Μια μελέτη κατέδειξε ότι οι δεξιότητες συμβολικής μέτρησης ήταν ο μοναδικός, σημαντικός, προγνωστικός παράγοντας που σχετίζεται με τη συμπεριφορά μοιράσματος των παιδιών.
Μια βασική αρχή της κοινωνίας δικαίου είναι, μεταξύ άλλων, η δίκαιη και ίση κατανομή των πόρων. Προηγούμενη έρευνα έχει καταδείξει ότι η συμπεριφορά δίκαιης κατανομής είναι μια δεξιότητα που συνήθως μαθαίνεται μεταξύ των ηλικιών τεσσάρων και έξι ετών.
Ωστόσο, γνωρίζουμε ελάχιστα για τα γνωστικά δομικά στοιχεία ανάπτυξης αυτών των δεξιοτήτων. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, το Κολλέγιο της Βοστώνης και το Πανεπιστήμιο του Irvin της Καλιφόρνια, εξέτασαν τη συμπεριφορά δίκαιης, κοινής χρήσης, των παιδιών σε σχέση με τη γνώση αριθμών, τη μνήμη εργασίας και τον γνωστικό έλεγχο.
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Child Development κατέδειξε ότι οι δεξιότητες συμβολικής μέτρησης ήταν ο μοναδικός, σημαντικός, προγνωστικός παράγοντας της δίκαιης κοινής συμπεριφοράς των παιδιών και ότι η παρακίνηση των παιδιών να μετρήσουν βελτίωσε επίσης αυτή τη συμπεριφορά.
Αυτή είναι η πρώτη έρευνα που διερευνά εάν η συμβολική μέτρηση ασκεί αιτιώδη επίδραση στη συμπεριφορά κοινής χρήσης, δήλωσε η Νάντια Τσέρνιακ, επίκουρη καθηγήτρια του Τμήματος Γνωστικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Irvin της Καλιφόρνια. Σκεφτήκαμε ότι τα παιδιά που δεν μοιράζονται δίκαια, θα επωφεληθούν από τη μοντελοποίηση των σωστών συμπεριφορών μέτρησης, παρέχοντάς τους έτσι ένα εργαλείο συμπεριφοράς που θα διευκόλυνε τη δίκαιη, κοινή, χρήση.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν τις δεξιότητες κοινής χρήσης και καταμέτρησης των παιδιών σε δύο μελέτες, χρησιμοποιώντας ένα σχέδιο προ-μετα-δοκιμασίας, κατά το οποίο δόθηκε στα παιδιά μια σειρά από εργασίες κοινής χρήσης όπου μοίραζαν πολύτιμους πόρους (αυτοκόλλητα) μεταξύ τους.
Και στις δύο μελέτες, οι γονείς 53 συμμετεχόντων συμπλήρωσαν μια, προαιρετική, φόρμα δημογραφικών στοιχείων. Το 79% των γονέων ανέφεραν την εθνικότητα του παιδιού τους ως Λευκό, το 8% ως Ασιάτη ή Νησιώτη του Ειρηνικού, το 4% ως Μαύρο, το 4% ως Άλλο ή Πολυφυλετικό και το 2% δεν ανέφερε φυλή ή εθνικότητα.
Η πρώτη μελέτη αξιολόγησε τις συμπεριφορές κοινής χρήσης ενενήντα επτά παιδιών, τριών έως πέντε ετών. Διερεύνησε τη σχέση μεταξύ της κοινής συμπεριφοράς και της μέτρησης, του γνωστικού ελέγχου (π.χ. παίζοντας ένα «αντίθετο» παιχνίδι) και της λειτουργικής μνήμης (οι πειραματιστές διάβασαν μια λίστα χρωμάτων και τα παιδιά κλήθηκαν να τα επαναλάβουν με την ακριβή σειρά) και αν η συμπεριφορά κοινής χρήσης θα μπορούσε να βελτιωθεί με μια σύντομη παρέμβαση μέτρησης.
Διαβάστε σχετικά: Είναι το παιδί μου αρκετά κοινωνικό;
Τα αποτελέσματα παρέχουν ισχυρές ενδείξεις ότι οι δεξιότητες μέτρησης σχετίζονται με τη δίκαιη κατανομή, ακόμη και όταν υπολογίζονται άλλες γενικές γνωστικές δεξιότητες. Για τα παιδιά που δεν είχαν κατακτήσει ακόμη τις αρχές της μέτρησης, μια παρέμβαση (ενθάρρυνση της μέτρησης μέσω της χρήσης καρτών με ζώα) βελτίωσε τη συμπεριφορά κοινής χρήσης, ιδίως μεταξύ των μεγαλύτερων παιδιών.
Ωστόσο, στην πρώτη μελέτη, οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι χρησιμοποιήθηκε ένα μικρό δείγμα παιδιών και βασίστηκαν σε διερευνητικές αναλύσεις, δημιουργώντας έτσι δυσκολίες για την εξαγωγή σταθερών συμπερασμάτων σχετικά με το ποια συγκεκριμένα παιδιά μπορούν να ωφεληθούν περισσότερο από την παρέμβαση.
Σε μια δεύτερη μελέτη, με 219 παιδιά, τριών έως πέντε ετών, οι ερευνητές στόχευαν να αναπαράγουν τα αποτελέσματα που παρατηρήθηκαν στην πρώτη μελέτη και να ενισχύσουν την παρέμβαση μέτρησης, αυξάνοντας τις δομικές ομοιότητες μεταξύ της εργασίας μέτρησης και της εργασίας κοινής χρήσης, αυξάνοντας παράλληλα τα γλωσσικά στοιχεία.
Για παράδειγμα, ορισμένα παιδιά μπορεί να δυσκολεύτηκαν να δουν τη σύνδεση μεταξύ των αντικειμένων που τους ζητήθηκε να μετρήσουν (κάρτες με ζώα) και των αντικειμένων που χρησιμοποιήθηκαν, στη συνέχεια, στο παιχνίδι κοινής χρήσης (αυτοκόλλητα). Τα παιδιά ενθαρρύνθηκαν επίσης να μεταφέρουν σύνολα δεξιοτήτων, που αποκτήθηκαν πρόσφατα, ζητώντας τους να μετρήσουν αυτοκόλλητα κατά τη διάρκεια των εργασιών κοινής χρήσης, μετά τη δοκιμή.
Τα αποτελέσματα αποδεικνύουν και πάλι ότι οι δεξιότητες μέτρησης σχετίζονται στενά με τη συμπεριφορά κοινής χρήσης και ότι οι προτροπές μέτρησης μπορούν να συμβάλλουν στην καλύτερη απόδοση τόσο σε αριθμητικές εργασίες, όσο και σε εργασίες κοινής χρήσης.
Σε αυτή τη μελέτη, οι ερευνητές φρόντισαν να συμπεριλάβουν ένα μεγαλύτερο δείγμα παιδιών για να επιτύχουν μια πιο ενδελεχή διερεύνηση των χαρακτηριστικών των παιδιών που μπορεί να ωφεληθούν περισσότερο από την παρέμβασή μας στην καταμέτρηση.
Οι συγγραφείς προειδοποιούν ότι ένας από τους λόγους που τα μικρά παιδιά συχνά δεν μοιράζουν σωστά και δίκαια, μπορεί να είναι επειδή εξακολουθούν να μαθαίνουν να μετρούν. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε τις διαφορές στον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά και οι ενήλικες επεξεργάζονται, ανταποκρίνονται, δίνουν έμφαση και κωδικοποιούν αριθμητικές πληροφορίες, είπε η Σάρα Κόρντες, καθηγήτρια ψυχολογίας στο Boston College, με σεβασμό στο αναπτυξιακό τους στάδιο και στην πλήρη κατανόηση των τρεχουσών γνωστικών τους ικανοτήτων και του τρόπου με τον οποίο σχετίζονται με τις κοινωνικές τους δεξιότητες.
Απόδοση: Μαρίλια Γιακουμή, φιλόλογος – ειδική παιδαγωγός
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
