Σε αρκετές Δυτικές χώρες, οι άνθρωποι καλούνται είτε να διαχειριστούν τα συναισθήματα θυμού είτε να υποστούν τις συνέπειες της μή έκφρασης αυτού.
Μια νέα έρευνα όμως στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία δείχνει ότι ο θυμός μπορεί στην πραγματικότητα να συνδέεται με καλύτερη και όχι χειρότερη υγεία σε αυτούς τους πολιτισμούς. Τα ευρήματα δημοσιεύονται στο Psychological Science, ένα περιοδικό του Association for Psychological Science.
«Πολλοί από εμάς στις Δυτικές κοινωνίες πιστεύουμε αφελώς ότι ο θυμός κάνει κακό στην υγεία και πεποιθήσεις όπως αυτές φαίνεται να ενισχύονται από πρόσφατα ερευνητικά ευρήματα», λέει ο επιστήμονας Ψυχολόγος Shinobu Kitayama από το Πανεπιστήμιο του Michigan. «Η μελέτη μας όμως προτείνει ότι η κοινοτοπία που συνδέει το θυμό με τα προβλήματα υγείας μπορεί να ισχύει μόνο εντός των πολιτιστικών συνόρων της Δύσης, όπου ο θυμός λειτουργεί ως δείκτης της απογοήτευσης, της φτώχειας, του χαμηλού κοινωνικού επιπέδου και ο,τιδήποτε άλλο θέτει ενδεχομένως την υγεία σε κίνδυνο».
«Αυτά τα ευρήματα δείχνουν πως οι κοινωνικο-πολιτισμικοί παράγοντες διεισδύουν και επηρεάζουν τις ζωτικές βιολογικές διεργασίες», όπως εξηγεί ο Kitayama.
Με άλλα λόγια, οι συνθήκες είναι οι οποίες προκαλούν τον θυμό και όχι ο ίδιος ο θυμός, που φαίνεται να κάνει κακό στην υγεία. Σε προηγούμενη έρευνα, ο Kitayama και οι συνεργάτες του βρήκαν ότι ο θυμός μπορεί να λειτουργήσει ως δείκτης υψηλού κοινωνικού επιπέδου και προνομίων στην ανατολική κουλτούρα. Ξεκινώντας από αυτό, οι ερευνητές πήραν ως υπόθεση ότι η μεγαλύτερη έκφραση του θυμού μπορεί να σχετίζεται με καλύτερη υγεία ανάμεσα στους συμμετέχοντες από την Ασία.
"Ένα πρόσφατο συμβάν σε πτήση της Korean Air με προορισμό τη Σεούλ, αποτυπώνει αυτή τη θέση", λέει ο Kitayama. Η Heather Cho, πρώην αντιπρόεδρος της Korean Air και κόρη του προέδρου της εταιρείας, οργίστηκε όπως λέγεται, όταν η επικεφαλής αεροσυνοδός της σέρβιρε άκομψα μια σακούλα καρύδια. Σε μια έκρηξη θυμού, η κα Cho διέταξε τον πιλότο να γυρίσει το αεροπλάνο πίσω στην πύλη, έτσι ώστε η αεροσυνοδός να κατέβει από την πτήση.
"Αυτή η έκφραση θυμού, η οποία μπορεί να φαίνεται δυσανάλογη σε σχέση με την περίσταση, αποτελεί μια τυπική απεικόνιση προνομίων και εξουσίας", λέει ο Kitayama και μπορεί, ως εκ τούτου, να συνδέεται με καλύτερη από ό,τι χειρότερη υγεία.
Για να διερευνήσουν τη σχέση αυτή, οι ερευνητές εξέτασαν στοιχεία από Αμερικανούς συμμετέχοντες και στοιχεία από Ιάπωνες συμμετέχοντες που προέρχονται από το ίδιο ερευνητικό κέντρο.
Για να μετρήσουν τη υγεία, οι ερευνητές εξέτασαν τους βιολογικούς δείκτες για τη φλεγμονή και την καρδιαγγειακή λειτουργία, τα οποία και τα δύο έχουν συνδεθεί με την έκφραση θυμού σε προηγούμενη έρευνα. Ο συνδυασμός αυτών των δύο παραγόντων χρησίμευσε ως μέτρηση του συνολικού βιολογικού κινδύνου υγείας.
Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης τις μετρήσεις που διαμόρφωναν τις διάφορες πτυχές του θυμού, συμπεριλαμβανομένου της συχνότητας που οι συμμετέχοντες εξέφραζαν τα συναισθήματα θυμού μέσα από λεκτικές ή σωματικές επιθετικές συμπεριφορές (π.χ., "εγώ χτυπάω τις πόρτες", "λέω άσχημα πράγματα").
Τα δεδομένα έδειξαν ότι η μεγαλύτερη έκφραση του θυμού, ήταν συνδεδεμένη με αυξημένους βιολογικούς κινδύνους υγείας ανάμεσα στους Αμερικανούς συμμετέχοντες, όπως έχουν δείξει και προηγούμενες μελέτες. Όμως, η μεγαλύτερη έκφραση θυμού ήταν συνδεδεμένη με μειωμένο κίνδυνο σωματικής υγείας ανάμεσα στους Ιάπωνες συμμετέχοντες. Και η σχέση δεν εξηγήθηκε από άλλους πιθανούς σχετικούς παράγοντες, όπως την ηλικία, το φύλο, τις χρόνιες καταστάσεις υγείας, το κάπνισμα και την κατανάλωση αλκοόλ, την κοινωνική θέση και την εμπειρία των αρνητικών συναισθημάτων γενικότερα.
«Η σχέση ανάμεσα στο μεγαλύτερο θυμό και τον κίνδυνο στη σωματική υγεία, το οποίο θεωρείται δεδομένο στη σημερινή (Δυτική) αναφορά, άλλαξε εντελώς έτσι ώστε ο εντονότερος θυμός συσχετίστηκε με καλύτερη σωματική ανάμεσα στους Ιάπωνες», εξηγεί ο Kitayama. Οι ερευνητές δεν βρήκαν κάποια σύνδεση ανάμεσα σε άλλες πτυχές του θυμού, όπως μια χρόνια τάση για θυμό ή το βαθμό στον οποίο οι συμμετέχοντες καταπίεζαν τα συναισθήματα θυμού και το αποτέλεσμα που είχε στην υγεία.
Αυτά τα ευρήματα μαζί, προτείνουν ότι η σύνδεση ανάμεσα στην έκφραση του θυμού και την υγεία, αντανακλά διαφορετικές εμπειρίες μεταξύ των πολιτιστικών πλαισίων. Στις δυτικές κοινωνίες, η έκφραση του θυμού φαίνεται να αντανακλά το βαθμό στον οποίο οι άνθρωποι βιώνουν τα αρνητικά γεγονότα ενώ στις ανατολικές μπορεί να αντανακλά το βαθμό στον οποίο οι άνθρωποι αισθάνονται ότι έχουν την εξουσία και το δικαίωμα να το κάνουν.
«Η δική μας θέση είναι ότι η έκφραση του θυμού είναι ένα σύνθετο φαινόμενο το οποίο πιθανότατα συνδέεται με μια ποικιλία παραγόντων, πολλοί από τους οποίους θα μπορούσαν να είναι επηρεασμένοι πολιτιστικά. Αυτοί οι πολιτιστικοί παράγοντες πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν προκειμένου να υπάρξει πλήρης κατανόηση της σύνδεσης ανάμεσα στο θυμό και την υγεία», όπως αναφέρουν οι ερευνητές.
Πηγή: Association for Psychological Science
