Λίγες είναι οι συντροφικές σχέσεις που αντέχουν στο χρόνο, χωρίς ο ένας σύντροφος να μην ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του άλλου. Έτσι, μετά τη μη ικανοποίηση της απαίτησης, η οικοδόμηση της εμπιστοσύνης και η αποκατάσταση της συντροφικότητας, είναι ένα κρίσιμο στάδιο για τη διατήρηση της σχέσης.
Χρησιμοποιώντας ένα επαναλαμβανόμενο δίλημμα, το άρθρο αυτό παρουσιάζει τα αποτελέσματα δύο μελετών που ερεύνησαν τα αποτελέσματα της μη ανταπόκρισης των απαιτήσεων σε συγκεκριμένα χρονικά στάδια: κατά την έναρξη της αλληλεπίδρασης, μετά από 5 δοκιμές, μετά από 10 δοκιμές ή και καθόλου.
Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η λανθασμένη αφετηρία στη σχέση και ιδιαίτερα στη δημιουργία προσδοκιών που έχει ο ένας σύντροφος από τον άλλον, έχει καταστροφικές μακροπρόθεσμες συνέπειες. Αυτές οι λανθασμένες αντιλήψεις, μπορεί να φάνηκε ότι επηρεάζουν αρνητικά τη σχέση μόνο για ένα σύντομο χρονικό διάστημα στην αρχή αλλά εξακολουθούν να έχουν φυτέψει το σπόρο της δυσπιστίας που εμφανίζεται μακροπρόθεσμα.
Πώς γίνεται αυτό:
Δύο μελέτες διερεύνησαν τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες οι έμμεσες και άμεσες εντυπώσεις ενός ατόμου, ενδέχεται να αλλάξουν ως απόκριση στις νέες πληροφορίες. Οι συμμετέχοντες δημιουργούσαν την εικόνα ενός ατόμου (στόχου της έρευνας) με βάση τη συμμετοχή του σε μια κοινωνική ομάδα και, σε ορισμένες συνθήκες, παρέθεταν και λεπτομερή αποδεικτικά στοιχεία συμπεριφοράς.
Aργότερα, στους μισούς από τους συμμετέχοντες, δόθηκε ερέθισμα να πιστεύουν ότι η αρχική πληροφορία που είχε δοθεί ήταν λάθος και ότι το άτομο, στην πραγματικότητα, ανήκε σε μια άλλη κοινωνική ομάδα. Στη συνέχεια μετρήθηκαν οι έμμεσες και άμεσες εντυπώσεις των συμμετεχόντων σχετικά με το άτομο-στόχος της έρευνας.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι, ενώ οι άμεσες εντυπώσεις είχαν πραγματικά διορθωθεί υπό το φως των νέων πληροφοριών, οι έμμεσες εντυπώσεις συνέχισαν να αντανακλούν τις αρχικές πεποιθήσεις.
Ωστόσο, όταν τους δόθηκε η ευκαιρία να επανεξετάσουν την αρχική πληροφορία της συμπεριφοράς, οι έμμεσες μετρήσεις αντανακλούσαν επίσης μια αλλαγή στις εμφανίσεις των συμμετεχόντων. Ο ρόλος της επεξεργασίας στον καθορισμό των έμμεσων και άμεσων αλλαγών είναι υπό συζήτηση.
Ακόμη όμως και αν έχετε κάνει καλή εντύπωση, είναι πολύ εύκολο να αναιρεθεί:
«Οι εντυπώσεις μας είναι αρκετά ευμετάβλητες», εξηγεί ο Daniel Ames. «Είναι πιο πιθανό μία εντύπωση που έχετε να πάει χειρότερα παρά καλύτερα και μια αρνητική συμπεριφορά μπορεί να υπονομεύσει εύκολα μία θετική. Για τα ηγετικά στελέχη, τα οποία είναι σχεδόν πάντα στο προσκήνιο και υπό την επιτήρηση της κοινής γνώμης, ακόμη και μια μικρή και φαινομενικά χαριστική, ατασθαλία μπορεί να κριθεί αυστηρά. Η αίσθηση αυτή ενισχύει την θέση των ηγετικών στελεχών να είναι προσεκτικοί διότι βρίσκονται πάντα πάνω στη σκηνή».
Υπάρχει τρόπος να διορθωθεί μία λανθασμένη εντύπωση;
«Ένα πράγμα που οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν, είναι να προσπαθήσουν να διευκρινίσουν ότι ίσως υπάρχουν ιδιαίτεροι λόγοι που συμπεριφέρονται έτσι. Μπορείτε να επεξηγήσετε, έστω και μετά από την πρόσληψη της λανθασμένης εντύπωσης ότι αυτό που εκφράσατε, δεν ήταν αυτό που ακριβώς θέλατε να πείτε».
Ακόμη και κάτι τόσο απλό όπως μία δικαιολογία «Είμαι πολύ αναστατωμένος, επειδή είμαι απογοητευμένος», μπορεί να ικανοποιήσει το συνομιλητή/σύντροφό σας και να περιορίσει τις αρνητικές επιπτώσεις της συμπεριφοράς σας, αν αυτό γίνει με ειλικρινή τρόπο. «Σε μεμονωμένες περιπτώσεις και βραχυπρόθεσμα, οι αποδέκτες μπορεί να μη του δώσουν πολλή σημασία, αλλά μακροπρόθεσμα, οι πράξεις μιλούν δυνατότερα από τις λέξεις», σημειώνει ο Ames.
Πηγή: Columbia Business School
