Η επιθυμία για ικανοποίηση δίχως όρια, δίχως κόπο, δίχως τέλος, όχι μόνο προκαλεί απογοήτευση, αλλά είναι και νευρωτική, ανώριμη. Πρέπει να ωριμάσετε, να ξεπεράσετε αυτή την ιδέα.
Πρέπει να μάθουμε πώς θα ξεχάσουμε το όνειρο μιας παραμυθένιας αγάπης και να αγκαλιάσουμε με όλο μας το είναι τις αγάπες που ξέρουμε, με τα ελαττώματά τους; Ή πρέπει να πιστέψουμε τον Αριστοφάνη από το Συμπόσιο του Πλάτωνα, ότι δηλαδή κάποτε ήμασταν όλοι ενωμένες ψυχές, δύο άνθρωποι σε ένα σώμα, τόσο εκστατικοί και δυνατοί από την ένωσή μας, που τρομάξαμε τους Τιτάνες, οι οποίοι έβαλαν τον Δία να μας χωρίσει· και τώρα, φυσικά, περνάμε τη ζωή μας, όπως γράφει η συγγραφέας Ζαν Χιούστον, λαχταρώντας το άλλο μας μισό;
Ως πολίτης του σύγχρονου κόσμου της πρακτικότητας, ξέρετε τη σωστή απάντηση σε τέτοιου είδους ερωτήσεις: φυσικά, δεν υπάρχει άλλο μισό. Δεν υπάρχουν αδελφές ψυχές. Δεν υπάρχει ένας μόνο άνθρωπος που θα ικανοποιήσει όλες σας τις ανάγκες.
Η επιθυμία για ικανοποίηση δίχως όρια, δίχως κόπο, δίχως τέλος, όχι μόνο προκαλεί απογοήτευση, αλλά είναι και νευρωτική, ανώριμη. Πρέπει να ωριμάσετε, να ξεπεράσετε αυτή την ιδέα.
Αλλά επί αιώνες υπάρχει και μια άλλη οπτική, η οποία δεν ακούγεται συχνά. Σύμφωνα με αυτή την οπτική, η λαχτάρα μας για την «ιδανική» αγάπη είναι φυσιολογική και θεμιτή, η επιθυμία μας να ενωθούμε με τον αγαπημένο της ψυχής είναι η βαθύτερη επιθυμία της ανθρώπινης καρδιάς, η λαχτάρα είναι ο δρόμος προς την αίσθηση του ανήκειν.
Και αυτό δεν ισχύει μόνο για την ερωτική αγάπη: την ίδια επιθυμία νιώθουμε όταν ακούμε την Ωδή στη Χαρά, όταν βλέπουμε τους Καταρράκτες της Βικτώρια ή όταν γονατίζουμε σε ένα χαλάκι προσευχής.
Και, συνεπώς, η σωστή στάση απέναντι στα μυθιστορήματα που μας περιγράφουν τετραήμερες ρομαντικές ιστορίες με φωτογράφους από το National Geographic που αλλάζουν τον άνθρωπο δεν είναι να τα αγνοούμε θεωρώντας τα συναισθηματικές ανοησίες, αλλά να τα βλέπουμε ως αυτό που πραγματικά είναι: ισότιμα, όμοια με τη μουσική, τους καταρράκτες και την προσευχή. Η ίδια η λαχτάρα είναι μια δημιουργική και πνευματική κατάσταση.
Κι όμως, το επιχείρημα που αποκηρύσσει τον Πλάτωνα είναι πολύ ισχυρό.
Το κείμενο αποτελεί απόσπασμα από το βιβλίο Αγκάλιασε τη μελαγχολία σου της Susan Cain, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Key Books.
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
