Στη σύγχρονη κοινωνία, η δημιουργικότητα δεν θεωρείται απλά ικανότητα, αλλά κοινωνική αξία, αφού αποτελεί προϋπόθεση για τόσο για την κοινωνική, επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο, όσο και για την οικονομική ανάπτυξη ενός τόπου.
Μολονότι η κοινή πεποίθηση θέλει τους εκπαιδευτικούς ως τους κατεξοχήν υπεύθυνους για τη μάθηση των παιδιών, πλήθος ερευνών καταδεικνύει σήμερα ότι η εμπλοκή των γονέων στην εκπαίδευση των παιδιών τους μπορεί να προσφέρει πολλαπλά οφέλη τόσο για τους ίδιους, όσο και για τους νεαρούς μαθητές.
Η αυτορρύθμιση όμως, είναι μια ευρεία έννοια, η οποία περιλαμβάνει γνωστικές και συμπεριφορικές διεργασίες που επιτρέπουν στο άτομο να διατηρεί θετικά επίπεδα κινήτρου, συναισθηματικής και κοινωνικής εγρήγορσης, για την καλύτερη προσαρμογή του.
Σε μια παραλία περπατούσε ένας πατέρας με την οκτάχρονη κόρη του. Το κοριτσάκι ήταν ανήσυχο καθότι έψαχνε απεγνωσμένα να βρει κοχύλια, γυαλιστερές πετρούλες και αστερίες.
Η δυσαναγνωσία είναι μια μορφή μαθησιακών δυσκολιών. Στην περίπτωση δυσαναγνωσίας, το παιδί δυσκολεύεται να διαβάσει σωστά ένα κείμενο, καθώς αντικαθιστά ή παραλείπει λέξεις ή φθόγγους.
Οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί και οι σημαντικοί άλλοι είναι σημαντικό να διαθέτουν ρεαλιστικές προσδοκίες για τη σχολική επίτευξη των μαθητών και να ενισχύουν τις προσπάθειές τους για, όσο το δυνατόν, περισσότερη επιτυχία στο σχολείο.
Η ικανότητά μας να αντιμετωπίζουμε κατά πρόσωπο την αποτυχία και να συνεχίζουμε την προσπάθεια είναι ίσως μια από τις πιο σημαντικές κατακτήσεις για την επίτευξη της μάθησης και εν τέλει της επιτυχίας.
Έχουμε την τάση να υποθέτουμε ότι αν μαθαίνουμε κάτι εύκολα, το μαθαίνουμε και καλά. Ειδικότερα στο σχολείο, οι εκπαιδευτικοί μένουν ικανοποιημένοι όταν τα παιδιά κατανοούν γρήγορα μια έννοια ή μια δεξιότητα και το ίδιο νιώθουν φυσικά και τα ίδια τα παιδιά. Το ζήτημα όμως είναι ότι, όταν είναι η μάθηση είναι πολύ εύκολη, στην πραγματικότητα μπορεί να μην μαθαίνουμε καθόλου.