Ξέρετε τι πρόκειται να συμβεί όταν κλείσετε ραντεβού για να δείτε έναν ψυχολόγο; Πολλοί άνθρωποι δεν είναι αρκετά σίγουροι. Απλά θα μιλήσετε; Θα πρέπει να συζητήσετε την παιδική σας ηλικία; Θα σας «υπνωτίσουν»; Και ποιο είναι το «νόημα» τέλος πάντων στο να δείτε έναν θεραπευτή; Γιατί να μην μιλήσετε απλά σε κάποιον φίλο;
Σήμερα θα ασχοληθώ με μια προηγούμενη περίπτωση θεραπευόμενου, γιατί θεωρώ ότι είναι εξ ίσου σημαντικό θα τολμούσα να πω χρήσιμο, να βλέπουμε τη θεραπευτική εξέλιξη των ανθρώπων που φθάνουν στο γραφείο ενός ψυχοθεραπευτή. Ένας χρόνος και κάτι μετά…
“Ξέρετε το πρόβλημα μου είναι πως κανείς δεν με καταλαβαίνει. Νιώθω πως είμαι εντελώς μόνη μου. Κανείς δεν έκατσε να με ακούσει…Είναι οδυνηρό να πληρώνω κάποιον για να το κάνει αυτό! Τι φταίει που δεν έχω κανέναν στη ζωή μου;”. Είναι μεγάλη ευθύνη να στέκεσαι ενώπιον ενός ανθρώπου που περιμένει από εσένα μια φράση βάσει της οποίας θα κλείσει τα στόματα άλλων ή τα στόματα των προσωπικών του εσωτερικών φωνών.
Η Ψυχολογία είναι ο Κόσμος μας 
