Το πέρασμα από τη μία σχέση στην άλλη είναι μια συνηθισμένη πρακτική. Όμως, συχνά συνδέεται με αποφυγή αντιμετώπισης της θλίψης και μπορεί να βλάψει την αυτοεκτίμησή μας.
Το να περνάμε από τη μια σχέση στην άλλη είναι συχνά ένας τρόπος να αποφεύγουμε τη διαδικασία πένθους ή να καλύπτουμε την υπερεξάρτηση. Επιπλέον, δυσκολεύει τη μάθηση από τα προηγούμενα λάθη μας. Ίσως το πιο θλιβερό με αυτή την πρακτική είναι ότι συχνά γίνεται ένας τρόπος να αποκλείουμε σχέσεις που θα μπορούσαν να καταλήξουν να είναι πολύτιμες για μας.
Το πέρασμα από τη μια σχέση στην άλλη είναι μια συνηθισμένη πρακτική. Οι περισσότεροι ψυχολόγοι συμφωνούν ότι δεν είναι καλή ιδέα, αν και, όπως σε όλα όσα έχουν σχέση με τους ανθρώπους, πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις. Ωστόσο, συνήθως είναι μια συμπεριφορά που φανερώνει δυσκολίες με τον εαυτό, εξάρτηση και επιθυμία απόδρασης.
Είναι αλήθεια ότι στις μέρες μας οι χρονικές αξίες και οι αναφορές μας είναι πολύ πιο ευμετάβλητες από το παρελθόν. Οι συνθήκες μας μπορεί να αλλάζουν με γρήγορο ρυθμό και η έννοια του χρόνου έχει επίσης μεταμορφωθεί. Ωστόσο, το να περνάμε από τη μια σχέση στην άλλη μπορεί να είναι προβληματικό. Μερικές φορές, συμβαίνει φυσικά και με υγιή τρόπο, αλλά αν γίνεται συνήθεια, ίσως είναι καλή ιδέα να μάθουμε γιατί.
Από τη μια σχέση στην άλλη
Όταν έχετε μια ουσιαστική σχέση, ο χωρισμός πάντα προκαλεί πόνο σε κάποιο βαθμό. Ζούμε σε μια εποχή που είναι σχεδόν υποχρεωτικό να είμαστε χαρούμενοι, και η θλίψη που ακολουθεί έναν χωρισμό είναι μια διαδικασία την οποία πολλοί άνθρωποι αποφεύγουν. Υπάρχει η τάση να θεωρούμε ότι το καλύτερο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να βρει έναν αντικαταστάτη γρήγορα και αποτελεσματικά.
Επειδή υπάρχει ένα κενό που χρειάζεται να γεμίσει. Πολλοί άνθρωποι ισχυρίζονται ότι έχουν κάνει αυτή την αλλαγή με επιτυχία. Δεν υπάρχει κάτι περίεργο σε αυτό. Είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, μπορούν να δουν έναν πιθανό σύντροφο σε πολλούς από τους ανθρώπους που γνωρίζουν.
Είναι επίσης συνηθισμένο η νέα σχέση να φαίνεται λαμπερή στην αρχή. Για παράδειγμα, μπορεί ο προηγούμενος σύντροφος να μην ήθελε να ταξιδεύει, αλλά στον τωρινό αρέσουν τα ταξίδια.
Οι ασυνείδητες συνδέσεις
Όταν αφήνετε μια σημαντική σχέση, η καρδιά και το ασυνείδητο δεν το καταλαβαίνουν πάντα. Αυτό συμβαίνει επειδή έχουν τους δικούς τους ρυθμούς και διαδικασίες. Δεν μπορείτε να αλλάξετε σε μια νύχτα.
Ίσως, χωρίς να το συνειδητοποιείτε, προσπαθείτε να γράψετε την επόμενη σελίδα της ιστορίας που είχατε με τον πρώην σας. Στην πράξη, αυτό που προσπαθείτε να κάνετε είναι να αλλάξετε το όνομα του πρωταγωνιστή για μια σειρά με το ίδιο σενάριο. Προσπαθείτε να κάνετε τη νέα σχέση σας ένα ακόμα κεφάλαιο από το ίδιο βιβλίο.
Όμως, αυτό είναι λάθος μονοπάτι. Μπορεί να κατορθώσετε να παρατείνετε την κατάσταση για λίγο, όμως, το πιθανότερο είναι ότι θα καταλήξετε να υπονομεύετε τη σχέση με τις ασυνείδητες προσδοκίες και συναισθήματά σας.
Ξαφνικά, θα βρεθείτε να νιώθετε περισσότερη ζήλεια επειδή ο πρώην σας απάτησε. Ή κάποιος μπορεί να μοιάζει πολύ ελκυστικός στα μάτια σας, επειδή είναι τελείως διαφορετικός από τον πρώην. Η προηγούμενη σχέση καταλήγει να είναι το κύριο σημείο αναφοράς στη ζωή σας.
Διαβάστε σχετικά: Συντροφική σχέση: Το αξιακό σύστημα και οι ανάγκες του ζευγαριού
Αγχώδης προσκόλληση
Η έρευνα έχει δείξει ότι οι τύποι προσκόλλησης συνδέονται στενά με τις ενήλικες ερωτικές σχέσεις. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι που υποφέρουν από αγχώδη προσκόλληση συχνά βιώνουν συναισθηματική εξάρτηση. Αυτό μεταφράζεται σε μια ανάγκη να είναι πάντα με κάποιον, επειδή έχουν έναν ισχυρό φόβο εγκατάλειψης και μοναξιάς. Ωστόσο, οι σχέσεις αυτών των ανθρώπων τείνουν να αποτυγχάνουν. Επίσης, έπειτα από έναν χωρισμό, συνήθως αναζητούν αμέσως μια άλλη σχέση, ώστε να ανακουφιστούν από τον πόνο και το άγχος.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι τα στυλ προσκόλλησης διαμορφώνονται από την παιδική ηλικία, σε αλληλεπίδραση με τα κύρια πρόσωπα στοργής, και επηρεάζουν τον τρόπο που σχετιζόμαστε με τους άλλους καθώς μεγαλώνουμε. Ευτυχώς, πάντα μπορούμε να τροποποιήσουμε τα μοτίβα σχέσης μας. Το πιο αποτελεσματικό εργαλείο γι’ αυτό είναι η ψυχοθεραπεία.
Μέσα από τον πόνο
Κανένας δεν επιθυμεί την πτώση. Ωστόσο, είναι μέρος της ζωής. Είτε σας αρέσει είτε όχι, η αγάπη περιλαμβάνει και τη διαχείριση μια ορισμένης ποσότητας δυστυχίας. Αυτό γίνεται πιο αισθητό την ώρα του χωρισμού. Είναι το τίμημα της αγάπης. Ακόμα κι αν προσπαθήσετε να φύγετε χωρίς να πληρώσετε, το χρέος θα σας ακολουθήσει, περιμένοντας να εξοφληθεί.
Το πέρασμα από τη μια σχέση στην άλλη μπορεί να οδηγήσει σε μια αλυσίδα απογοητεύσεων. Μπορεί να καταλήξετε να νιώθετε κυνικοί ή μουδιασμένοι συναισθηματικά. Όπως και να ’χει, αργά ή γρήγορα, θα χρειαστεί να διαχειριστείτε τον φόβο της μοναξιάς.
Η επιθυμία αποφυγής της θλίψης συχνά προσκαλεί την εξαπάτηση. Η ανάγκη σας να έχετε έναν σύντροφο σας εμποδίζει να μαθαίνετε από κάθε σχέση και να αφήνετε τα πράγματα να κυλούν όταν πρέπει.
Αυτό το σύνδρομο πρέπει να εξαλειφθεί, καθώς αποδυναμώνει την αυτοεκτίμηση. Είναι ειρωνεία το ότι οι άνθρωποι που πηδούν από τη μια σχέση στην άλλη, στην πραγματικότητα, προσπαθούν να προστατέψουν την αυτοεκτίμησή τους. Ωστόσο, προκαλούν ακόμα μεγαλύτερη ζημιά στον εαυτό τους.
Πιστεύουν ότι μια άλλη σχέση θα μετριάσει τη λύπη τους, όμως δεν σκέφτονται ότι, αν αυτή η σχέση αποτύχει, που είναι το πιο πιθανό, θα καταλήξουν να υποφέρουν διπλά. Μακροπρόθεσμα, η αυτοεκτίμησή τους βλάπτεται διπλά και ο φόβος της μοναξιάς δεν φεύγει. Αν βρεθείτε σε μια τέτοια κατάσταση, χρειάζεται να αρχίσετε να καλλιεργείτε την αγάπη για τον εαυτό σας και να αναπτύσσετε υγιείς σχέσεις.
Απόδοση – Επιμέλεια: Ισμήνη Τσοχαλή, επιμελήτρια κειμένων
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
