Η πολυπλοκότητα και η ποικιλομορφία της γυναικείας σεξουαλικότητας σαγηνεύει την ψυχανάλυση, παίζοντας καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση της σεξουαλικής ταυτότητας και των ποικίλων ρόλων και λειτουργιών που η γυναίκα επιλέγει να αναλάβει. Η ανθρώπινη αυτή λειτουργία γίνεται δυστυχώς συχνά αντικείμενο στοχοποίησης και χλευασμού, το 2022, σε βαθμό επικίνδυνο για την ψυχοσεξουαλική εξέλιξη των ατόμων, απειλώντας ανθρώπινα ιδανικά και δικαιώματα: το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και την ελεύθερη επιλογή.
Η ψυχοσεξουαλική εξέλιξη και ωρίμανση του ατόμου σχετίζεται άμεσα με το πως αυτό ορίζει την αισθηματική και ερωτική έλξη, το πως την εκφράζει, τις σεξουαλικές του προσδοκίες και με τη συλλογή ανάλογων εμπειριών. Συμβάλλει στην διαμόρφωση της συνολικής προσωπικής και κοινωνικής ταυτότητας και συνδέεται στενά με την ποιότητα των διαπροσωπικών του σχέσεων, την ανάγκη του για συντροφικότητα.
Πολλές κοινωνικές ομάδες γίνονται έρμαια στείρας κριτικής, χλευασμού και αρνητικών σχολίων για τις επιλογές τους σε αυτό το πλαίσιο, οι γυναίκες δυστυχώς με μεγάλη συχνότητα.
Σε μια κλίμακα που περιλαμβάνει ένα αποδοκιμαστικό σχόλιο που προκαλεί αρνητικά συναισθήματα στον άλλο, την αποδοκιμασία, και καταλήγει στη διαπόμπευση και το φόνο, η γυναικεία σεξουαλικότητα αποτελεί συχνά ταμπού και εκμηδενίζεται ή δραπευτεύει οικτρά από τις φυλακές των στερεοτύπων.
Ζούμε, σε κοινωνίες που δεν απέχουν πολύ από το Βυζάντιο σε τακτικές διαπόμπευσης. Ζήσαμε πρόσφατα «αναβίωση» τέτοιων λαμπρών βυζαντινών στιγμών: Με το ίδιο μίσος που ατιμαζόταν δημόσια η μιχαλίδα από το χριστεπώνυμο πλήθος, εκείνη που τόλμησε να διαθέσει το σώμα της όπως επιθυμούσε, με τέτοιο μίσος έγινε και η διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών στις 27 Απριλίου του 2012 στην Αθήνα. Οι φωτογραφίες και τα προσωπικά τους δεδομένα άρχισαν να παρελαύνουν στις βραδινές ειδήσεις και άσχετες με το θέμα τηλεοπτικές εκπομπές.
Διαβάστε σχετικά: Κάποιοι «άνδρες» δεν μπορούν να τερματίσουν μια σχέση και τερματίζουν ζωές
Σύμφωνα με τις αρχικές πληροφορίες, και οι 31 γυναίκες ήταν ιερόδουλες που συνελήφθησαν σε μια μαζική επιχείρηση της αστυνομίας, η οποία δημοσίευσε τις φωτογραφίες τους μετά από εισαγγελική εντολή. Οι γυναίκες κατηγορούνταν για το κακούργημα της «βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης» προς τους υποτιθέμενους πελάτες τους. Κανεις δεν είχε εμφανιστεί να τις καταγγείλει και να δηλώσει ότι είχε μολυνθεί. Μόνο μια γυναίκα φερόταν να έχει συλληφθεί σε οίκο ανοχής.
Δεν ήταν νομικά ξεκάθαρο αν και ποιες από τις υπόλοιπες ήταν ιερόδουλες ή αν υπήρχαν θύματα εμπορίας λευκής σαρκός ανάμεσά τους. Όμως η διαπόμπευση έγινε για μια υποτιθέμενη σεξουαλική συμπεριφορά, άγνωστης συχνότητας και προεκτάσεων.
Κανένας πελάτης του αγοραίου έρωτα δεν θορυβοποίηθηκε παραπάνω και οι οίκοι ανοχής δούλεψαν με τους ίδιους όρους τις επόμενες μέρες. Οι 31 γυναίκες ακολούθησαν διαφορετικές πορείες: φυλακή, κλινικές αποτοξίνωσης, προγράμματα αποκατάστασης, μετατραυματικό στρες και αυτοκτονία.
Σε μια άλλη διάσταση, πάντα στην ίδια χώρα, ο κλασσικός διαχωρισμός της «εύκολης» και της γυναίκας για σπίτι έδωσε τη θέση του στο χλευασμό μιας νεκρής φοιτήτριας στη Ρόδο, πάντα με υποθέσεις, για την αναζήτηση της δικής της ερώτικης ταυτότητας. Εκείνη δολοφονήθηκε φριχτά από δύο νέους που επίσης αναζητούσαν τη δικιά τους, όμως ξεπέρασαν τα όρια και ποδοπάτησαν την αξιοπρέπεια της Ελένης. Έπρεπε να υπάρξουν αδιάσειστα στοιχεία που να αποδεικνύουν την ενοχή τους για να διαπομπευτούν οι ίδιοι.
Εν τελει, με τέτοιου είδους γραμμές κοινωνικού διαχωρισμού ανάμεσα στον αθώο και τον ένοχο, το ηθικό και το ανήθικο δεν εξελίσσεται πνευματικά, προστατεύεται το κοινωνικό σύνολο, αλλά γίνονται πιο βαθιά τα ρήγματα στην ήδη κλονισμένη συνοχή της κοινωνίας μας.
Η αποδοχή της ελεύθερης επιλογής με σεβασμό στην ελευθερία και τα όχι του άλλου αποτελούν μέσα αντιμετώπισης της στοχοποίησης της ελεύθερης επιλογής, και την αποδοχή της Φυσιολογικότητας ανθρωπίνων πράξεων και συμπεριφορών, αντρών και γυναικών.
Βιβλιογραφία:
- Ανακοίνωση του ΚΕΘΕΑ για τη διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών,03.05.2012, Δελτία Τύπου
- Μαυρουδή Ζωή, “Ερείπια: Οροθετικές γυναίκες, το χρονικό μιας διαπόμπευσης”, 04.2012
- Μεθενίτης Π., Διαπόμπευση και γλώσσα, 2010, Η εφημεριδα των συντακτων
- Τίγκας Άκης, Σεξουαλική Ταυτότητα Και Προσανατολισμός: Που Βρισκόμαστε Στην Κλίμακα, 2018
- Reiter L ., Sexual orientation, sexual identity, and the question of choice, Clinical Social Work Journal, 1989
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
