Οι μπαμπάδες είναι συνήθως περισσότερο χαρούμενοι, καθώς και λιγότερο αγχωμένοι και κουρασμένοι από τις μαμάδες όταν φροντίζουν τα παιδιά τους. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι αυτές οι διαφορές μπορεί να είναι συνάρτηση του πώς και πότε μοιράζονται μεταξύ των γονέων οι δραστηριότητες που σχετίζονται με την παιδική φροντίδα.
Το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια διεξήγαγε μια έρευνα, κατά την οποία οι ερευνητές μελέτησαν την παιδική φροντίδα υπό το πρίσμα ενός «πλαισίου φροντίδας».
Οι ερευνητές μέτρησαν τον χρόνο που αφιερώνουν οι μαμάδες και οι μπαμπάδες στην φροντίδα των παιδιών τους και εξέτασαν το είδος της δραστηριότητας που σχετίζεται με την παιδική φροντίδα, τον χρόνο και τον τόπο αυτής της δραστηριότητας, ποιος ήταν παρών κατά την δραστηριότητα και πόση φροντίδα περιλάμβανε η δραστηριότητα.
Η Κάντλα Μακντόνελ, υποψήφια διδάκτωρ κοινωνιολογίας και δημογραφίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, ανέφερε ότι τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι ενώ οι μπαμπάδες γενικά εμπλέκονται πολύ περισσότερο στις ζωές των παιδιών τους σε σχέση με το παρελθόν, η ανατροφή εξακολουθεί να είναι κυρίως γυναικεία υπόθεση.
Η Μακντόνελ υποστήριξε ότι υπάρχουν πολλά είδη δραστηριοτήτων που μπορούν να θεωρηθούν παιδική φροντίδα, αλλά ορισμένα είναι περισσότερο κουραστικά ή λιγότερο ευχάριστα από άλλα. Για παράδειγμα, μια οικογενειακή βόλτα στην παιδική χαρά θα έχει διαφορετική επίδραση στους γονείς από την αλλαγή πάνας κατά την διάρκεια της νύχτας. Στην έρευνά μας προσπαθήσαμε να καταγράψουμε αυτές τις διακυμάνσεις και να ελέγξουμε σε ποιον βαθμό σχετίζονται με την διαφορετική διάθεση που παρατηρείται στις μαμάδες και τους μπαμπάδες.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, από προηγούμενες έρευνες είχε προκύψει το συμπέρασμα ότι οι μαμάδες τείνουν να είναι περισσότερο κουρασμένες, αγχωμένες και δυσαρεστημένες κατά την παροχή παιδικής φροντίδας σε σχέση με τους μπαμπάδες. Όμως, τα κοινωνικο-δημογραφικά χαρακτηριστικά μεμονωμένα δεν μπορούν να εξηγήσουν ορισμένες από αυτές τις διαφορές. Οι ερευνητές ήταν περίεργοι να διαπιστώσουν αν μια πιο προσεκτική ματιά στον τρόπο καταμερισμού των δραστηριοτήτων παιδικής φροντίδας μεταξύ των γονέων θα μπορούσε να συμβάλλει στην εξήγηση της απόκλισης που παρατηρείται στην διάθεση των γονέων.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από την Αμερικανική Έρευνα Χρήσης Χρόνου, τα οποία συλλέχθηκαν από την Υπηρεσία Απογραφής των ΗΠΑ. Τα δεδομένα περιλάμβαναν πληροφορίες σχετικά με περίπου 4.486 δραστηριότητες παιδικής φροντίδας, καθώς και με το φύλο του γονέα που έκανε την δραστηριότητα, όπως και την διάθεση που είχε σε κάθε περίπτωση.
Επιπλέον, οι ερευνητές ανέλυσαν κάθε δραστηριότητα μέσα στο πλαίσιο φροντίδας, το οποίο περιλάμβανε πέντε διαστάσεις. Η πρώτη ήταν το «είδος δραστηριότητας» και περιλάμβανε σωματικές (ικανοποίηση βασικών αναγκών όπως η τροφή και ο ύπνος), ψυχαγωγικές (όπως το παιχνίδι και τα αθλήματα), εκπαιδευτικές (βοήθεια με τα μαθήματα ή συναντήσεις με τους δασκάλους), καθώς και διαχειριστικές (οργάνωση επισκέψεων σε γιατρούς ή μεταφορά των παιδιών).
Οι υπόλοιπες διαστάσεις περιλάμβαναν τον χρόνο και τον τόπο όπου συνέβαινε η δραστηριότητα, ποιος γονέας ήταν παρών κατά την διάρκεια της δραστηριότητας, καθώς και την χρονική διάρκεια της δραστηριότητας.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι δραστηριότητες παιδικής φροντίδας των μπαμπάδων έτειναν να είναι ψυχαγωγικές και να συμβαίνουν το σαββατοκύριακο, ενώ οι δραστηριότητες των μαμάδων έτειναν να περιλαμβάνουν ένα βρέφος και να υπάγονται στην κατηγορία της «σόλο ανατροφής», δηλαδή της ανατροφής χωρίς να είναι παρών ο ένας γονέας.
Επίσης, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το πλαίσιο δραστηριοτήτων παιδικής φροντίδας εξήγησε πλήρως τις διαφορές στο αίσθημα χαράς των μαμάδων και των μπαμπάδων, ενώ εξήγησε μερικώς τις διαφορές στο αίσθημα άγχους. Δεν εξήγησε τις διαφορές στο αίσθημα κούρασης.
Η Μακντόνελ ανέφερε ότι η έρευνα, η οποία δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Family Issues, υποδεικνύει ότι οι μαμάδες είναι γενικά περισσότερο κουρασμένες και αγχωμένες από τους μπαμπάδες και επίσης κάνουν περισσότερες δραστηριότητες παιδικής φροντίδας που τείνουν να αυξάνουν τα επίπεδα του άγχους και να μειώνουν τα επίπεδα χαράς. Όμως, ο λόγος για τον οποίο παρουσιάζονται αυτές οι διαφορές εξακολουθεί να μην είναι ξεκάθαρος.
Η Μακντόνελ δήλωσε ότι τα ευρήματά μας υποδεικνύουν ότι ορισμένες πλευρές της ανατροφής είναι πιο ευχάριστες από άλλες και ότι ο τρόπος με τον οποίο η παιδική φροντίδα μοιράζεται ανάμεσα στις μαμάδες και τους μπαμπάδες, αυτήν την στιγμή, αποφέρει περισσότερες συναισθηματικές ανταμοιβές για τους μπαμπάδες. Όμως, με βάση τα δεδομένα μας είναι αδύνατον να πούμε αν αυτό είναι αποτέλεσμα προσωπικών επιλογών ή αν είναι αντίδραση σε εξωτερικές δυνάμεις όπως οι απαιτήσεις της δουλειάς.
Επιπλέον, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι παρ’ όλες τις διαφορές, κάτι που παρέμεινε κοινό ανάμεσα σε μαμάδες και μπαμπάδες ήταν το πόσο σημαντική θεωρούν την παιδική φροντίδα.
Η Μακντόνελ ανέφερε ότι παραδοσιακά η παιδική φροντίδα έχει συνδεθεί περισσότερο με την γυναικεία ταυτότητα και αυτό θα υποδείκνυε ότι οι μαμάδες ίσως να θεωρούν την φροντίδα των παιδιών τους πιο σημαντική απ’ ό,τι οι μπαμπάδες. Όμως, δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Τόσο οι μαμάδες όσο και οι μπαμπάδες θεωρούν ιδιαίτερα σημαντική την παιδική φροντίδα και αυτό δεν διαφοροποιείται ανάλογα με το φύλο.
Σύμφωνα με την Μακντόνελ, στο μέλλον, επιπρόσθετη έρευνα θα μπορούσε να εστιάσει στον τρόπο με τον οποίο η βασισμένη στο φύλο παροχή φροντίδας μπορεί να επηρεάσει περαιτέρω την ευεξία των γονέων.
Η Μακντόνελ ανέφερε ότι «γνωρίζουμε από άλλη έρευνα ότι οι γονείς τείνουν να είναι λιγότερο ικανοποιημένοι με την ζωή τους σε σχέση με όσους δεν έχουν παιδιά και αυτό ισχύει κυρίως για τις γυναίκες. Μια ενδιαφέρουσα ερώτηση θα ήταν το πώς αυτό σχετίζεται με την παιδική φροντίδα βάση φύλου. Γιατί οι μαμάδες αναλαμβάνουν την παιδική φροντίδα σε πλαίσιο που προσφέρει μικρότερη συναισθηματική ανταμοιβή; Πώς μπορούν τα ζευγάρια να μοιράσουν τις δραστηριότητες παιδικής φροντίδας με τρόπο που να προσφέρει τον ίδιο βαθμό ικανοποίησης και στους δύο γονείς; Όλες αυτές είναι σημαντικές ερωτήσεις».
Πηγή: sciencedaily.com
Απόδοση-Επιμέλεια: Πετρίνα Αχυριάτη, Μεταφράστρια, MA in Translation
