Έξω από το θεραπευτικό πλαίσιο η ακατανόητη γλώσσα των ονείρων δημιουργεί πολλές φορές σύγχυση και συναισθήματα άγχους, φόβου και τρόμου. Τα όνειρα όμως είναι μια ιστορία ειπωμένη σε μια άλλη γλώσσα και χρειάζονται μετάφραση.
Στην οικογενειακή θεραπεία, το αίτημα του ατόμου, του ζευγαριού ή της οικογένειας εξετάζεται σε συνάρτηση με το ρόλο και τη θέση που έχει κάθε μέλος του συστήματος στην παρούσα φάση της εξέλιξής του. Πρόκειται λοιπόν για έναν περισσότερο ολιστικό και σχεσιακό τρόπο αντίληψης της πραγματικότητας..
Ως σωματική ενσυνειδητότητα μπορεί να ορίσει κανείς την ικανότητα να κάνεις ένα βήμα πίσω σε αυτό που σου «λέει» το νευρικό σου σύστημα. Κάνεις ένα βήμα πίσω, το παρατηρείς και νιώθεις τον παλμό του. Έπειτα, με συνειδητό τρόπο αποφασίζεις τι θέλεις να κάνεις, αντί να ακολουθείς προϋπάρχοντα δυσλειτουργικά μοτίβα και τη συμπεριφορά που αυτά υπαγορεύουν.
Χρειαζόμαστε μια νέα αφήγηση για το μοντέλο των συντροφικών σχέσεων, δίχως πρίγκιπες και πριγκίπισσες, που να στηρίζεται στη δέσμευση των συντρόφων για εργασία και φροντίδα της σχέσης.
Θα ξεκινήσω από το βασικό ερώτημα που οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν αναφορικά με την ύπνωση: «Είναι η ύπνωση ύπνος;». Η απάντηση είναι ότι η ύπνωση δεν είναι ύπνος. Επίσης η ύπνωση από μόνη της δεν είναι θεραπεία, μπορεί να χρησιμοποιηθεί όμως θεραπευτικά σε συνδυασμό με συγκεκριμένες θεραπευτικές μεθόδους.
Ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας λειτουργεί πολλές φορές σαν τη σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι και φέρνει με ορμή στην επιφάνεια όσα συναισθήματα ήταν καλά κρυμμένα στο υποσυνείδητο.
Τι είναι σημαντικό να έχουν υπόψη τους όσοι αναζητούν σχετικές υπηρεσίες καθώς και όσοι διεξάγουν σχετική έρευνα ή και εφαρμόζουν την εικαστική ψυχοθεραπεία.