PsychologyNow Team

Η ζωή των παιδιών του δρόμου στις υποαναπτυγμένες χώρες και οι ψυχολογικές επιπτώσεις

Η ζωή των παιδιών του δρόμου στις υποαναπτυγμένες χώρες και οι ψυχολογικές επιπτώσεις

PsychologyNow Team
παιδιά ζωή στο δρόμο υποαναπτυγμένες χώρες ψυχολογικές επιπτώσεις

Ψυχολόγοι και άλλοι επαγγελματίες που εργάζονται με ή μελετούν τα παιδιά των δρόμων, θα πρέπει να αποφεύγουν τους  διπλούς «πειρασμούς» βλέποντας, από τη μία τα παιδιά αυτά μόνο ως θύματα που απαιτούν συμπάθεια και από την άλλη να ρομαντικοποιούν τη ζωή τους.


Αυτό είναι το συμπέρασμα ενός άρθρου του Graham Pluck από το Universidad San Francisco De Quito του Ισημερινού, βασισμένο σε μία έρευνα σχετικά με τα παιδιά του δρόμου στη Λατινική Αμερική, που δημοσιεύθηκε στο τεύχος του Ιανουάριου 2015 του επιστημονικού περιοδικού “The Psychologist” της Βρετανικής Ψυχολογικής Εταιρείας.

Αλλά πώς μπορούμε να συμφιλιώσουμε αυτές τις αντιλήψεις, των πολλαπλών και σύνθετων προβλημάτων, την εκμετάλλευση, τη βία, τις τραυματικές εμπειρίες και την κατάχρηση ναρκωτικών με τις αξιοσημείωτες δυνάμεις, αντοχές και προσαρμοστικότητα των παιδιών; Ένας από τους λόγους αυτής της αντίθεσης είναι η λανθασμένη χρήση του όρου «παιδί του δρόμου». Χρησιμοποιείται απλά για να κατηγοριοποιηθούν πάρα πολλά διαφορετικά βιωτικά πλαίσια κάτω από μία βολική έκφραση.

Τα παιδιά του δρόμου έχουν πολύ διαφορετικές ζωές. Η έννοια «παιδί του δρόμου» εξισώνει, μεταξύ πολλών άλλων τρόπων ζωής, τους χρήστες ναρκωτικών που είναι ενδεχομένως μέλη σε συμμορίες, με τα παιδιά που εργάζονται κουραστικά πολλές ώρες, σε ένα εξαιρετικά μολυσμένο περιβάλλον για να βοηθήσουν τις οικογένειές τους που επιβιώνουν στην καθημερινή μάχη κατά της ακραίας φτώχειας. Αυτό είναι βαθύτατα άδικο. Πράγματι, η έρευνα στον Ισημερινό έδειξε ότι πολλές φτωχές οικογένειες, ιδιαίτερα οι αυτόχθονες Αμερικανοί, αντιμετωπίζουν την επαιτεία ή τη δουλειά των παιδιών στο δρόμο, με ένα θετικό πρόσημο όπου μαθαίνουν να αποκτούν οικονομικές ικανότητες και συμβάλουν στην κοινότητα τους (Swanson, 2010).

O Pluck λέει ότι οι ζωές των παιδιών του δρόμου εφιστούν απεγνωσμένα την προσοχή των ψυχολόγων καθώς "είναι συγκλονιστικά τα επίπεδα των δυνάμει ψυχολογικών τοξικών παράγοντων στους οποίους τα παιδιά αυτά είναι εκτεθειμένα". Παραθέτει επίσης στοιχεία που δείχνουν ότι τα επίπεδα κατάχρησης ναρκωτικών και σεξουαλικής κακοποίσης μεταξύ των παιδιών είναι τρομακτικά υψηλά. Μια έρευνα διαπίστωσε ότι η μέση ηλικία της πρώτης σεξουαλικής επαφής για τα κορίτσια ήταν 5,8 έτη και για τα αγόρια 8,6 έτη.

Ωστόσο, o Graham Pluck αναφέρει επίσης έρευνες που δείχνουν ότι, σε σύγκριση με τα φτωχά παιδιά που δεν αφήνουν το σπίτι, τα άστεγα παιδιά δεν παρουσιάζουν αυξημένα επίπεδα ψυχολογικής ασθένειας ή δυσφορίας. Μια άλλη μελέτη διαπίστωσε ότι η νοητική ικανότητα των παιδιών του δρόμου ήταν υψηλότερη από εκείνη των φτωχών παιδιών που δεν είχαν αντίστοιχες εμπειρίες ζωής στους δρόμους.

O Graham Pluck καταλήγει:

«Οι ζωές των φτωχών παιδιών στη Λατινική Αμερική και σε άλλες χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος συχνά διαφέρουν σημαντικά από πολλές από αυτές των πλουσιότερων και πιο ανεπτυγμένων χωρών. Σε ένα παγκοσμιοποιημένο 21ο αιώνα, οι ψυχολόγοι πρέπει να σταματήσουν να εστιάζουν αποκλειστικά στα τοπικά τους πλαίσια και να εξετάσουν τις ψυχολογικές ζωές των ενηλίκων και των παιδιών σε όλο τον κόσμο. Η αναπτυξιακή μελέτη των παιδιών στις φτωχές χώρες δεν αρκεί να αφεθεί μόνο στους ψυχολόγους των συγκεκριμένων χωρών».


Πηγή: The Psychologist 

Photo Credit: Henri Cartier-Bresson 

Κάντε like στην σελίδα μας στο Facebook 
Ακολουθήστε μας στο Twitter 

Βρείτε μας στα...