Μια έρευνα που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο στο περιοδικό Nature από επιστήμονες της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον πυροδότησε έντονη συζήτηση στην επιστημονική κοινότητα όσον αφορά την αξιοπιστία της μαγνητικής τομογραφίας εγκεφάλου ως διαγνωστικού μέσου ψυχικών νόσων.
Μια μελέτη παρουσιάζει πληροφορίες για το πώς τα γεγονότα της πρώιμης ζωής μπορούν να επηρεάσουν τα πρότυπα καλωδίωσης στον εγκέφαλο που εκδηλώνονται ως ασθένειες αργότερα στη ζωή και συγκεκριμένα για ψυχικές διαταραχές όπως η σχιζοφρένεια, η επιληψία και ο αυτισμός.
Με βάση ποιές προτεραιότητες ο εγκέφαλος οργανώνεται και οργανώνει τη συμπεριφορά του ατόμου; Ποιό είναι το κύριο μοντέλο με βάση το οποίο ο εγκέφαλος συναλλάσσεται αρμονικά με το περιβάλλον;
Η επικοινωνία του «δεύτερου εγκεφάλου» μας – το νευρικό σύστημα του εντέρου μας – με τον εγκέφαλο, ήταν ένα από τα πιο προκλητικά ερωτήματα που αντιμετώπιζαν οι νευροεπιστήμονες, μέχρι τώρα.
Μήπως αισθάνεστε ότι πλέον χρειάζεστε πολύ περισσότερο χρόνο για να αντιδράσετε σε ερωτήσεις, αποφάσεις και προκλήσεις της στιγμής απ’ όταν ήσασταν 20 ετών;
Η σχέση ανάμεσα στην αϋπνία και την ψυχική υγεία είναι διπλής κατεύθυνσης: όταν επηρεάζεται το ένα επηρεάζεται και το άλλο, ανεξάρτητα από το ποιο θεωρείται η αιτία και ποιο το αποτέλεσμα.
Ο εγκέφαλος έχει περισσότερους νευρώνες από τα άστρα που υπάρχουν στον γαλαξία μας. Ωστόσο, έχει ένα συγκεκριμένο μειονέκτημα. Βρίσκει πάντα προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν. Για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό;
Οι συμπεριφορές άλλων ανθρώπων έχουν σημαντικές επιδράσεις στον εγκέφαλό μας, ο οποίος θα χρησιμοποιήσει αυτές τις συμπεριφορές ως απόδειξη για το τι είναι καλό ή κακό.
Η πλαστικότητα του εγκεφάλου, γνωστή και ως νευροπλαστικότητα, είναι ένας όρος που αναφέρεται στην ικανότητα του εγκεφάλου να αλλάζει και να προσαρμόζεται ως αποτέλεσμα της εμπειρίας.