Οι νέοι που βίωσαν σύνθετο τραύμα στην πρώιμη ζωή τους, ως αποτέλεσμα διαπροσωπικής βίας ή παιδικής κακοποίησης, εμφάνισαν σοβαρότερα προβλήματα ψυχικής υγείας και γνωστικές διαταραχές από τους συνομηλίκους τους χωρίς έκθεση σε τραύμα.
Μία μελέτη του Βασιλικoύ Κολεγίου του Λονδίνου διερεύνησε, για πρώτη φορά, το εάν διαφορετικοί τύποι τραύματος συνεπάγονται τον ίδιο κίνδυνο μελλοντικής ψυχικής ασθένειας. Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο British Journal of Psychiatry, εξέτασε τη θεωρία ότι τα τραύματα που συμβαίνουν σε νεαρή ηλικία, τα οποία περιλαμβάνουν διαπροσωπική βία και επαναλαμβάνονται, μπορεί να αντιπροσωπεύουν έναν ιδιαίτερα επιζήμιο τύπο τραύματος που ονομάζεται σύνθετο τραύμα.
Οι συμμετέχοντες προέρχονταν από μια μελέτη η οποία παρακολουθεί την ανάπτυξη 2.232 παιδιών που γεννήθηκαν στην Αγγλία και την Ουαλία το 1994-1995. Αξιολογήθηκαν ως προς την έκθεση σε σύνθετο τραύμα (όπως επανειλημμένη παιδική κακοποίηση), έκθεση σε άλλα μη σύνθετα τραύματα (όπως τροχαία ατυχήματα), καθώς και προβλήματα ψυχικής υγείας και γνωστική λειτουργία στην ηλικία των 18 ετών.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι νέοι που είχαν εκτεθεί σε σύνθετα τραύματα είχαν σοβαρότερα προβλήματα ψυχικής υγείας και γνωστικές διαταραχές, σε σύγκριση όχι μόνο με συνομήλικους χωρίς τραύμα, αλλά και με εκείνους που εκτέθηκαν σε μη σύνθετα τραύματα. Αυτές οι δυσκολίες διαπιστώθηκαν σε διάφορες διαταραχές ψυχικής υγείας και γνωστικούς τομείς.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι μερικές αδυναμίες στην πρώιμη παιδική ηλικία, που μετρήθηκαν στην ηλικία των 5 ετών, προέβλεπαν μεταγενέστερη έκθεση σε σύνθετο τραύμα, αλλά όχι σε μη σύνθετο τραύμα. Αυτές οι ευαλωτότητες εξήγησαν επίσης σε μεγάλο βαθμό τη σχέση μεταξύ έκθεσης σε σύνθετο τραύμα και γνωστικών διαταραχών.
Ο Αντρέα Ντανέζε, καθηγητής Ψυχιατρικής Παιδιών και Εφήβων στο Βασιλικό Κολέγιο του Λονδίνου δήλωσε:
Τα ευρήματά μας υπογραμμίζουν ότι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα άτομα που εκτίθενται σε σύνθετα τραύματα δεν προκαλούνται όλες απαραίτητα από την ίδια την έκθεση. Οι προϋπάρχουσες ευπάθειες που αυξάνουν τον κίνδυνο έκθεσης σε σύνθετα τραύματα φαίνεται επίσης ότι ευθύνονται για γνωστικές διαταραχές. Οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι θα πρέπει επομένως να αποφεύγουν να κάνουν αιτιολογικές υποθέσεις στις διαγνώσεις τους και να στοχεύουν στην αντιμετώπιση των τρωτών σημείων στα σχέδια διαχείρισής τους.
Διαβάστε σχετικά: Γιατί τα τραύματα της παιδικής ηλικίας είναι δύσκολο να ξεπεραστούν
Ωστόσο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι αδυναμίες της πρώιμης παιδικής ηλικίας δεν εξηγούν προβλήματα ψυχικής υγείας που σχετίζονται με σύνθετα τραύματα. Αυτό το εύρημα υποδηλώνει ότι χαρακτηριστικά του τραύματος (όπως η σοβαρότητα) ή οι τρόποι απόκρισης στο τραύμα (όπως η αυτοκατηγορία) θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε διαταραχές ψυχικής υγείας.
Περαιτέρω έρευνα που παρέχει καλύτερη κατανόηση αυτών των υποκείμενων μηχανισμών θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων, πιο αποτελεσματικών παρεμβάσεων για την ψυχική ασθένεια που βιώνουν άτομα τα οποία εκτίθενται σε σύνθετο τραύμα.
Απόδοση: Kαισαρίδου Αλκμήνη- Ψυχολόγος
Επιμέλεια: Ισμήνη Τσοχαλή, επιμελήτρια κειμένων
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
