Η σχέση με τον εαυτό μας μπορεί να είναι διαχρονική, όμως πιθανώς να τη βάζουμε σε δεύτερη μοίρα γιατί δίνουμε προτεραιότητα στις σχέσεις με τους γύρω μας.
Πόσες φορές έχετε νιώσει θυμό, θλίψη ή οδύνη ή ακόμα και κάποιο άλλο συναίσθημα λόγω του τρόπου με τον οποίο σας μίλησε κάποιος; Η απάντηση είναι μάλλον αρκετές φορές. Αυτό είναι λογικό, ακόμη και στις καλύτερες συνθήκες που βιώνουμε. Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πολύπλοκες και ακόμη και ο πιο καλοπροαίρετος σύντροφος, φίλος ή μέλος της οικογένειας μπορεί να πει κάτι που δεν σάς κάνει να αισθάνεστε τόσο καλά, μπορεί και ακούσια.
Ωστόσο, πώς συμπεριφερόμαστε εμείς στον εαυτό μας; Η σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας μπορεί να είναι διαχρονική, όμως οι περισσότεροι από εμάς πιθανώς να μην δίνουμε σε αυτή την εσωτερική σχέση την ίδια προτεραιότητα που δίνουμε στις σχέσεις με τους γύρω μας. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι που συμπεριφερόμαστε στον εαυτό μας και ένας από αυτούς αποτέλεσε το επίκεντρο μιας πρόσφατης μελέτης.
Μια ομάδα ερευνητών δημιούργησε πρόσφατα ένα εργαλείο για την αξιολόγηση μιας έννοιας για την οποία, όπως επεσήμαναν, έχει γίνει περιορισμένη ψυχολογική έρευνα: τη συναισθηματική αυτό-ακύρωση. Τι ακριβώς σημαίνει αυτό;
Οι ερευνητές την όρισαν ως την ύπαρξη δύο στοιχείων πέρα από το συναίσθημα ή τα συναισθήματα που νιώθει ένα άτομο. Συγκεκριμένα, περιλαμβάνει την άποψη κάποιου ότι
α) το συναίσθημα ή τα συναισθήματά του δεν είναι αποδεκτά
β) τα «ακατάλληλα» συναισθήματα που νιώθει σημαίνουν ότι είναι λιγότερο αξιόλογος ως άνθρωπος.
Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης τη συναισθηματική αυτό-ακύρωση με την έννοια ότι κάποιος βλέπει τα συναισθήματά του ως υπερβολικά (π.χ. Δεν έχω σοβαρό λόγο να είμαι τόσο συναισθηματικός/ή) ή ως ανεπαρκή (π.χ. Δεν αισθάνομαι καλός άνθρωπος επειδή δεν είμαι αρκετά συναισθηματικός/ή).
Διαβάστε σχετικά: Η σχέση με τον εαυτό μας αποτελεί τη πιο βασική και καθοριστική σχέση της ζωής μας
Χρησιμοποιώντας δεδομένα από πέντε μελέτες, η ερευνητική ομάδα όχι μόνο βρήκε στοιχεία που αποδεικνύουν ότι το εργαλείο τους είναι αξιόπιστο και έγκυρο, αλλά εντόπισε επίσης διάφορες δύσκολες εμπειρίες που συνδέονται με τη συναισθηματική αυτό-ακύρωση. Πιο συγκεκριμένα, οι άνθρωποι που ακυρώνουν τον εαυτό τους επειδή δεν νιώθουν αρκετά συναισθήματα ήταν, επίσης, λιγότερο πρόθυμοι να εκφράσουν τα συναισθήματά τους.
Τι ισχύει όμως με τους ανθρώπους που αυτοακυρώνονται επειδή νιώθουν περισσότερα συναισθήματα από όσα νομίζουν ότι θα έπρεπε να νιώθουν; Αυτοί ήταν, επίσης, πιο επιρρεπείς στο να παλεύουν με τη διαχείριση των συναισθημάτων τους και να αισθάνονται περισσότερο απογοητευμένοι καθώς και επιρρεπείς στο να ανακαλύπτουν ότι τα συναισθήματά τους ενεργοποιούνται πιο εύκολα, είναι ισχυρότερα και διαρκούν περισσότερο.
Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα, η τάση να αυτοακυρώνεται κανείς επειδή έχει υψηλό επίπεδο συναισθημάτων θα μπορούσε να οδηγήσει το άτομο να δυσκολεύεται ακόμη περισσότερο με τα συναισθήματά του και να είναι ακόμη πιο σκληρό με τον εαυτό του, συνεχίζοντας έτσι έναν κύκλο οδύνης.
Οι ερευνητές επισήμαναν ότι η έρευνα σε αυτόν τον τομέα είναι ακόμη προκαταρκτική και θα πρέπει να γίνει πολύ περισσότερη δουλειά για να κατανοηθεί η συναισθηματική αυτό-ακύρωση, όπως αυτή ορίζεται σε αυτή τη μελέτη. Εν τω μεταξύ, υπάρχει κάτι που θα μπορούσαμε να αντλήσουμε από αυτά τα ευρήματα; Όπως υπογράμμισαν οι ερευνητές, μέρος της συναισθηματικής αυτό-ακύρωσης περιλαμβάνει τη θεώρηση των συναισθημάτων του ατόμου ως ακατάλληλων και ως κάτι που καθορίζει τη συνολική ταυτότητά του.
Με βάση αυτά τα ευρήματα, προσπαθήστε να υπενθυμίζετε στον εαυτό σας δύο αλήθειες:
Πρώτον, δεν υπάρχουν άσχημα συναισθήματα. Εξάλλου, τα συναισθήματα δεν καθορίζουν τη συμπεριφορά μας. Για παράδειγμα, ένα άτομο μπορεί να νιώθει θυμό και στη συνέχεια να συζητά με κάποιον για το πώς μπορεί να αντιμετωπίσει με γόνιμο τρόπο την κατάσταση ή να φωνάζει σε κάποιον και να τον βρίζει. Το συναίσθημα είναι το ίδιο, όμως η πρώτη συμπεριφορά είναι υγιής, ενώ η δεύτερη όχι.
Δεύτερον, προσπαθήστε να υπενθυμίζετε στον εαυτό σας ότι το πώς αισθάνεστε είναι μέρος του εσωτερικού σας κόσμου, αλλά δεν σας καθορίζει ως άτομο. Ακριβώς όπως ο πόνος που νιώθετε όταν χτυπάτε το γόνατό σας ή η απελευθέρωση της έντασης στην πλάτη σας δεν σας προσδιορίζει, έτσι και μια συναισθηματική εμπειρία δεν σας καθορίζει. Δεν είστε αυτό που νιώθετε εκείνη τη στιγμή και αυτό που νιώθετε είναι φυσιολογικό.
Απόδοση – Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
