Ένα συναίσθημα υπάρχει μοναχά. Αυτό της Αγάπης. Ένας φόβος υπάρχει μοναχά. Ο φόβος μήπως δεν αγαπηθούμε. Από τη στιγμή που γεννιόμαστε και γαντζωνόμαστε στο στήθος της μάνας, έχρι την ώρα που αφήνουμε την τελευταία μας πνοή, εκείνη δεν ψάχνουμε; Χρόνος που δεν είναι ποτισμένος με δαύτη, μας φαίνεται χαμένος χρόνος.
Οι άνθρωποι αγαπάμε ν’ αναζητάμε… την αγάπη.
Άσε με σήμερα, μέσα από λέξεις, να σε αναζητήσω.
Οι άνθρωποι αγαπάμε… ν’ αγαπάμε.
Άσε με σήμερα, μέσα από γράμματα, να σου δείξω την αγάπη μου.
Όλα στο όνομά της δεν γίνονται; Όλα. Τα τραγικά και τα σπουδαία. Είναι η πηγή των πάντων. Η γενεσιουργός αιτία. Η μάνα των συναισθημάτων και των αναγκών.
Ένα συναίσθημα υπάρχει μοναχά. Αυτό της Αγάπης. Ένας φόβος υπάρχει μοναχά. Ο φόβος μήπως δεν αγαπηθούμε. Από τη στιγμή που γεννιόμαστε και γαντζωνόμαστε στο στήθος της μάνας, έχρι την ώρα που αφήνουμε την τελευταία μας πνοή, εκείνη δεν ψάχνουμε; Χρόνος που δεν είναι ποτισμένος με δαύτη, μας φαίνεται χαμένος χρόνος.
Ε λοιπόν, κι εγώ, για να αλλάξω την Αγάπη που λαμβάνω, γυρνώ ένα βήμα πίσω και αλλάζω εκείνη που δίνω. Τη μόνη που περνάει από τα χέρια μου. Αυτό έχω σκοπό να κάνω σήμερα μαζί σου.
Στιγμή μη με θεωρήσεις μεγαλόθυμο. Με κάθε όμορφη πράξη, θα αντλήσω από την Αγάπη που σου έδωσα. Για μένα θα σου προσφέρω. Εσύ θα είσαι παράπλευρη ευεργεσία. Εξάσκηση Αγάπης, θα κάνω σήμερα, στο «γυμναστήριο» της προσφοράς.
Θα το έχεις ακούσει, πως για να σε αγαπήσουν κάποιοι, πρέπει πρώτα να αγαπήσεις τον εαυτό σου. Μόνο που δεν θα αγαπήσεις ολοκληρωτικά τον εαυτό σου, αν πρώτα δεν αγαπήσεις κάποιους. Εγώ… διαλέγω εσένα. Μέσα από σένα, εμένα. Μέσα από εμένα, εμάς.
Δώσε και λάβε αγάπη, αγάπα εσένα. Τα τρία θεμέλια του Είναι. Ένα να λείπει, χάθηκε το οικοδόμημα της ύπαρξης.
Μη γελιόμαστε. Η αγάπη κάνει ρίμα μονάχα με μιαν άλλη αγάπη. Θέλει ανταπόδοση για να ανθίσει. Θέλει φιλί πίσω. Χρειάζεται πάντα δυο. Ο ένας να αγαπά κι ο άλλος να αγαπιέται. Ο ένας να αγαπιέται κι ο άλλος να αγαπά.
Σήμερα. Τώρα. Εδώ. Εγώ. Εσύ. Η αλήθεια σου. Η δική μου. Και κάπου ενδιάμεσα αυτό που ονομάζουμε αγάπη. Αγάπη, δηλαδή, βαθιά λαχτάρα να προσφέρουμε αυτό που ο άλλος πεθυμά.
Όχι, δεν είναι αυτονόητο αυτό. Η αγάπη δεν τα πάει καλά με τα αυτονόητα. Αν και τα αυτονόητα τη λατρεύουν. Ακόμα και αυτά. Το «Σ’ αγαπώ» μου αποστρέφεται τα προφανή και αυταπόδεικτα. Είναι φτιαγμένο για να λέγεται. Ξέρει πως αν δεν λέγεται, θα σταματήσει και να ακούγεται.
Όσα σήμερα σου γράφω, να ξέρεις, είναι γράμματα αγάπης, φτιαγμένα από τα πέντε Γράμματα της Αγάπης. Όχι, όχι, μη διανοηθείς να με θεωρήσεις ποιητή. Είμαι μονάχα αγγελιαφόρος. Εσύ σκαρώνεις στίχους μέσα μου, εγώ απλά τους μεταφέρω στο χαρτί.
Επιτέλους, η Α Γ Α Π Η σκίρτησε μέσα μου. Τα γράμματά της συνταράχτηκαν. Αποκολλήθηκαν, ξεμάκρυναν το ένα απ’ τ’ άλλο. Άφησαν τις ντροπές κι άρχισαν τα παιχνιδίσματα. Αναγραμματίζονται πλέον με τρόπο αλλόκοτο.
Δεν σχηματίζουν μόνο λέξεις και προτάσεις, μα σχέδια και εικόνες. Πλέον σε ζωγραφίζω, αγάπη μου! Κάθε μου πρόταση σκιαγραφεί και μια στιγμή απ ́ τη ζωή μας. Αυτή που ζήσαμε… μέσα μου.
Τα γράμματα της αγάπης γεννούν τον κόσμο, για να έχουν έναν κόσμο να γεννηθούν, μια πέτρα να σκαλιστούν, ένα δέντρο να χαραχτούν, ένα βλέμμα σου να συναντήσουν.
Τα γράμματα της αγάπης, υλικά για ένα αλλιώτικο «μαζί». Χτίζουν σπίτια προτάσεων, ουρανοξύστες νοημάτων. Στα χαρίζω. Ήταν από την αρχή δικά σου. Εσύ τα γέννησες μέσα μου.
Όπως και να παραταχθούν τα γράμματα της αγάπης, ΑγάπΗ θυμίζουν. Η αλφαβήτα θα μπορούσε να ξεκινάει από το Α και να τελειώνει στο Η. Η Άλφα-Ήτα της αγάπης.
Άλλο από το «μαζί» δεν σκέφτομαι, δεν νιώθω, δεν αναπνέω, δεν υπάρχω. Αν το «μαζί» της Αγάπης είναι ένα άλλο «ένα», εσύ είσαι το άλλο μου ολόκληρο. Δυο ολόκληρα που θέλουν να γίνουν πιο… ολοκληρωμΈνα. Δεν τα ‘μαθες; Έρωτας είναι η επιδίωξη του ολόκληρου.
Πόσο τυχεροί, πόσο, εκείνοι που γεύονται, κάτι από σένα. Έστω και την απουσία σου. Ακόμα κι αυτή θα μου ήταν αρκετή. Βλέπεις, δεν μου ανήκεις εσύ. Μου ανήκει αυτό που νιώθω μαζί σου. Δεν είσαι κτήμα μου. Κτήμα μου είναι η απόφαση να σε αφήσω ελεύθερη. Ελεύθερη να είσαι εσύ.
Οι ανθρώπινες δυνάμεις αδυνατούν να χωροθετήσουν, οι ανθρώπινες ζυγαριές να ζυγίσουν, οι αριθμοί να συμβολίσουν όσα είμαι μαζί σου. Ετοιμάζομαι για τη νέα Γεωμετρία του σύμπαντος. Μόνο που θα χρειαστεί να μετρήσω τους αριθμούς μετά το άπειρο. Πώς αλλιώς να εκφράσω την αγάπη μου για σένα; Δώσε μου λίγο χρόνο. Εντάξει. Τέλειωσα.
Έμαθα να μετρώ όλους τους αριθμούς,
για να εκφράσω την αγάπη μου για σένα.
Και σταμάτησα στο Ένα.
Μέχρι εκεί χρειάστηκα τελικά.
Ένα εγώ, ένα εσύ.
Ένα μαζί… Ένα…
ΥΓ
Πες μου κάτι. Μετά από όλα αυτά, θέλω πολύ να σε ρωτήσω. Σου λείπει ποτέ η ζωή που δεν ζήσαμε;
—
Το βιβλίο «Τα Γράμματα της Αγάπης» αποτελείται από λέξεις αφιερωμένες στην αγάπη και πρωτότυπα χειρόγραφα σχέδια που έχουν δημιουργηθεί αποκλειστικά από τα 5 γράμματά της.
Τι κι αν τα γράμματα παραμένουν πάντα ίδια, η ΑΓΑΠΗ αλλάζει μορφές. Κάθε σχέδιο και μια διαφορετική εκδοχή της.
Σχέδια από το βιβλίο
Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο Τα γράμματα της αγάπης του Νικόλα Σμυρνάκη. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα σε όλα τα βιβλιοπωλεία και στο www.dioptra.gr.
