Τα «αθώα ψέματα» στα παιδιά, μπορεί να είναι κάπως συνηθισμένα όταν είστε γονιός. Για παράδειγμα το: “Έχω τον Άη Βασίλη στο τηλέφωνο και λέει ότι δεν θα έρθει αν δεν πας στο κρεβάτι σου αμέσως”, είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο κατά τη διάρκεια της εορταστικής περιόδου.
Μπορεί τα αθώα ψέματα να μην είναι σημαντικά για εσάς, αλλά να τα θεωρείτε ένα ακόμη εργαλείο για να βελτιώσετε τη συμπεριφορά του παιδιού σας. Αλλά μην βασίζεστε πολύ σ’ αυτήν την τεχνική, γιατί το να λέτε πολλά αθώα ψέματα στα παιδιά σας, μπορεί να έχει περισσότερο εκτεταμένες συνέπειες από όσο ελπίζατε, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Experimental Child Psychology.
Για την έρευνα, δόθηκαν σε ενήλικες 4 ερωτηματολόγια: στο ερωτηματολόγιο με τίτλο: «Ανατροφή με ψέματα» ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να θυμηθούν αν οι γονείς τους, τούς είχαν πει διάφορα ψέματα κατά την παιδική τους ηλικία. Αυτό το εργαλείο 16 στοιχείων, καλύπτει τέσσερις κατηγορίες ψεμάτων: ψέματα για το φαγητό, ψέματα σχετικά για την παραμονή ή την αποχώρηση (π.χ. «αν δεν έρθεις τώρα μαζί μου θα σ’ αφήσω εδώ»), ψέματα για την κακή συμπεριφορά και ψέματα σχετικά με τη σπατάλη χρημάτων.
Έπειτα, οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο «Ψέματα προς τους γονείς», υποδεικνύοντας πόσο συχνά ψεύδονται και οι ίδιοι στους γονείς τους ως ενήλικες. Εξετάστηκαν τρεις κατηγορίες: ψέματα που σχετίζονται με δραστηριότητες και ενέργειες που έχουν κάνει, λεπτομέρειες για σχέσεις ή φιλίες και επαγγελματικά ψέματα ή ψέματα προς όφελος άλλων.
Τέλος, συμμετείχαν σε ένα μεγαλύτερο ερωτηματολόγιο που περιελάμβανε ερωτήσεις σχετικά με ψυχολογικές και κοινωνικές δυσλειτουργίες, όπως προβλήματα με τη σκέψη, την προσοχή, την επιθετικότητα και την “παραβίαση” των κανόνων. Επίσης συμπλήρωσαν το τεστ αυτοαξιολόγησης ψυχοπάθειας, που εξετάζει ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά όπως τον εγωισμό και την παρορμητικότητα.
Διαβάστε σχετικά: Τα Ψέματα των Παιδιών και ο Ρόλος των Γονέων
Τα αποτελέσματα φανέρωσαν ότι οι συμμετέχοντες των οποίων οι γονείς ψεύδονταν περισσότερο, ήταν τώρα περισσότερο πιθανό να πουν ψέματα οι ίδιοι στους δικούς τους γονείς. Αυτό δείχνει ότι είχαν αρχίσει να πιστεύουν ότι η ανεντιμότητα ήταν ηθικά αποδεκτή. Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, η γονεϊκή ανεντιμότητα μπορεί επίσης να έχει διαβρώσει την εμπιστοσύνη.
Όταν οι γονείς λένε ψέματα, τα παιδιά σταματάνε να τους εμπιστεύονται, οπότε και θα ήταν λιγότερο πιθανό να αισθάνονται υποχρεωμένα να τους λένε μετέπειτα την αλήθεια. Οι συμμετέχοντες που άκουγαν συχνότερα ψέματα στην παιδική τους ηλικία, ήταν επίσης περισσότερο πιθανό να έχουν υψηλότερα επίπεδα δυσλειτουργίας ως ενήλικες, ιδιαίτερα όσον αφορά στην «εξωτερίκευση» προβλημάτων, όπως η επιθετικότητα.
Υπάρχουν ωστόσο ερωτήματα αν η αιτιώδης συνάφεια είναι τόσο ξεκάθαρη όσο φαίνεται. Αν για παράδειγμα, οι γονείς λένε συνεχώς ψέματα στα παιδιά τους, μπορεί να έχουν άλλα υποβόσκοντα θέματα σχέσεων, που συμβάλλουν σε προβλήματα στην εφηβεία και την ενήλικη ζωή.
Σίγουρα, η παραπλάνηση των παιδιών μπορεί να μη βοηθήσει την ανάπτυξή τους, αλλά μπορεί να υπάρχουν βαθύτερα προβλήματα που ευθύνονται για τις δυσκολίες τους με την προσοχή ή τη συμπεριφορά.
Επίσης, ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να θυμηθούν παιδικές εμπειρίες από τις οποίες μπορεί να έχουν περιορισμένη ανάμνηση. Μεταγενέστερες οικογενειακές ρήξεις, θάνατοι ή αποξενώσεις, μπορεί να επηρέασαν την άποψή τους για αυτές.
Παρόλα αυτά, την επόμενη φορά που θα σκεφτείτε να πείτε κάτι που το βλέπετε σαν ένα αθώο ψέμα, για να κρατήσετε το παιδί σας ήσυχο ή να το βάλετε στο κρεβάτι, ξανασκεφτείτε το.
Μπορεί να γλυτώσετε κάποιο χρόνο εκείνη τη στιγμή, αλλά δεν αξίζει μακροπρόθεσμα.
Πηγή: Parenting by lying in childhood is associated with negative developmental outcomes in adulthood
Απόδοση: Έφη Μεσιτίδου
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
