνώσεων και διορατικότητας ακόμη που μπορεί να αντληθεί από τα βάθη του».
Ο Dunnέλαβε το διδακτορικό στη νευροεπιστήμη, πριν αποφασίσει να γίνει ένας καλλιτέχνης πλήρους απασχόλησης. Σε αυτό το έργο του, ο εγκέφαλος είναι ένα χαοτικό δάσος 100 δισεκατομμυρίων νευρώνων, που συνεχώς μιλάνε ο ένας με τον άλλο. Για να συλλάβει ένα κομμάτι από αυτή την πολυπλοκότητα και το δυναμισμό, οι Dunn και Edwards ανέπτυξαν μια τεχνική που ονομάζεται “microetching”: σε μια αντανακλαστική επιφάνεια, ζωγράφισαν τους νευρώνες κάνοντας μικροσκοπικές προεξοχές σε συγκεκριμένες γωνίες, προκειμένου να πιάσουν το φως από διαφορετικές πηγές φωτός. Ως αποτέλεσμα, οι εικόνες αλλάζουν καθώς ο θεατής κινείται γύρω από το κάθε τμήμα του έργου.
Οι νευρώνες και πολλά παρακλάδια τους ακολουθούν τυχαίες τροχιές. Και το τυχαίο είναι εξαιρετικά δύσκολο να δημιουργηθεί από τους ανθρώπους. «Η απεικόνιση κάθε μεμονωμένης γραμμής με το χέρι είναι μια ταπεινή εικόνα, για το πόσο πολύ θέλει το μυαλό σας να δημιουργήσει κανονικά σχέδια από τα πάντα», δήλωσε ο Dunn.
«Θέλαμε να δούμε πόσες πληροφορίες θα μπορούσαμε να βάλουμε σε ένα ενιαίο κομμάτι και να εξακολουθεί να είναι κατανοητό», δήλωσε ο Edwards, ο οποίος είναι ένας φυσικός και μηχανικός στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια.
Η αληθινή εμπειρία της θέασης microetching δεν μπορεί να αιχμαλωτιστεί σε ακίνητες εικόνες. Δείτε το βίντεο:
Πρόσφατα, οι Dunn και Edwards έλαβαν επιχορήγηση από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών για να δημιουργήσουν ένα τεράστιο κομμάτι για το Franklin Institute. Το έργο τους, το οποίο θα καλύψει έναν ολόκληρο τοίχο, θα απεικονίζει ένα ανθρώπινο εγκέφαλο κομμένο στη μέση, να λάμπει δείχνοντας τους πολλούς νευρώνες και τις συνδέσεις ζωγραφισμένα, με πηγές από νευροαπεικονιστικά δεδομένα και από βιβλιογραφία σχετική με την ανατομία του εγκεφάλου.
Το δίδυμο των καλλιτεχνών αναφέρει ότι δεν περιορίζεται στον εγκέφαλο. Ο,τιδήποτε που εμπνέει, που προκαλεί τη σκέψη και είναι οπτικά ευχάριστο,θα μπορούσε να είναι η επόμενη καλλιτεχνική περιπέτεια τους.
Η Ψυχολογία είναι ο Κόσμος μας 
