Εικαστικά Θέματα που σχετίζονται με την Ψυχολογία, Παραστάσεις με ψυχολογικό περιεχόμενο, Θέατρο, Μουσική και κάθε μορφής Τέχνη που σχετίζεται με την Ψυχολογία.
Όταν ο πατέρας του αποφασίζει ότι ο γιος είναι αρκετά μεγάλος για να αφήσει το πατρικό του σπίτι, τον στέλνει έξω στον κόσμο. Μόνο που ο γιος συνεχίζει να επιστρέφει στο σπίτι: κάθε φορά και με πιο περίεργο τρόπο. Φαίνεται ότι κάπως συνδέεται με το σπίτι. Όταν μια δυσάρεστη αλλαγή συμβαίνει στη ζωή του, ο γιος αναγκάζεται να σταθεί στα πόδια του.
Το έργο του αμφιλεγόμενου κοινωνικού ψυχολόγου Stanley Milgram παρουσιάζει η βιογραφική ταινία “Experimenter”, τόσο πολυμορφική όσο και οι δικές του έρευνες.
Τι γίνεται όταν είσαι εξάχρονος, ευφυής και ερωτοχτυπηµένος; Πώς αντέχεις τους κρυφούς πόθους για τη µητέρα σου και τον αγνό έρωτα για τη συµµαθήτριά σου; Πώς βρίσκεις τους δρόµους για την ύπαρξή σου όταν η δηµιουργικότητα της σκέψης που σου καλλιεργεί το περιβάλλον σου συγκρούεται µε την αυταρχικότητα του συντηρητικού σχολείου; Μέσα σ’ αυτούς τους δαίδαλους προσπαθεί το πρωτάκι να βρει τις λύσεις και να σώσει τον εαυτό του και τους συντρόφους του. Το µίτο θα του τον δώσει η ψυχανάλυση αλλά και η ανατρεπτική µατιά του αυτιστικού φίλου του.
Στην τελευταία από τις καλλιτεχνικές αναζητήσεις του εσωτερικού κόσμου του εγκεφάλου, ο Greg Dunn, ένας νευρολόγος που στράφηκε προς την τέχνη και ο συνεργάτης του Brian Edwards, βρήκαν ένα τρόπο να αποτυπώσουν τόσο την ομορφιά όσο και την κομψότητα αυτού του πολύπλοκου οργάνου.
«Ο εγκέφαλος είναι ένα ασύλληπτα κομψό και πολύπλοκο ‘μηχάνημα’», δήλωσε ο Dunn. «Και παρά την αυξανόμενη κατανόηση μας τα τελευταία 30 χρόνια για αυτόν, τα μυστήρια του είναι ριζωμένα πολύ βαθιά. Υπάρχει ένα τεράστιο εύρος γνώσεων και διορατικότητας ακόμη που μπορεί να αντληθεί από τα βάθη του».
Ο Dunnέλαβε το διδακτορικό στη νευροεπιστήμη, πριν αποφασίσει να γίνει ένας καλλιτέχνης πλήρους απασχόλησης. Σε αυτό το έργο του, ο εγκέφαλος είναι ένα χαοτικό δάσος 100 δισεκατομμυρίων νευρώνων, που συνεχώς μιλάνε ο ένας με τον άλλο. Για να συλλάβει ένα κομμάτι από αυτή την πολυπλοκότητα και το δυναμισμό, οι Dunn και Edwards ανέπτυξαν μια τεχνική που ονομάζεται “microetching”: σε μια αντανακλαστική επιφάνεια, ζωγράφισαν τους νευρώνες κάνοντας μικροσκοπικές προεξοχές σε συγκεκριμένες γωνίες, προκειμένου να πιάσουν το φως από διαφορετικές πηγές φωτός. Ως αποτέλεσμα, οι εικόνες αλλάζουν καθώς ο θεατής κινείται γύρω από το κάθε τμήμα του έργου.
Οι νευρώνες και πολλά παρακλάδια τους ακολουθούν τυχαίες τροχιές. Και το τυχαίο είναι εξαιρετικά δύσκολο να δημιουργηθεί από τους ανθρώπους. «Η απεικόνιση κάθε μεμονωμένης γραμμής με το χέρι είναι μια ταπεινή εικόνα, για το πόσο πολύ θέλει το μυαλό σας να δημιουργήσει κανονικά σχέδια από τα πάντα», δήλωσε ο Dunn.
«Θέλαμε να δούμε πόσες πληροφορίες θα μπορούσαμε να βάλουμε σε ένα ενιαίο κομμάτι και να εξακολουθεί να είναι κατανοητό», δήλωσε ο Edwards, ο οποίος είναι ένας φυσικός και μηχανικός στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια.
Η αληθινή εμπειρία της θέασης microetching δεν μπορεί να αιχμαλωτιστεί σε ακίνητες εικόνες. Δείτε το βίντεο:
Πρόσφατα, οι Dunn και Edwards έλαβαν επιχορήγηση από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών για να δημιουργήσουν ένα τεράστιο κομμάτι για το Franklin Institute. Το έργο τους, το οποίο θα καλύψει έναν ολόκληρο τοίχο, θα απεικονίζει ένα ανθρώπινο εγκέφαλο κομμένο στη μέση, να λάμπει δείχνοντας τους πολλούς νευρώνες και τις συνδέσεις ζωγραφισμένα, με πηγές από νευροαπεικονιστικά δεδομένα και από βιβλιογραφία σχετική με την ανατομία του εγκεφάλου.
Το δίδυμο των καλλιτεχνών αναφέρει ότι δεν περιορίζεται στον εγκέφαλο. Ο,τιδήποτε που εμπνέει, που προκαλεί τη σκέψη και είναι οπτικά ευχάριστο,θα μπορούσε να είναι η επόμενη καλλιτεχνική περιπέτεια τους.
Φόβος, αγωνία, ταπείνωση, θυμός, απόγνωση, ανασφάλεια, ενοχή, …σα να πετάξανε πάνω στους ανθρώπους μια συλλογική ενοχή που απλώθηκε όπως το νέφος, μας καταπλάκωσε όλους και μας βαραίνει γιατί συννεφιάζει τον ουρανό μας.
Με επιρροές από την Ανθρωπιστική και Υπαρξιακή προσέγγιση, τη Θετική Ψυχολογία, τη Συστημική Σκέψη και τον Κονστρουκτιβισμό, το Coaching είναι μια σπουδαία τέχνη για να την εγκαταλείψουμε στους «γκουρού της ευτυχίας».
Ένα μοναδικό φωτογραφικό project που δημιουργήθηκε για το φιλανθρωπικό έργο “Unique Me” το οποίο διήρκησε περίπου ένα χρόνο. Διοργανώθηκε από οργανώσεις που παρέχουν ψυχοκοινωνική υποστήριξη και βρίσκει την κατάλληλη εργασία στους ενήλικες με ένα ευρύ φάσμα μαθησιακών δυσκολιών και νοητικής καθυστέρησης.