Οι σημερινές μητέρες επενδύουν πάρα πολύ στη μητρότητα με αποτέλεσμα πολλές φορές να εγκλωβίζονται σε αυτή και να χάνουν σημαντικά κομμάτια της προσωπικής τους ζωής όπως η σεξουαλικότητα, ενώ πριν το γάμο και τις γέννες είχαν μία ικανοποιητική σεξουαλική ζωή. Γιατί παρατηρείται αυτό;
Οι σημερινές μητέρες επενδύουν πάρα πολύ στη μητρότητα με αποτέλεσμα πολλές φορές να εγκλωβίζονται σε αυτή και να χάνουν σημαντικά κομμάτια της προσωπικής τους ζωής όπως η σεξουαλικότητα. Είναι συχνό φαινόμενο οι γυναίκες μετά την γέννηση του πρώτου ή δεύτερου παιδιού να χάνουν την ερωτική τους επιθυμία, να είναι συνεχώς κουρασμένες, να αποφεύγουν τη σεξουαλική επαφή ή ακόμα να νιώθουν δυσφορία ή και πόνο κατά τη διάρκειά της.
Η μητρότητα φαίνεται να διακρίνεται από συγκεκριμένους κανόνες και στερεότυπα όπως το να «είσαι καλή μητέρα», να αφιερώνεις πολύ χρόνο στο παιδί σου και την οικογένειά σου, να κοιμάται το παιδί στο συζυγικό κρεβάτι ή και στο υπνοδωμάτιο των γονέων για να μη φοβάται, ή να μην απομακρυνθεί από το παιδί για να κάνει κάτι η ίδια που την ευχαριστεί για να μην τυχόν το παιδί αποκτήσει ψυχολογικά τραύματα παραμέλησης.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι οι ίδιες γυναίκες πριν το γάμο και τις γέννες είχαν μια ικανοποιητική σεξουαλική ζωή με εναλλασσόμενους πιθανώς συντρόφους και να ζούσαν απολαυστικές σεξουαλικές εμπειρίες με το σύντροφο τους. Τι συνέβη μετά;
Ενδεχομένως οι μύθοι της καλής μητέρας, οι προσωπικές τραυματικές οικογενειακές εμπειρίες από τις δικές τους εργαζόμενες μητέρες που τις παραμελούσαν ή η εμπειρία ενός διαζυγίου των γονέων να σπρώχνουν τις νέες γυναίκες και μητέρες στο άλλο άκρο. Ίσως για να κρατήσουν τις ισορροπίες ανάμεσα στην εργασία και τη μητρότητα να μην δίνουν τον απαραίτητο χώρο στη Σεξουαλικότητα τους.
Ακόμα και οι κοινωνικές επιταγές ένδυσης στην εγκυμοσύνη προδιαγράφουν φαρδιά «άνετα» ρούχα που καλύπτουν το σώμα της εγκύου ταυτόχρονα με τη σεξουαλικότητα της. Επιτρέπεται μια μητέρα να εκφράζει τη σεξουαλικότητά της μέσω του ντυσίματος ή κινδυνεύει να κακοχαρακτηριστεί από συγγενείς, φίλους και το ευρύτερο περιβάλλον της;
Πόσες ιστορίες γυναικών έχω ακούσει που αναφέρουν γρήγορο σεξ ή προγραμματισμένο σεξ σύντομης διάρκειας είτε γιατί είναι κουρασμένες από το μητρικό ρόλο είτε φοβούμενες ότι το παιδί μπορεί να μπει στο δωμάτιο /ή μπορεί να τις χρειαστεί για οτιδήποτε. Πόση απόλαυση και απελευθέρωση της σεξουαλικότητας μπορεί να χωρέσει υπό αυτές τις συνθήκες και όλα αυτά κάτω από την σιωπηρή ανοχή του συζύγου/συντρόφου.
Τα ΜΜΕ και η επιστημονική κοινότητα εν γένει βλέπουν τη σεξουαλικότητα και τη μητρότητα σαν δυο ξεχωριστές αποσυνδεδεμένες έννοιες από την ζωή των γυναικών. Τον τελευταίο καιρό η μόνη σύνδεση που γίνεται είναι από επιρροές πορνογραφικού υλικού και της «ποπ κουλτούρας» των μαζικών περιοδικών ποικίλης ύλης που περιγράφουν τον όρο MILF. Αυτό αποτελεί και την μοναδική εξαίρεση στις κυρίαρχες ιδέες περί σεξουαλικότητας και μητρότητας και πάλι όμως ο όρος αυτός περισσότερο εκχυδαϊζει τη γυναικεία σεξουαλικότητα σε σχέση με τη μητρότητα και την υποβιβάζει παρά της αποδίδει τα εύσημα που της αξίζουν.
Η σεξουαλική απελευθέρωση το 1960 μιλούσε για σεξ με πολλούς συντρόφους, μιλούσε για απόλαυση, για ηδονή. Η ταυτόχρονη όμως απελευθέρωση της γυναίκας στον οικονομικό τομέα της επέτρεψε την οικονομική ανεξαρτησία αλά ταυτόχρονα την επιβάρυνε με περισσότερους ρόλους και βάρη. Αυτή η πραγματικότητα παράλληλα με τις δοξασίες «περί καλής μητέρας» που αναφέρθηκαν προηγουμένως και βέβαια την ενοχή που κουβαλάει η γυναικεία σεξουαλικότητα αιώνες τώρα, οδηγούν τις γυναίκες και μητέρες να την αγνοούν ή να μην της δίνουν το χώρο που θα ήταν καλό να έχει.
Η επαφή με τη σεξουαλικότητα έχει άπειρο όφελος στη σωματική και ψυχική υγεία της γυναίκας, βοηθά τη σχέση της με τον σύντροφο/σύζυγο, η έκκριση ενδορφινών βοηθά στην καλύτερη συναισθηματική της διάθεση, αποτελεί αναζωογονητική ένεση στην καθημερινότητα και βέβαια όλες αυτές οι επιδράσεις την βοηθούν να αισθάνεται όμορφα και να έχει καλύτερη σχέση και πιο ποιοτική με τα παιδιά της. Γιατί το σημαντικό για τα παιδιά είναι να βλέπουν τη μητέρα τους χαρούμενη και ευδιάθετη στον όποιο χρόνο μπορεί η ίδια να τους αφιερώσει.
