Η αποδοχή των συναισθημάτων προϋποθέτει μία ευγενική στάση προς τον εαυτό μας. Οι επικριτικές σκέψεις και η αυτο-κατηγορία δεν βοηθούν αυτή τη διαδικασία και συνήθως είναι σημάδια της προσπάθειάς μας να ελέγξουμε τα δύσκολα συναισθήματα.
Η ζωή χαρακτηρίζεται από ένα αναπόφευκτο γεγονός: όλοι μας θα πεθάνουμε μία μέρα. Ωστόσο, μερικές φορές η σκέψη του τέλους της ζωής μας, μεταφράζεται σε ένα αίσθημα πραγματικού τρόμου.
Η ίδια μας η ύπαρξη είναι λόγος ευγνωμοσύνης. Είχαμε την ευλογία να μας δοθεί άλλη μια μέρα ζωής. Σε κάποιους άλλους δεν δόθηκε αυτή η ευκαιρία. Κάποιοι, σήμερα, δεν ξύπνησαν. Η κάθε μέρα που μας δίνεται είναι ένα δώρο.
Η υπερευαισθησία δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ταυτίζεται με την καταθλιπτική ή αγχώδη συναισθηματική κατάσταση, καθώς ουσιαστικά αποτελεί έναν τρόπο διαχείρισης των καταστάσεων, τον οποίο μάλιστα κανείς δεν επιλέγει.
Αν γνωρίζετε ότι έχετε μία άσχημη διάθεση μπορείτε να πάρετε κάποια μέτρα για να την ελέγξετε. Ένας καλός τρόπος είναι απλώς «προειδοποιώντας» τους άλλους ότι δεν είστε σε καλή διάθεση πριν ακόμη ξεκινήσει η αλληλεπίδραση μεταξύ σας.
Η διαίσθηση μερικές φορές θεωρείται ως η έκτη αίσθηση. Βασικά, πρόκειται για μία εσωτερική γνώση, η οποία δεν εμπλέκει το μυαλό, τις πνευματικές ή τις λογικές διαδικασίες.
Η Ψυχολογία είναι ο Κόσμος μας 
