Η αυτορρύθμιση είναι η ικανότητα ενός ανθρώπου να «ρυθμίζει» την συμπεριφορά του προς όφελος της λειτουργικότητάς του. Σύμφωνα με τον Bandura επηρεάζει την αυτοπαρατήρηση, την αυτοαξιολόγηση και την αυτό-αντίδραση (Καραγεωργίου, 2015). Στην ουσία αποτελεί το μετα-γνωστικό οπλοστάσιο ενός ανθρώπου για να καταστεί ψυχικά και κοινωνικά ώριμος.
Η δημιουργικότητα συνδέεται με ένα πλήθος ακαδημαϊκών, επαγγελματικών και προσωπικών πλεονεκτημάτων. Με μια ελαφριά ώθηση, μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να αναπτυχθεί και να χρησιμοποιεί τη φαντασία του όσο το επιθυμεί.
Στόχος είναι το παιδί να ανεξαρτητοποιηθεί, να μάθει να ακούει τις ανάγκες του, να βρίσκει τρόπο να τις ικανοποιήσει μέσα από σωστές επιλογές, να ξέρει πότε πρέπει να αρχίσει και πότε να σταματήσει να τρώει.
Αν ένα μέλος της οικογένειάς σας έχει ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας, ίσως είναι χρήσιμο να γνωρίζετε πότε να διατηρήσετε την επαφή και πότε να κόψετε κάθε δεσμό μαζί του.
Οι γονείς οφείλουν να θυμούνται ότι μεγαλώνουν δύο παιδιά και όχι ένα παιδί και έναν ενήλικο. Οφείλουν να αφιερώνουν τον ίδιο ποιοτικό χρόνο ανάμεσα στα παιδιά τους και να μην τους αναθέτουν ευθύνες που δεν αναλογούν στις ηλικίες τους. Μα πάνω από όλα, οφείλουν να ακούν τους προβληματισμούς και τις ανάγκες των παιδιών τους καθώς όσο δύσκολη μπορεί να φαντάζει για αυτούς η αναπηρία, άλλο τόσο (ίσως και περισσότερο) είναι για τους κρυφούς πρωταγωνιστές…
Οι επιδράσεις των δυσμενών παιδικών εμπειριών στην ενήλικη ζωή μετριάζονται από την ύπαρξη του υποστηρικτικού συστήματος του ανθρώπου για την ανατροφή των παιδιών, που είναι γνωστό ως «εξελιγμένη φωλιά».
Το παιχνίδι επηρεάζει την παιδική ανάπτυξη με πολλούς τρόπους. Νέα έρευνα παρουσιάζει την επιρροή του ελεύθερου παιχνιδιού στον πνευμονογαστρικό τόνο των παιδιών.