Η λέξη μοιράζομαι προκαλεί στο άκουσμά της αίσθηση ζεστασιάς και συντροφικότητας. Με το μοίρασμα, το πολύ ενδιαφέρον που συμβαίνει είναι ότι εστιάζουμε στον εαυτό μας και μέσα από αυτό επικοινωνούμε με τους άλλους.
Η λέξη μοιράζομαι προκαλεί στο άκουσμά της αίσθηση ζεστασιάς και συντροφικότητας. Μοιράζομαι κάτι, σημαίνει πως δεν το ζω μόνος, το επικοινωνώ, γίνονται και άλλοι άνθρωποι συνοδοιπόροι μου, χωρίς να κάνουν κάτι εκείνοι. Το «κάτι» το κάνει αυτός που επιτρέπει στον εαυτό του να μοιραστεί, κι ας ντρέπεται, κι ας φοβάται, κι ας μην ξέρει τι θα ακολουθήσει.
Το μοίρασμα μπορεί να αφορά προσωπικές μας εμπειρίες και συναισθήματα. Επίσης, μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε αντί να δώσουμε συμβουλές, οι οποίες συνήθως έχουν επικριτικό χαρακτήρα. Ένα μοίρασμα δικό μας σε μια αντίστοιχη περίπτωση, μπορεί να είναι πιο ζεστό και να μεταδώσει με πιο ουσιαστικό και άμεσο τρόπο όλα αυτά που έχουμε να πούμε.
Καθώς μοιραζόμαστε μια δυσκολία μας ή τη χαρά μας, ανακουφιζόμαστε και πολλές φορές οι διαστάσεις του γεγονότος παίρνουν την πραγματική τους μορφή, ενώ κρατώντας μέσα μας όλα αυτά τα συναισθήματα που περιλαμβάνει μια τέτοια στιγμή, αυτά μπορεί να διογκωθούν ή να μην τους δοθεί η απαραίτητη αξία.
Η δυσκολία μικραίνει
Πολλές φορές μας απασχολούν δυσκολίες, προβλήματα, άγχη τα οποία σκεπτόμαστε μόνοι και φαντάζουν γιγαντιαία και τρομακτικά. Μιλώντας με φίλους, με ειδικούς, ή σε κάποια ομάδα υποστήριξης διαπιστώνουμε πως υπάρχουν πολλοί άλλοι που βιώνουν το ίδιο ακριβώς με εμάς ή ακόμη δυσκολότερες καταστάσεις. Ακούμε πως αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα και συνήθως αισθανόμαστε ανακούφιση και πιο ανάλαφροι.
Η χαρά μεγαλώνει
Άλλες φορές ένα πολύ ευχάριστο γεγονός μας συμβαίνει και τείνουμε να το κρατάμε μέσα μας. Αυτό που συνήθως σκέφτονται κάποιοι είναι: «να μην το πω και χαλάσει», «μη χαίρομαι πολύ και μετά γίνει κάτι και στεναχωρηθώ», «οι γύρω μου έχουν προβλήματα, πως μπορώ να μοιραστώ μαζί τους τη χαρά μου» και άλλα παρόμοια. Με τον τρόπο αυτό κρατάμε τη χαρά μέσα μας, χωρίς να δίνουμε την απαραίτητη αξία σε αυτό που μας συμβαίνει και να μην το απολαμβάνουμε.
Ένα μοίρασμα μας φέρνει πιο κοντά με άλλους ανθρώπους, αυτοαποκαλυπτόμαστε και η σχέση κάθε φορά γίνεται ακόμη πιο βαθιά και ουσιαστική. Το πώς αισθανόμαστε απέναντι σε έναν φίλο, το σύντροφό μας, τα παιδιά μας, αλλά και απέναντι σε γεγονότα αποκαλύπτουν το ποιοι είμαστε και πως αισθανόμαστε. Εκτός από αυτόν που μας ακούει, πολλές φορές το μοίρασμα είναι μια αποκάλυψη και για εμάς τους ίδιους γιατί παραδεχόμαστε και επικοινωνούμε το ποιοι πραγματικά είμαστε. Ξεγυμνωνόμαστε και αυτό θέλει θάρρος και τόλμη.
Οι ομάδες υποστήριξης και αυτοβοήθειας συχνά έχουν αυτό το χαρακτήρα και σκοπό, να μπορέσουν τα μέλη, να μοιραστούν, όσα τους συμβαίνουν. Οι υπόλοιποι να ακούσουν και να μοιραστούν και εκείνοι παρόμοιες εμπειρίες, πάντα επικεντρωμένοι στον εαυτό τους και χωρίς επικριτική διάθεση. Η εμπειρία των θεραπευτών, αλλά και οι μαρτυρίες των μελών, δηλώνουν πόσο λυτρωτικό, βοηθητικό και υποστηρικτικό είναι ένα τέτοιο δίκτυο. Πόσο πολύ ανακουφίζει το να νοιώθουμε ότι δεν είμαστε μόνοι και πόσο μας απεγκλωβίζει από το να αισθανόμαστε χαμένοι μέσα τον δικό μας μικρόκοσμο. Σε κάποια συγκεκριμένα είδη ψυχοθεραπείας, ακόμη και ο θεραπευτής μπορεί να μοιραστεί προσωπικές του εμπειρίες, όταν το κρίνει σκόπιμο.
Με το μοίρασμα, το πολύ ενδιαφέρον που συμβαίνει είναι ότι εστιάζουμε στον εαυτό μας και μέσα από αυτό επικοινωνούμε με τους άλλους. Είναι πολύ διαφορετικό να μοιραστώ πως αισθάνομαι εγώ, με αυτό που συμβαίνει, παρά να πω στον συνομιλητή μου μια συμβουλή, μια άποψη θεωρητική και απρόσωπη. Το μοίρασμα είναι πέρα για πέρα ένα κομμάτι του εαυτού μου, που αφήνει το αποτύπωμά του πάνω στο συνομιλητή μου.
