Με την ενσυναίσθηση μπορεί να μπαίνουμε στη θέση του άλλου για να νιώσουμε πώς αισθάνεται, όμως δεν είναι πάντα ο ασφαλέστερος τρόπος για να τον κατανοήσουμε.
Η ενσυναίσθηση αποτελεί τη βασικότερη ίσως στάση του θεραπευτή-συμβούλου, πάνω στην οποία χτίζεται η θεραπευτική σχέση, η οποία είναι πολύ σημαντική για την έκβαση της θεραπείας.
Οι απροσδόκητα θετικές εμπειρίες που αποκτούμε καθώς συναναστρεφόμαστε με αγνώστους ανθρώπους από διαφορετική ομάδα, ενεργοποιούν μαθησιακές επιδράσεις στον εγκέφαλο, οι οποίες αυξάνουν την ενσυναίσθηση.
Ίσως στη δυστυχία να μην αρέσει η συντροφιά. Όταν πρόκειται για το σωματικό πόνο, νιώθουμε χειρότερα όταν έχουμε ένα φίλο πλάι μας που υποφέρει όπως εμείς. Αυτό υποστηρίζει μια έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό «Current Biology».
Ποιοι από τους φίλους σας πιστεύετε ότι είναι καλύτεροι να κατανοήσουν μία αλλαγή στη συναισθηματική σας διάθεση και να είναι πιο υποστηρικτικοί, οι πιο χαρούμενοι ή οι πιο μελαγχολικοί;