Συχνά λέμε ότι πετυχημένο ζευγάρι είναι αυτό όπου οι ψυχοπαθολογίες αλληλοσυμπληρώνονται. Στον όρο ψυχοπαθολογία εντάσσουμε όλες τις παθολογικές (συχνά κληρονομούμενες) αντιλήψεις, στάσεις, συμπεριφορές. Για να υπάρχει αρμονική συμβίωση δύο ανθρώπων, θα πρέπει να μην έρχονται σε ευθεία άμεση σύγκρουση όλα τα παραπάνω.
Στην καρδιά όλων των παραδόσεων υπάρχει ο πόνος του αποχωρισμού, η λαχτάρα για επανένωση και, κάποιες φορές, η υπερβατική επίτευξή της. Αλλά αποχωρισμός από τι ακριβώς;
Η επιθυμία για ικανοποίηση δίχως όρια, δίχως κόπο, δίχως τέλος, όχι μόνο προκαλεί απογοήτευση, αλλά είναι και νευρωτική, ανώριμη. Πρέπει να ωριμάσετε, να ξεπεράσετε αυτή την ιδέα.
Ένα συναίσθημα υπάρχει μοναχά. Αυτό της Αγάπης. Ένας φόβος υπάρχει μοναχά. Ο φόβος μήπως δεν αγαπηθούμε. Από τη στιγμή που γεννιόμαστε και γαντζωνόμαστε στο στήθος της μάνας, έχρι την ώρα που αφήνουμε την τελευταία μας πνοή, εκείνη δεν ψάχνουμε; Χρόνος που δεν είναι ποτισμένος με δαύτη, μας φαίνεται χαμένος χρόνος.