PsychologyNow Team

Μια τεχνολογία αναγνωρίζει με ακρίβεια την αυτοκτονική συμπεριφορά από τις λέξεις

Μια τεχνολογία αναγνωρίζει με ακρίβεια την αυτοκτονική συμπεριφορά από τις λέξεις

PsychologyNow Team

Μία ελπίδα για την πρόληψη της αυτοκτονίας έρχεται μέσα από μία νέα τεχνολογική μέθοδο.


Η τεχνολογία των υπολογιστών, γνωστή ως μηχανική μάθηση, μπορεί να εκτιμήσει τoν προφορικό ή γραπτό λόγο ενός ατόμου και με ακρίβεια να προσδιορίσει αν το πρόσωπο αυτό είναι αυτοκτονικό, ψυχικά ασθενές αλλά όχι αυτοκτονικό ή και δεν ανήκει σε καμία από τις δύο περιπτώσεις.

Το νέο υπολογιστικό εργαλείο είναι έως και 93% ακριβές στην ταξινόμηση ενός αυτοκτονικού ατόμου και 85% ακριβές στον προσδιορισμό ενός ατόμου που είναι αυτοκτονικό, έχει μια ψυχική ασθένεια αλλά δεν είναι αυτοκτονικό ή τίποτα από τα δύο.

Αυτά τα αποτελέσματα παρέχουν ισχυρές ενδείξεις για τη χρήση προηγμένης τεχνολογίας ως εργαλείο υποστήριξης αποφάσεων που θα βοηθήσει τους κλινικούς ψυχολόγους και τους φροντιστές, στον εντοπισμό και στην πρόληψη της αυτοκτονικής συμπεριφοράς, λένε οι ερευνητές του Ιατρικού Κέντρου του Νοσοκομείου Παίδων στο Σινσινάτι.

«Αυτές οι υπολογιστικές προσεγγίσεις παρέχουν νέες ευκαιρίες για την εφαρμογή τεχνολογικών καινοτομιών στη φροντίδα των αυτοκτονιών και της πρόληψης και σίγουρα είναι απαραίτητες», υποστηρίζουν οι συγγραφείς της μελέτης.

«Αν κοιτάξει κανείς γύρω από τις εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης, θα διακρίνει μία τεράστια υποστήριξη από την τεχνολογία, αλλά όχι τόσο για εκείνους που ενδιαφέρονται για την ψυχική ασθένεια. Μόλις τώρα, οι αλγόριθμοί μας είναι σε θέση να υποστηρίξουν αυτούς τους φροντιστές. Η μεθοδολογία αυτή εύκολα μπορεί να επεκταθεί και σε σχολεία, συλλόγους νεολαίας και κοινοτικά κέντρα, όπου η πρόωρη αναγνώριση μπορεί να βοηθήσει στη μείωση απόπειρων αυτοκτονίας και θανάτων».

Στη μελέτη του Dr. Pestian και των συνεργατών του,  συμμετείχαν 379 ασθενείς μεταξύ Οκτωβρίου 2013 και Μαρτίου 2015 από τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης και ενδονοσοκομειακά και εξωνοσοκομειακά κέντρα, σε τρία πλαίσια.

Στο δείγμα της έρευνας περιλαμβάνονταν ασθενείς που ήταν αυτοκτονικοί, ορισμένοι είχαν διαγνωστεί ως ψυχικά ασθενείς αλλά όχι αυτοκτονικοί και ορισμένοι δεν είχαν καμία διάγνωση, οι οποίοι χρησίμευσαν ως ομάδα ελέγχου.

Κάθε ασθενής συμπλήρωνε τυποποιημένες κλίμακες συμπεριφοράς αξιολόγησης και συμμετείχε σε μια ημιδομημένη συνέντευξη απαντώντας σε πέντε ανοιχτές ερωτήσεις για την τόνωση της συζήτησης, όπως «Έχετε ελπίδα;», «Είστε θυμωμένοι;» και «Βιώνετε συναισθηματικό πόνο;»

Οι ερευνητές εξήγαγαν και ανέλυσαν τη λεκτική και μη λεκτική γλώσσα από τα δεδομένα. Στη συνέχεια χρησιμοποίησαν αλγόριθμους μηχανικής μάθησης για την ταξινόμηση των ασθενών σε μία από τις τρεις ομάδες.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι αλγόριθμοι μηχανικής μάθησης μπορούν να βρούν τις διαφορές μεταξύ των ομάδων με έως και 93% ακρίβεια. Οι επιστήμονες παρατήρησαν επίσης ότι οι ασθενείς της ομάδας ελέγχου είχαν την τάση να γελούν περισσότερο κατά τη διάρκεια συνεντεύξεων, να αναστενάζουν λιγότερο και να εκφράζουν λιγότερο θυμό, λιγότερο συναισθηματικό πόνο και περισσότερη ελπίδα.

Η μελέτη εμφανίζεται στο περιοδικό “Suicide and Life-Threatening Behavior”, ένα κορυφαίο περιοδικό για την έρευνα στην αυτοκτονία.


Πηγή: psychcentral.com

Κάντε like στην σελίδα μας στο Facebook 
Ακολουθήστε μας στο Twitter 

Βρείτε μας στα...