Η πρώτη φάση κάθε ψυχοθεραπευτικής εργασίας, ανεξάρτητα από την εκπαίδευση που έχει λάβει ο θεραπευτής είναι η σύνδεση με τον θεραπευόμενο. Και πώς αλλιώς να γίνει, άλλωστε; Ο θεραπευόμενος έρχεται σ’ εμάς ανοίγοντας τη ψυχή του, γυμνός κι αδύναμος. Οφείλουμε να του προσφέρουμε ένα πλαίσιο που θα νιώσει ασφαλής και όχι εκτεθειμένος.
Κοιτάζοντας πέρα από τις καθημερινές δυσκολίες και τις προκλήσεις του επαγγέλματος του ψυχοθεραπευτή, η έμπειρη κλινική ψυχολόγος, Catherine Ambrose, αναλογίζεται την ευγνωμοσύνη και την ανάπτυξη που βιώνει βοηθώντας τους άλλους.
Υπάρχουν επιχειρήματα υπέρ και κατά της γνωστοποίησης της διάγνωσης στην ψυχική υγεία. Ίσως όμως, είναι πιο σημαντικός ο τρόπος με τον οποίο η διάγνωση εξηγείται στον θεραπευόμενο.
Οι θεραπείες φωτός και σκότους μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση της εποχιακής κατάθλιψης και των μανιακών επεισοδίων αντίστοιχα, επαναρυθμίζοντας τον κιρκαδικό ρυθμό του οργανισμού.
Το σύμβολο σημαίνει κάτι αόριστο, άγνωστο ή απόκρυφο σε εμάς. Οι θρησκείες χρησιμοποιούν συμβολική γλώσσα και εκφράζονται με εικόνες. Ο άνθρωπος δημιουργεί σύμβολα εντελώς ασυνείδητα και αυθόρμητα.
Ως ειδικοί ψυχικοί υγείας καλούμαστε συχνά να λειτουργήσουμε όχι μόνο θεραπευτικά αλλά και ενίοτε συμβουλευτικά, εκπαιδευτικά αλλά και υποστηρικτικά. Είμαστε συχνά συνοδοιπόροι με τους θεραπευόμενούς μας σε ένα κομμάτι του ταξιδιού της ζωής τους.
Η διερεύνηση των μηχανισμών της προθετικότητας (intentionality), αλλά και των διαταραχών αυτής (disruptions of intentionality) θα μπορούσε να εμβαθύνει την κατανόηση φαινομένων όπως συνείδηση, μνήμη, συναισθήματα, αλλά και ψυχικές διαταραχές.
Τα παιδιά έχουν μια έμφυτη ικανότητα να τείνουν προς την ανάπτυξη και την ωριμότητα. Ποιότητες που ενισχύουν τη ψυχική ανθεκτικότητα και που υπάρχουν, ως ένα βαθμό, στο παιχνίδι των παιδιών και στον τρόπο που αυθόρμητα και φυσικά αλληλοεπιδρούν, μπορούν να ενισχυθούν από την παιγνιοθεραπεία και τη σχέση που δημιουργείται με τον ειδικό, κάνοντας τα παιδιά πιο ανθεκτικά ψυχικά.
Η Ψυχολογία είναι ο Κόσμος μας 
