Δεν είμαστε αδύναμοι επειδή έχουμε συναισθήματα… αντιθέτως αυτά μας δίνουν ζωντάνια.
Είχα πολύ άγχος ως παιδί. Για να αποφύγω τις ανησυχίες μου, επικεντρώθηκα στις σχολικές εργασίες και τις εξωσχολικές δραστηριότητες. Δεν είχα ιδέα, ότι το άγχος μου είχε νόημα και ότι υπήρχαν πράγματα που μπορούσα να μάθω για το μυαλό και το σώμα μου που θα μπορούσαν να με βοηθήσουν να μειώσω το άγχος μακροπρόθεσμα.
Ήμουν σχεδόν 40 χρονών πριν λάβω μία εκπαίδευση στα συναισθήματα, ως μέρος της εκπαίδευσής μου ως ψυχοθεραπεύτρια. Τώρα γνωρίζω ότι τα συναισθήματα είναι μέρος της καθημερινής εμπειρίας του καθενός και ότι είναι βιολογικές διαβιβάσεις (τρόποι επικοινωνίας) που απαιτούν προσοχή. Μακάρι, οι γονείς μου να είχαν λάβει εκπαίδευση στα συναισθήματα ώστε να μου είχαν μάθει σημαντικά πράγματα για τα συναισθήματα όταν ήμουν έφηβη. Αυτό, θα με βοηθούσε να ξεπεράσω κάποια από όσα με δυσφορούσαν και ένα μέρος της ανασφάλειας μου.
Διαβάστε σχετικά: Μην προσπαθείς να ελέγξεις τα συναισθήματά σου: Βίωσέ τα
5 πράγματα για τα συναισθήματα που θα ήθελα να μου είχαν πει με οι γονείς μου με ακρίβεια
1. Δεν είστε αδύναμοι επειδή έχετε συναισθήματα, ο εγκέφαλός σας λειτουργεί σωστά. Τα συναισθήματα είναι κομμάτι της ανθρώπινης ύπαρξης. Όλοι οι άνθρωποι είναι συνδεδεμένοι με τον θυμό, τη λύπη, τον φόβο, την αηδία, τη χαρά, τον ενθουσιασμό και την σεξουαλική έλξη. Όταν μας κρίνουν, μας κάνουν να αισθανόμαστε ντροπή ή μας εγκαταλείπουν για τα βασικά μας συναισθήματα, τότε αρχίζουμε να νιώθουμε χρόνιο άγχος ή κατάθλιψη.
2. Τα συναισθήματα, μας κάνουν να νιώθουμε ζωντανοί. Οι σκέψεις μας είναι επίπεδες. Τα συναισθήματα είναι που μας δίνουν έξαψη και χρώμα στις σκέψεις και τις εμπειρίες της ζωής μας. Πάνω απ’ όλα, τα συναισθήματα είναι ενεργητικές εμπειρίες.
3. Τα συναισθήματα έχουν ισχυρές παρορμήσεις που έχουν σχεδιαστεί από τη φύση για να μας ωθούν να κινητοποιούμαστε. Τα συναισθήματα κάνουν το σώμα μας να αντιδρά γρήγορα στον κίνδυνο και την ευχαρίστηση, ως πλεονεκτήματα επιβίωσης. Για παράδειγμα, ο φόβος μας ωθεί να τρέξουμε. Ο θυμός μας ωθεί να αντεπιτεθούμε για να επιβιώσουμε από μια επίθεση. Η αηδία, με το αντανακλαστικό της φίμωσης, μας κάνει να διώξουμε κάτι δηλητηριώδες, προστατεύοντάς μας από τοξικά τρόφιμα και (τοξικούς ανθρώπους). Η λύπη μας ωθεί να αναζητήσουμε παρηγοριά στους άλλους. Χωρίς ενθουσιασμό, τι θα μας ωθούσε να εξερευνήσουμε νέες και άγνωστες εμπειρίες; Χωρίς σεξουαλική έξαψη/έλξη, μάλλον δεν θα ήμασταν εδώ (δε θα υπήρχαμε).
4. Η κοινωνία μας διδάσκει απροκάλυπτα και με υπονοούμενα μηνύματα να αγνοούμε, να ακυρώνουμε, να θάβουμε και να καταπιέζουμε τα συναισθήματα. Και αυτό δεν είναι σωστό. Όταν μπλοκάρουμε τα συναισθήματα και ζούμε μόνο με τη λογική, έχουμε ξεμείνει από ζωτική ενέργεια που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για μεγαλύτερη ευζωία. Το άγχος, η κατάθλιψη και άλλες διαγνώσεις, όπως το PTSD και οι διαταραχές προσωπικότητας, προκαλούνται από μπλοκαρισμένα συναισθήματα. Το μυαλό και το σώμα μας χρησιμοποιούν διάφορες στρατηγικές για να καταστείλουν συναισθήματα που είναι υπερβολικά για να τα αντέξουμε μόνοι μας. Τα συναισθήματα συχνά θάβονται, ώστε ένα παιδί ή ένας ενήλικας να επιβιώσει από την κακοποίηση ή/και την παραμέληση. Το μυαλό και το σώμα, προσπαθούν με κάθε δυνατό τρόπο να αποφύγουν τον εσωτερικό πόνο που προκαλείται από τις αισθήσεις των μπλοκαρισμένων συναισθημάτων στο μυαλό και το σώμα. Οι άμυνες και τα συμπτώματα είναι συχνά τα ίδια.
5. Μπορούμε να μάθουμε να επικυρώνουμε τα συναισθήματα και να σκεφτόμαστε ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να τα χρησιμοποιήσουμε. Η συνειδητοποίηση ότι ο φόβος, η λύπη, ο ενθουσιασμός και η χαρά κρύβονταν κάτω από το άγχος μου, μείωσε σημαντικά το άγχος μου. Θα μπορούσα να αντιμετωπίσω τα υποκείμενα συναισθήματα πιο αποτελεσματικά. Για παράδειγμα, αν ένιωθα ότι «καταπατήθηκα» από κάποιον, θα μπορούσα να επεξεργαστώ τον θυμό μου και να τον χρησιμοποιήσω για να διεκδικήσω τα θέλω και τις ανάγκες μου. Επίσης, θα μπορούσα να επεξεργαστώ τον θυμό μου και να επιλέξω να μην κάνω τίποτα άλλο.
Η ουσία: υπάρχουν δεξιότητες που πρέπει όλοι να μάθουμε για να μας βοηθήσουν να επεξεργαζόμαστε και όχι να θάβουμε τα συναισθήματα μας. Πρέπει να απαιτήσουμε την εκπαίδευση στη διαχείριση των συναισθημάτων για τους γονείς, τους δασκάλους και για όλους, ώστε να μπορέσουμε να μεγαλώσουμε πιο υγιείς τις ερχόμενες γενιές.
Απόδοση: Μαρία Σκούπρα – Ψυχολόγος, Γνωσιακή Συμπεριφορική θεραπεύτρια
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
