Κλινική Ψυχολογία

Μια νέα έρευνα του Πανεπιστημίου Yale δείχνει ότι ο ψυχοπαθητικός νους δεν έχει την ικανότητα να αξιολογεί αυτόματα τις σκέψεις των άλλων ανθρώπων, μια διαδικασία που είναι η βάση της δημιουργίας ανθρώπινων σχέσεων.

Όταν δεν συμπεριλαμβάνουμε τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις στη μελέτη για τον πόνο διακινδυνεύουμε να αγνοήσουμε το ρόλο που μπορεί να παίζουν οι κοινωνικές επαφές.

Eίναι άραγε “ψυχοπαθείς” ορισμένοι διευθυντές, γιατροί, δικηγόροι, πολιτικοί και επιστήμονες; Η απάντηση θα μπορούσε να είναι “ναι” αν χρησιμοποιήσετε έναν ορισμό, ο οποίος χαρακτηρίζει άτομα που είναι συνήθως έξυπνα και ιδιαίτερα χαρισματικά, αλλά εμφανίζουν μια χρόνια αδυναμία να αισθανθούν ενοχή, τύψεις ή άγχος για οποιαδήποτε από τις πράξεις τους.

Ένα από τα οφέλη των διαγνώσεων είναι ότι μπορούν να εφαρμοστούν, προς όφελος του ανθρώπου οι αντίστοιχες θεραπευτικές πρακτικές. Από την άλλη υπάρχει κίνδυνος να αποτελέσουν ταμπέλες που «εγκλωβίζουν» τους ανθρώπους σε συγκεκριμένες κατηγορίες, από τις οποίες είναι δύσκολο να ξεφύγουν και καταλήγουν έτσι να τις φέρουν μαζί τους εφ’ όρου ζωής.

Τα άτομα με σοβαρές ψυχικές ασθένειες έχουν 53% περισσότερες πιθανότητες να υποστούν καρδιαγγειακές παθήσεις από όσους δεν έχουν ψυχικές ασθένειες, υποστηρίζει η μεγαλύτερη μετά-ανάλυση που έχει γίνει για τη σχέση σοβαρών ψυχικών ασθενειών και καρδιαγγειακών παθήσεων.