Οι απαντήσεις μας, αυστηρά προσωπικές, διαμορφώνουν όχι μόνο τη δική μας στάση μέσα στην πανδημία αλλά και αυτή των παιδιών μας καθώς είμαστε οι κύριοι εμπνευστές τους!
Κάθε χρόνο, η έναρξη της σχολικής χρονιάς σηματοδοτεί για τους μαθητές μια μετάβαση που τους γεμίζει με συναισθήματα αγωνίας αλλά και προσμονής. Αγωνία για το νέο ξεκίνημα και τις αλλαγές που το συνοδεύουν (όπως μετάβαση από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό ή από το δημοτικό στο γυμνάσιο, αλλαγή δάσκαλου/ας, καινούρια μαθήματα ή νέοι συμμαθητές) και προσμονή για το αντάμωμα με τους φίλους και την επιστροφή σε μια ρουτίνα που αποτελεί “φυσικό” περιβάλλον για την υγιή ανάπτυξη και εξέλιξή τους.
Φέτος, η παρουσία και εξέλιξη της πανδημίας του Covid-19 επιβάλλει συνεχείς προσαρμογές στη λειτουργία του σχολείου -όπως άλλωστε και σε όλους τους τομείς της ζωής μας- προκειμένου να πετύχουμε τη μεγαλύτερη δυνατή προστασία αλλά και τον περιορισμό της διασποράς του.
Τα συναισθήματα των μαθητών -όπως όλων μας- είναι αναμενόμενο να επηρεάζονται από τις υπάρχουσες συνθήκες καθώς, αν και δεν είναι πια απόλυτα πρωτόγνωρες, εξακολουθούν να είναι απαιτητικές και έρχονται να προστεθούν σε όσα, ήδη, βιώνουν οι μαθητές ενόψει της νέας σχολικής χρονιάς.
Πώς, λοιπόν, εμείς, οι γονείς/κηδεμόνες που είμαστε τα σημαντικότερα πρόσωπα στη ζωή των παιδιών μας, μπορούμε να τα προετοιμάσουμε και να τα βοηθήσουμε σε αυτή τους τη μετάβαση; Πώς θα τους δείξουμε τον τρόπο να μετατρέψουν τις νέες εμπειρίες σε εφόδια για το μέλλον;
Οι απαντήσεις στα ερωτήματα υπάρχουν μέσα μας, καθώς είμαστε, ήδη, σκηνοθέτες και πρωταγωνιστές σε ένα σενάριο που αποτελεί το προσωπικό μας σχέδιο για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Πριν από οτιδήποτε άλλο, έχουμε να αναγνωρίσουμε αυτό το σχέδιο, τα συναισθήματά μας γύρω από αυτό και τις προσδοκίες μας.
Διαβάστε σχετικά: Πώς να υποστηρίξετε την ψυχική υγεία του παιδιού κατά την επιστροφή στο σχολείο εν μέσω COVID-19
Ποιό είναι, λοιπόν, το προσωπικό μας σχέδιο;
Είναι ένα σχέδιο που βοηθάει, εμάς και την οικογένειά μας, να πετύχουμε μια καλή προσαρμογή στις υπάρχουσες συνθήκες;
Αυτό το σχέδιο επιτρέπει το προχώρημα, το δικό μας και των μελών της οικογένειάς μας, στη ζωή;
Αφουγκραζόμαστε και τις υπόλοιπες ανάγκες μας που συνδέονται με τη φάση ζωής μας ή έχουμε πατήσει “παύση” λόγω της πανδημίας;
Μήπως τα θέματα που αφορούν την πανδημία έχουν γίνει το πεδίο για να εκφράσουμε άλλες, βαθύτερες ανάγκες μας;
Εμπιστευόμαστε τις ικανότητές μας να προσαρμοζόμαστε, ως μέρος μιας δυναμικής, αναπτυξιακής, διαδικασίας;
Φροντίζουμε να αναπτύξουμε και να διευρύνουμε αυτές τις προσαρμοστικές ικανότητες;
Υπάρχει συνέπεια ανάμεσα σε αυτό που νιώθουμε, αυτό που λέμε και αυτό που κάνουμε;
Οι απαντήσεις μας, αυστηρά προσωπικές, διαμορφώνουν όχι μόνο τη δική μας στάση μέσα στην πανδημία αλλά και αυτή των παιδιών μας καθώς είμαστε οι κύριοι εμπνευστές τους! Η μετάβασή τους στο σχολικό περιβάλλον θα είναι η συνέχιση αυτού του σχεδίου. . .
Καλή και ασφαλή σχολική χρονιά!!
