Οι επιστήμονες ανακάλυψαν τους νευρώνες που εμποδίζουν τα ποντίκια να διαμορφώσουν φοβικές αναμνήσεις σε μία περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται ιππόκαμπος.
Αυτοί οι ανασταλτικοί νευρώνες βεβαιώνουν ότι μία ουδέτερη μνήμη ενός πλαισίου ή μιας τοποθεσίας, δεν έχει επηρεαστεί αρνητικά από ένα δυσάρεστο γεγονός που συμβαίνει την ίδια στιγμή. Η ομάδα λέει ότι το έργο τους θα μπορούσε μια μέρα να βοηθήσει τους ανθρώπους να κατανοήσουν καλύτερα τη νευρωνική βάση διαταραχών όπως η διαταραχή του μετα-τραυματικού στρες.
Ο Attila Losonczy, από το Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης και οι συνεργάτες του, ενδιαφέρθηκαν για το πώς ο ιππόκαμπος αποθηκεύει τις αναμνήσεις ενός συγκεκριμένου πλαισίου και στη συνέχεια χωρίζει αυτή τη μνήμη από ένα φοβικό γεγονός.
Κατά την εξέταση των μεμονωμένων νευρώνων στον εγκέφαλο των ποντικών, βρέθηκαν ανασταλτικά κύτταρα - που ονομάζονται μεταβιβαστικοί νευρώνες - τα οποία ήταν κρίσιμα για το σχηματισμό της φοβικής μνήμης πριν ταξιδέψει στη δεξιά πλευρά του εγκεφάλου.
"Αυτά τα κύτταρα ενεργοποιούνται από το δυσάρεστο, έντονο γεγονός και δρουν κάπως σαν ένα φίλτρο. Μπορούν να λειτουργούν για να μπλοκάρουν τις ανεπιθύμητες πληροφορίες που σχετίζονται με αυτό το ισχυρό, έντονο γεγονός," ανέφερε ο Δρ Losonczy στο BBC's Science in Action programme.
Η διακοπή του φόβου
"Με αυτό τον τρόπο, ο ιππόκαμπος μπορεί να επεξεργαστεί και να αποθηκεύει συναφείς πληροφορίες αξιόπιστα και ανεξάρτητα χωρίς την δυνητικά επιζήμια παρεμβολή από αυτό το δυσάρεστο, γεγονός", πρόσθεσε.
Όταν τα ποντίκια ήταν καθορισμένα να εκδηλώσουν φόβο σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, αργότερα συνέδεσαν το ίδιο περιβάλλον με το δυσάρεστο γεγονός. Όταν όμως οι επιστήμονες απενεργοποίησαν αυτούς τους ανασταλτικούς νευρώνες, το ποντίκια δεν έδειξαν κανένα φοβικό σημάδι. Δηλαδή, η ομάδα κατάφερε να σταματήσει τα ποντίκια από το να σχηματίσουν φοβικές μνήμες. Αυτό τονίζει τη σημασία του ρόλου των διαβιβαστικών νευρώνων στην πρώτη κωδικοποίηση της φοβικής ανάμνησης πριν να περάσει σε ένα άλλο μέρος του εγκεφάλου.
"Την επόμενη φορά που αυτό το απωθητικό ερέθισμα δεν θα είναι παρόν, θα πρέπει να είμαστε ικανοί να θυμόμαστε το πλαίσιο σωστά" ο Δρ. Losonczy εξηγείται. "Αυτή η συναφής αναπαράσταση επαναλαμβάνεται συνεχώς από τον ιππόκαμπο προς άλλες περιοχές του εγκεφάλου, όπως η αμυγδαλή όπου διαδραματίζεται η πραγματική σχέση μεταξύ του πλαισίου και του φοβικού γεγονότος.
Όταν κατανοηθεί πώς το πλαίσιο και ο φόβος μαθαίνονται και πώς οι ειδικοί νευρώνες εμπλέκονται, τότε οι επιστήμονες θα μπορούν να βοηθήσουν καλύτερα ανθρώπους με διαταραχές όπως το άγχος και η διαταραχή μετατραυματικού στρες."Αν κατανοήσουμε πώς τα κυκλώματα του εγκεφάλου μας επηρεάζουν τη μνήμη, υπό κανονικές συνθήκες, τότε θα μπορούμε στη συνέχεια να καταλάβουμε τι είναι αυτό που δεν πηγαίνει καλά στις ψυχιατρικές διαταραχές", πρόσθεσε ο Δρ. Losonczy.
