Ο τρόπος με τον οποίο θυμάται και επεξεργάζεται κανείς την παιδική κακοποίηση ή/και παραμέληση έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στη μετέπειτα ψυχική υγεία από ό,τι η ίδια η εμπειρία.
Νέα έρευνα διαπίστωσε ότι ένα απλό, μη δομημένο διάλειμμα πέντε λεπτών από μια σύνθετη εργασία είναι το μόνο που χρειάζεστε για να επανακτήσετε τη συγκέντρωσή σας ή να αποκαταστήσετε την προσοχή σας.
Το παρόν άρθρο καταδεικνύει πως η ελευθερία της βούλησης του ατόμου περιορίζεται από πλείστους όσους παράγοντες, εσωτερικούς και εξωτερικούς, σε τέτοιο βαθμό ώστε ο χαρακτηρισμός «ελεύθερη» να μην μπορεί να θεωρηθεί δόκιμος.
Την τελευταία δεκαπενταετία η κοινωνική πραγματικότητα είναι πηγή τραυμάτων. Φοβόμαστε και τρέφουμε τα τραύματα μας με τον ίδιο τον φόβο και το άγχος μας. Γίναμε τραυματοφιλικοί. Όταν αγχωνόμαστε χάνεται κάθε προοπτική. Με τον φόβο καθηλωνόμαστε και με το άγχος χάνεται ο χωρόχρονος.
Η γλώσσα και η επικοινωνία είναι τόσο ζωτικής σημασίας όσο το φαγητό και το νερό. Επικοινωνούμε για να ανταλλάξουμε πληροφορίες, να χτίσουμε σχέσεις και να δημιουργήσουμε τέχνη.
Η Ψυχολογία είναι ο Κόσμος μας 
